The Lady in Shining Armor: Monte Carlo High

VII. Transformation

Media Box: Imaginary by Evanescence. 

***Dawn's POV***

"That's the most stupid question that came out of your mouth, Rachel." Hindi ako makapaniwala sa babaeng ito! Ano ba, naghahanap lang siya ng maituturo para may masisi siya sa pagkawala ni Anastacia?

"I know you know something! Baka naman ikaw ang may sala sa lahat ng killings sa school niyo at kaya ka lumipat dito dahil mahuhuli ka na nila doon?! Next thing we know, namamatay na rin ang mga estudyante ng Monte Carlo!"

Itinulak ko siya ng malakas at napasandal siya sa pader. "How dare you accuse me of that!" Nakatingin na sa amin ang lahat ng tao sa Cafeteria. Great. Ngayon, iniisip na nilang killer ako. Salamat sa 'yo, Rachel!

Tumayo siya at nakatayo na rin si Domingo sa tabi niya. "No one here knew why you transferred here in the last quarter of the school year. Sino'ng matinong estudyante ba ang gagawa ng ganoon, 'di ba?"

"Miss Rachel, please tone down. We don't know if it's really her..." Pag-awat ni Domingo.

"Hihintayin mo na lang ba na may mamatay din dito sa Monte Carlo bago ka maghinala?"

Tumayo na din ako at ininda ang sakit ng ulo ko. Hindi magandang kombinasyon ang paghaharap na ito at ang kundisyon ko. Inirapan ko siya at ikinuyom ang kamao ko. Nakita kong nanigas bigla si Domingo sa puwesto niya at mukhang alam na niya ang gagawin ko.

"Dawn, please. Miss Rachel's just upset..."

"Sabihin mo diyan, ayusin niya 'yong mga iniisip at sinasabi niya. Wala akong kinalaman sa mga nangyari sa dati kong eskwelahan at hindi ko kailangang magpaliwanag kahit kanino." 'Yon lang at umalis na ako ng Cafeteria. I badly need that medicine. The hell with that Rachel! Siya na nga ang inaalala, tapos kung anu-ano pa sasabihin sa akin! Crazy!

***

Agad kong tinungo ang study table ko pagpasok ko ng dorm room at uminom ng gamot. Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama at pumikit. Akala ko kapag lumipat na ako dito sa Monte Carlo High, tahimik ang magiging buhay ko. Tama yata si Mama sa sinabi niya sa akin noon.

"Anak, bakit hindi ka na lang dito mag-aral? Nandito kami ng Papa mo, at least, mas mababantayan ka namin. May magagandang eskwelahan dito na pwede mong pasukan."

"Ma, I'll miss the two of you badly, but I don't see myself living here for long. Nasa Pinas ang buhay ko."

"Okay, mukhang naging matigas na rin ang ulo mo pagkatapos ng therapy mo. I'll just call Rika and tell her to report to us everything that's happening to you there. Are you sure it's Monte Carlo High School you want to go to? Why not attend--"

"Mama...Okay na po ako sa Monte Carlo High School. Maganda raw po 'yong Dorm doon and the curriculum's almost the same as Sisters of Mary's."

"Bakit ba kasi kailangan mo pa'ng mag-dorm? Hindi ba maganda ang pakitungo ni Rika sa 'yo?"

"No, Ma. No. Tita Rika's the coolest Tita in the world and I love her friends as well. Kaya lang kasi she's too busy with work na halos hindi na kami nagkikita sa bahay. It's almost the same as living in a dorm. At least doon, ilang hakbang lang, school na. Hindi ako ma-la-late."

"You were never late. You never failed any of your classes, you never missed a class and you belonged to good student clubs and organizations in Sisters of Mary. I'm so proud of you, Dawn." Niyakap niya ako at alam ko nang tapos na ang debate.