මං කැස්බෑවෙක් වූ හැටි..✅

56 - the end

වර්තමානය.

Xiao zhan

" මම මෙහේ ඔයාලා දෙන්නා එක්ක වැඩ කරන්න ගොඩක් කැමතියි .. ඒත් මම පවුලේ අයගෙන්, ගර්ල්ෆ්‍රෙන්ඩ්ගෙන් ඈත් වෙලා ගොඩක් කල් හිටියා.
මම හිතන්නෙ මට දැන් ගෙදර යන්න කාලෙ හරි.."

රයන් එහෙම කිව්වම මායි යිබෝයි මූණට මූණ බලා ගත්තේ අපිට ඇහුනු වචන අදහා ගන්න බැරුව වගේ..
රයන් යන්නද හදන්නෙ??
මෙච්චර කල් පවුලේ සාමාජිකයෙක් වගේ හිටිය රයන් යන්නද හදන්නෙ..

යිබෝගෙ මුහුණත් ගොඩක් අදුරු වෙලා.

" රයන් ..යන්න එපා."
යිබෝ මටත් කලින් එහෙම කිව්වා..

" ඔව් රයන්.. යන්න එපා.. තව ටික කාලයක් මෙහෙ ඉන්න .."

" දැන් කාලෙකින් ඔයාලා දෙන්නටම ලොකුවට කකුල් වල ප්‍රශ්නයක් එහෙම ආවෙ නෑනේ. දැන් ඒතරම් physiotherapist කෙනෙක්ට අවශ්‍යතාවයක් නෑනේ."
රයන් පොඩි විහිලුවක් කරලා හිනා වෙන්න ට්‍රයි කලා.

ඒත් අපි හැමෝම දන්නවා රයන් දැන් ගොඩ කාලෙක ඉදන් physiotherapist කෙනෙක්ගෙ වැඩ විතරක් නෙවෙයි කලේ කියලා . ඇත්තටම Xiao zhan studio කියන පවුලේ සාමාජිකයෝ තමන්ගේ duty list එකට විතරක් වැඩ කරලා නිකම් හිටියේ නෑ. නියම Team එකක් වගේ හැමදේම බෙදාගෙන කලා මිසක්.

" රයන් ඇත්තටම යන්න එපා..ඔයත් මේ පවුලේ කෙනෙක් වගේනේ.."

" අනික පහුගිය දවස් වල ඔයා හිටියේ නැත්නම් මෙතන මොනවා වේවිද?? "

" ඔව්. ..ඔයා නිසා තමයි ඒ පැටලුන ප්‍රශ්න වලින් අපිව බේරුනේ.."

අපි දෙන්නම කිව්වා.
රයන් ඒපාර ටිකක් කල්පනා කලා..

" ඇත්තටම මම මෙහේ වැඩ කරන්න ගොඩක් කැමතියි . ඒත් , මට සමාවෙන්න .."
රයන් චීන ජාතිකයෙක් වගේ ශරීරය නවලා ආචාර කලා..

" මම පවුලේ එකම ලමයා. ඉතින් මම පවුලෙන් ඈත් වෙලා හිටිය කාලය දැන් ඇතියි කියලා මට හිතෙනවා..
අනික.. දැන් හසිනිගෙ කැම්පස් එකේ ෆයිනල් එක්සෑම් ඉවර වෙන්න ලගයි..
ඉතින් අපි දෙන්නා හිතුවේ වෙඩින් එක ගන්න ..දෙපැත්‍තකට වෙලා ගොඩක් කල් හිටියනේ.
ජීවිතේ කොටයිනේ.. ඉතින් වැදගත් දේවල් පරක්කු කරන්න හොද නෑ.."
රයන් පොඩි විහිලුවක් එකතු කලේ atmosphere එක පොඩ්ඩක් light කරන්න .