DERİN, VOLKAN

"Ben de önünde soyunurum."

Merhabalar! Lütfen okumadan geçmeyin. Bir kaç şeye değinmek istiyorum.

Bu kitap, temelde bir öğretmen öğrenci aşkı değil. Zaten dikkatinizi de çekmiştir. Volkan yaşı oldukça genç. Baktığınızda 25 yaşında olsa da onun da henüz büyümemiş yanları var. Bölüm geçtikçe karakteri değişti ve büyüdü. Bu hikayede nefret dolu bir babanın kızına olabilecek öfkesini kendi ruhumun kaldırabildiği kadarıyla atlattım. (Tabii bu, bundan çok daha beter babalar olduğunu da olduğuna işaret. Lütfen çocuklarınızı sevin. Onları sevmek, dünyada belki de, sizin hayatınız karanlıksa bile, sizin karanlığınızdan doğmuş bir ışık olacak ve sizin de karanlığınız aydınlanacak. Her neyse asıl konuma döneyim.) Ben temelde kadına şiddete, insanların önyargılarına değinmek istedim ve genç bir kızın boşluğa düşerek ailede bulamadığı sevgiyi başka yerlerde (ki burada bu sevgi Volkan'ın aşkı olur) arayabileceğini göstermek istedim - tabii buraya şunu ekleyeyim bizim kızımız Derin şanslıydı Volkan'a denk geldi, gerçek hayatta bu manyağın biri olabilir. Ki hiç inkar etmiyorum, ilk başta Volkan'ı kötü bir insan yapacaktım. Ama o kadar güzel aşık oldular ki hikaye bir aşk romanına kaydı ve bir de ben anlatacağım derken Derin'in başına gelmeyen kalmadı. 😂 Bundan asla şikayetçi değilim. Sadece size şunu sormak istiyorum. Hiç bunları düşündürttüm size? 'Yani ya burada böyle bir şiddet var, bu şiddet gerçek hayatta da var. Hem de bin katı.'

Bu hikayeyi yazarken tek istediğim buydu aslında. Benim Allah'a şükür harika bir babam var. Ama benim böyle arkadaşlarım oldu ve bu arkadaşlarım bu sevgiyi öyle yerlerde aradılar ki aklınız şaşar. Ben sadece onları anlamak istedim. Ya bu kızlar ne yaşıyor? Neden bu saçma sapan insanlara güveniyor? Göremiyorlar mı o insanlar onları sadece kullanmak istiyor? Bunları farkında olup yine de neden onlara gidiyorlar?

Sonra Derin'i yarattım. Bizim yeşil gözlü kızı da sevdiğim bir mankenin içine koydum. Sonra da dedim ki kimi sevecek bu kız? Bu sevgiyi, bir yerden bulmalı.

İşte burada komik bir durum devreye giriyor. Çünkü bu hikaye de ufacık bir yașanmıșlığımın payı var. Sadece en başı için geçerli. O yüzden, sanırım, Volkan doğdu. Hani bizim aşırı yakışıklı ela!

Şimdi bunları neden anlattın diyeceksin! Ben hiç bu kadar uzun bir giriş yapmamıştım. Nelere değinmek istedim, bizimkiler nereden geldi bilin istedim. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.

Ha bir de ben hatırlamıyorum ama hiç gerçek adımı burada söylemedim galiba ya da instagram filan vermedim. Bunu merak ediyor musunuz? Bilmem lazım ona göre adımı falan vereyim. Gizemli kadını oynamak istemiyorum 😂

Öpücükler ve iyi okumalar! En son bir şey! Yorum atın olur pek bir mutlu oluyom ben siz yorum atınca veya votelayınca! Çok pis gaza geliyorum böyle iki üç güne bir yeni bölüm yayımlıyorum asggsgs 😙

Kırgınlık, kızgınlık, öfke, kimse tarafından sevilmemenin verdiği acı, üzerime yapıștıralan etiketler...

Hepsi oradaydı. Hissediyordum hepsini. Ama bir şey kalbimin ortasındaki deliğe dokunmuștu. Ben bu kadar kötü bir insan mıydım? Çok mu kötülük yapmıştım?

Elimdeki tertemiz asla kirletmeyeceğim așk, sevdiğim adamın annesi tarafından öyle küçümsenmiș, öyle aşağılanmıștı ki ben belki de hayatımda ilk defa iki şeyi aynı anda hissettim.

İlki mutluluktu. Sevdiğim adam için mutluydum. Onu böyle seven kötülerden korumaya çalışan harika bir ailesi vardı.

İkincisiyse acıma. Kendime acıyordum. Sevilmemek benim kaderimdi. O an anlamıștım.