DERİN, VOLKAN

Dolunaya Fısılda- Tanıtım

SELAMLAARRR,

DOLUNAYA FISILDA adlı hikayemin ilginizi çekeceğine eminim. Karşılaștırmak istemem ama Derin Volkan'dan daha iddialıyım bu hikayede 🙈 İşte size tanıtım... Hikayeyi de profilimden BULABİLİRSİNİZ 🦋

''Ay ruhunun, Güneş ruhuna olan umutsuz aşkını duydun mu?'' Parmakları mavi elbisemin açıkta bıraktığı omzumdan dirseğime doğru kaydı. Etrafta kimse olmamasına rağmen fısıltısı göl suyunun sesiyle harmanlanarak kulağıma sızdı. Dudaklarından çıkan nefes kulağımdan kayarak boynumu yaladı. Yakınlığının bende yarattığı nahoş acı-tatlı koku açık havada kendini iyiden iyiye belli etmeye başladı.

Alkolün dolaştığı damarlarım onun gerçekten burada olmasını dilerce büzüldü. Hayalimde benimle konuşurken bile büyülemek kelimesinin ötesine geçebiliyordu demek Axel Bradshow.

Çıplak ayaklarıma değen sığ suyun soğukluğu bile kurduğum hayali silemiyordu. Dudakları kulağıma değdiğinde titredim. Tırnaklarımı avuçlarıma bastırarak hayali yok etmeyi denedim. Ondan etkilenemezdim! Hayali bile olsa. Olanlardan sonra asla.

''Anlatmamı ister misin?''Fısıldayan şiirsel sesine karşılık dudağımı ısırarak başımı salladım. Gözlerimi neredeyse dolunay olmak üzere olan aydan çekemiyordum. Daha dolunaya tamamlanmadan ninnisini hücrelerime kurmaya başlamıştı. Yine! İstemiyordum ama kendimden geçiyordum. Hafifçe aralanan dudaklarının pürüzsüzlüğüne kapılmaya başlamıştım.

''Karanlıkta kalan Ay ruhu evrende gezer durur. Kendini aydınlatmasını isteyen bir ışık arar. İçine girdiğinde kendi karanlığını unutabileceği. O kadar karanlıktır ki kendi eşsizliğini bir türlü göremez. Asırlarca dolaşır. Zamanlardan birinde uzakta asil sarı ışığa doğru ilerlemeye başlar. Yaklaştıkça hissettiğine anlam yükleyemez, her adımda kendinden geçer. Sarı ışığın kaynağında bulduğu asaletin, sarı ışığı parlattığı kadar özünü de kül ettiğini görür, ama görmezden gelir...''

Sevgilerlee....