AFİTAP

18. Bölüm

Bölüme geçmeden önce yıldız atarsanız, çok makbule geçer.

**************

Eve geldiğimde annemin, Hatice ablanın, Özge'nin, Burcu'nun ve Aleyna'nın beni beklediğini görmemle kimseye anlatma lafını unutup, Ela ile yaşanan olayları en ince ayrıntısına kadar anlatmış kanıtları onlara göstermiştim.  Sonuçta onlar kimse değildi...

Hepsi fazlasıyla sinirli olsalarda benim aklımda, Ela'nın ben kanıtları insanlara sunduktan sonra yapacağı savunma vardı. Emre ile mekanda yakınlaştığıma dair iftira atacağına o kadar emindim ki...

Ben kayıtlara ulaşamayayım diye sildirirse eğer kötü olurdu benim için ne olursa olsun beni kötü gösterecek bir ihtimal dahi bulunsun istemiyordum

"Özge mekanın kayıtlarına ulaşmamız mümkün mü?" Sesimle bana dönen arkadaşım kaşlarını çatsada kısa sürede bana cevap verdi. "Ulaşırız mekanı arayıp soralım kayıtları bize vermeyi kabul ediyorlar mı diye vermezlerse de ben hallederim bir şekilde rahat ol."

Özge'nin söyledikleriyle rahatlasam da hemen halletmem gerektiğini biliyordum bu kayıt işini yoksa içim asla rahat etmezdi. Burcu'da ne hissettiğimi anlamış gibi oturduğu koltuktan ayaklanmıştı. "Kızlar akşam olmadan mekana gidelim de görüntüleri alalım içimiz rahat etsin."

Hepimiz Burcu'yu onaylarken annem ve Hatice ablanın yemek yiyin önce laflarını kulak ardı edip, benim arabaya bindik. Acun medyanın evindeki olaylar hakkında konuşurken, içeride bulunan ünlülerin davranışlarından da söz ediyordum.

Ela, Zehra, Enes, Murat gruplaşmasına kızlar, en içten küfürlerini sıralarken ben hedefimizdeki mekanın otoparkına arabamı yerleştirmekle meşguldüm.

Arabadan indikten sonra gündüz vakti olmasından dolayı boş olan mekanın içine girdik. Etrafta bazı çalışanlar temizlik yaparken bazıları da akşam için alkollü içecekleri hazırlıyordu. Barmen olduğunu düşündüğüm çocuğun yanına giderken kendimden emindim.

"Bakar mısınız?" Bizi gören çalışanlar şaşkınlıkla baksalarda aldırmıyordum. Aleyna'nın sesiyle bize dönen çocuğun gözleri benimle kesişince yüzüne şaşkınlık yayıldı. Uzatmadan konuya girdim.

"Bir Nisan gecesinin kamera kayıtlarına nasıl ulaşabiliriz?" Yüzünde ki şaşkınlık biraz daha büyüdükten sonra kendini toparlayıp, mekanın işletmesiyle ilgilenen adamla görüşmemizi sağladı. Mekanin işletmesiyle ilgilenen adam, mekanin sahibi olmadığı için ilk başta biraz mırın kırın etsede rüşvetle ortadaki sorunu kaldırmıştık.

Elimdeki görüntülerle masumluğumu kanıtlayacak olmak, içimdeki tüm yükü ortadan kaldırmıştı. Bilgisayarımda, telefonumda, kızlarda ve ayrı bir usb bellekte bulundurduğum kanıtlarla işimi sağlama almak için eve geçmiştik.

Kızlarla işlerimizi hallettikten sonra eve pizza söyleyip, konuşarak karnımızı doyurduk.

***********

Kızları yolcu ettikten sonra aldığım duşla, gün içinde rahatlattığım ruhuma, bedenim de eşlik etti. Üzerime şort - askılı  siyah bir takım geçirip, annemi kontrol ettim.

Uyuduğundan emin olduğum annemle odamdan telefonumu ve kulaklığımı alarak bahçede bulunan geniş salanan koltuğa oturdum.

Kulaklığımda Vugar Huseynov - Beni Neden Sevmedin çalarken, kendimi hafif hafif oturduğum koltuk sayesinde sallıyordum. Gözlerimi kapatark kafamı koltuğun arkasına yasladığım anda babam aklıma gelmişti. Kötü bir baba olmamıştı ama babalık da yapamamıştı. En önemlisi sadık bir eş olamamıştı...