AFİTAP

33. Bölüm

Oy verdiysek bölüme geçelim miii?☆

*********

"Aktan Bey, Afitap Hanım birlikte misiniz?"

"Hayırlı olsun efendim ne zamandır birliktesiniz?"

"Tatile mi geldiniz?"

"Aktan Bey, Afitap Hanım diskalifiye olduğu için mi programdan çıktınız?"

"Afitap Hanım, Emre Beyle çıkan haberler doğru mu?"

"Birlikte şarkı çıkarmayı düşünüyor musunuz?"

Gelen sorulara kulak kabarttığımızda, Emre ile alakalı soru hem beni hemde elini tuttuğum adamı germişti. Her şeyi kanıtlamıştık buna rağmen hâlâ bu tarz soru soruyor olmaları inanilmazdı ama kendimi yorup bir açıklama yapma girişiminde bulunmayacaktım. Aktan bana dönüp gülümsedikten sonra muhabirlere hitaben konuştu. "Arkadaşlar gördüğünüz gibi birlikteyiz." Son kelimesini söylerken birbirine kenetlenmiş ellerimizi havaya kaldırmıştı. "Ve evet Afitap programdan çıktığı için bende programdan ayrıldım."

"Tatile mi geldiniz?"

"Aktan Bey anne ve babanınızin yeni restoran açılışına birlikte gittiğiniz söyleniyor doğru mu? Ailelerle tanışıldı mı?"

Gülümseyerek söze girmeden önce kolumdan düşen çantamı tekrar omzuma yerleştirdim. "Arkadaşlar tatile geldik ve evet restoran açılışına birlikte gittik." Muhabirler ailelerle tanışılmasıyla direk evliliğe girerlerken şok olmuştum. Ulan daha yeni sevgili olduğumuzu öğreniyordunuz hemen evlilik sormak ne?

"Ailelerle tanışıldığına göre evlilik düşünüyor musunuz?" Gülerek verdiğim cevapla konuyu kapatmaya çalışırken aslında ciddi bir ilişkimiz olduğunu Aktan da bende biliyorduk. "Arkadaşlar yeni sevgili olduğumuzu öğrendiniz bir sakin."

"Teşşekkür ederiz, yol yorgunu olduğumuz için dinlenmek istiyoruz." Aktan'ın dediklerinden sonra yeni gelen soruları cevapsız bırakarak zorda olsa arabaya ilerliyorduk. Aktan sürücü koltuğuna geçmeden önce benim kapımı açıp, muhabirlerle arama bariyer kurmuştu. Koltuğa oturduğumdan emin olduktan sonra kemerimi işaret edip kapımı kapattı ve muhabirlerin arasından sıyrılıp sürücü koltuğuna geçti. Aktan da hızlıca kemerini taktıktan sonra kornaya basıp muhabirlerden uzaklaşmaya başlamıştı.

"Nerden haberleri oldu bunların?" Şaşkınlıkla sorduğum soruya Aktan dudaklarını büzerken bilmediğini belli etti. "Hiç bir fikrim yok bende şaşırdım." Geçip giden yolları izlerken villaların olduğu bir caddeye çıkmıştık. "Valla kahinlerle, müneccinlerle yarışırlar." Aktan dediğime ufak bir kahkaha attıktan sonra dizimde duran elimi alıp avcumun içine öpücük bıraktı. Gülümserken yaptığı harekete siyah kocaman bir demir kapının önünde durduk, Aktan bir anahtarla düğmeye basarken kısa sürede açılan kapıyla bahçeye giriş yaptık. Arabayı evin giriş kapısının önüne park ettikten sonra ikimizde arabadan indik. Bagaja doğru giderken Aktan yanına varır varmaz bir elimi tutup diğerini belime sarıp beni kendine çekti. "Rahatsız oldun mu? Biz seninle bu konuyu hiç konuşmadık, ne bileyim belki bir süre gizli tutmak isteyecektin?" Elimi tutmadığı boştaki elimle yanağını avuçlarken dizlerimin üstünde yükselip çenesine küçük bir buse bıraktım.

"Hayır rahatsız olmadım saklayacak bir şey yok." Tekrar parmak uçlarımdan inip yere bastığımda kaşlarımı kaldırarak sordum. "Sen peki rahatsız oldun mu?" Elimi tutan elini de belime yerleştirdikten sonra boynuma yönelip ilk önce derin bir nefes aldı sonra da uzun bir öpücük bıraktı. "Hayır saklamak istemiyordum zaten."