Episode 14
Anong ကသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို ေတြ႕ရရန္အတြက္
စိတ္က်န္းမာေရးဌာနဘက္ကို ကူးလာခဲ့လိုက္သည္။ေဆး
ရုံတစ္ဝင္းထဲမွာပဲ တည္ရွိေသာ စိတ္က်န္းမာေရးဌာနကို
၁၀ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ Anong
လိုရာကို ေရာက္ခဲ့ရသည္။
"Anong~~~လာေလ"
အခန္းတံခါးေလးကို ေခါက္ကာ ညင္သာစြာ ဝင္လာေသာ
သူငယ္ခ်င္းကို Shelli က လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"မေတြ႕ရတာၾကာၿပီေနာ္!! ပိန္သြားလိုက္တာ"
ပါးေလး ျပည့္ျပည့္မို႔မို႔ရွိေနတတ္ေသာ Anong မွာ သိသိ
သာသာ ေမးရိုးေပၚေနသည္မို႔ Shelli က အားမလိုအားမရ
ညည္းလိုက္မိသည္။
"အင္း~~အလုပ္ေတြ ခုတစ္ေလာ သိပ္မ်ားေနတာ"
"ဒါနဲ႔ လာရင္းကိစၥေျပာပါဦး~~ အေရးတႀကီးကိစၥမရွိရင္
Anong က အခ်ိန္ေပးၿပီး မေတြ႕မွန္း ကြ်န္မ သိပါတယ္ေနာ္"
"အဲလိုလဲ မဟုတ္ရပါဘူးဟယ္~~~ ငါတကယ္မအားတာေၾကာင့္ပါ~~"
"အင္းပါ~~စတာ ေျပာေလ~~"
Anong က သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္ရင္း~~
"သားေလး အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက သူနဲ႔လဲ မေတြ႕
ရသလို ဖုန္းေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလမွ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္'
"ဟယ္~~Anong ရယ္"
ဝမ္းနည္းမႈမ်ားစြာပါေသာ အသံနဲ႔ ေရရြတ္လိုက္ေသာ
Shelli ကို အကူအညီေတာင္းခံမည့္ မ်ကိလုံးေလးမ်ားႏွင့္
Anong ၾကည့္လိုက္သည္။
"သားေလးအေျကာင္း နင္သိသားပဲ~~ခု ေနလို႔ေရာ
ေကာင္းရဲ႕လား~~ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ငါမသိရဘူး
သူ႔ကိုေမးရင္လဲ စိတ္ေက်နပ္ေလာက္မယ့္ အေျဖမ်ိဳး
တစ္ခါမွ မေပးဘူး~~~အသံကိုၾကားရတာ ~~"
Anong အသံေလး တိမ္ဝင္သြားသည္။စားပြဲေပၚတင္
ထားတဲ့ Anong လက္မ်ားကို Shelli က ယူကာ ဆုပ္
ကိုင္လိူက္သည္။
"ဝမ္းမနည္းပါနဲ႔ဟာ"
"ငါ သူ႔ကို သိပ္ေတြ႕ခ်င္တယ္ Shelli ရယ္~~ဒါေပမယ့္
ငါ သဘက္ခါ US ကို စာတမ္းဖတ္ဖို႔ သြားရမယ္"
Shelli က Anong လက္ကေလးမ်ားကို ေႏြးေထြး
စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း~~~
أنت تقرأ
သူ႔ေခတ္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ(The culture of Kong's era)
قصص الهواةေခတ္အဆက္ဆက္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈက တစ္ဦးအေပၚထားတဲ့တစ္ဦးရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ငါ့ေခတ္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈက မင္းအေပၚထားတဲ့ အႏုိင္ယူလိုစိတ္ ေတြပဲ ျဖစ္ေစရမယ္
