Sahibe'nin Çukurları

6.Bölüm: "Masum"

Merhaba, diğerleri gibi kısa bir bölüm olduğunun farkındayım ama yine de atmak istedim. Bu aralar yazmak konusunda sıkıntı çekiyorum, o yüzden aceleci davrandım sanırım.

Rica etsem, gidişat, karakterler, yazım tarzım hakkında beni bilgilendirir misiniz? Sanırım buna ihtiyacım var.

İyi okumalar!

6.Bölüm: "Masum"

İzlerin, mezarlarımdı, bir mezar yetmiyordu sana.

Anne, sandım ki, eğer gök şimşeklerin varlığıyla yaşayabiliyorsa ben de senin izlerinle yaşayabilirdim.

Ama senin izlerinle, senin bedenindeki izlerle.

Prenses, yaşlı gözlerini sertçe silip kollarındaki uğursuz lekelere baktı.

Beni çürütmelerine nasıl izin verirsin?

Bilmiyor muydun, izler küçük kızının korkunç canavarlarıydı. Nasıl beni onlarla, asla kaçamayacağım bedenimde baş başa bırakabildin?

Prenses, tıraş bıçağını titreyen parmaklarıyla sardı.

"Benim evimde ölemezsin." dedi sertçe, mavi gözlü adam. Sesinin parmakları olsaydı nefes alıyor olmazdım.

İstediği de buydu Prenses'in, nefeslerini bir köleye üfleyip kaçmak üzereydi.

Gözlerim istemsizce yüzüne daldı, içimdeki alametler, kıyameti yüzüme vurmuş mudur?

"Özür dilerim." Büyüttüğüm yıllar beni yaşlandırdı, zaman yüzümde kırıştı. Bilseydim, ölümü yıllardan sakınır mıydım? "Evinde biri öldü." Elimdeki tıraş bıçağını serbest bıraktığımda fayansa çarpan metalin sesi içeriye doldu.

Prenses avuçlarını soğuk fayanslara bastırdı. Göz yaşları aktı, Devrim olduğu yerden kızı izledi.

Göz yaşları da kendisi gibi gücünü kaybetti, Devrim kızın yüzünde aynalar gördü.

Paslı ve kırık aynalar.

Devrim, kız da yansıdı.

Devrim, Prenses'in paslı, kırık aynalarında, yansıdı.

"Hazel." Henüz hafızama kazınamamış ses, başımı kaldırdı. Casper yanımdaydı, kahverengi dünyasına gülümseyerek baktım.

"Senin on beşinle benim yirmimi değiştiremez miyiz?" Sesim titriyordu, ne acizce.

Devrim'in çatık kaşları, ifadesinin başına oturdu. Kızın zihninin paslandığına emindi.

Casper'ın gözlerindeki katmanlar soyuldukça göz bebeklerinde sıcak bir renk açıldı. "On beş değilim ben, on altıyım, sorun olur mu?"

"Olur." dedim, başımı eğerken. "O bir yıllık farka bir anne gömdüm."

Devrim, kıza yaklaşıp üzerine doğru eğildi. Bakışları sorgulayıcıydı.

"Hayali arkadaş edinmeyecek kadar kendinde görünüyorsun oysa." Mavi gözlü adama gülerek baktım. Onun bana yabancı oluşu gibi ben de kendime yabancı olmak istedim.

"Kendinde olmak, kendinden kaçmak kadar zor mu?"

Prenses'in yeşilleri çürüyor, hantal bir kahverengiye düşüyordu.