AFİTAP

39. Bölüm

Oy verdiysek bölüme geçelimm☆

***********

Bugün Kara çiftinin Kadıköy'deki restoran şubelerinin mutfağında Erva Hanımla birlikte Aktan ve Uğur Bey'e karşı yarışacaktık, bu anları kameraya alıp youtubeda yayınlamayı düşünüyorduk.

Havalar soğumaya başladığı için üzerime siyah dar paça, beyaz boğazlı göbeğimi açık bırakan bir badi ve beyaz mevsimlik topuklu bot giymiştim. Saçlarımı sıkıca at kuyruğu yapmış ve abartmayacak şekilde yüzüme makyaj uygulamıştım. Kırmızı ruj sürdüğüm dudaklarım makyajımın odak noktası olurken üzerime ceket alıp, çantamla birlikte odadan ayrıldım.

Aktan dün gece ailesinde kaldığı için ben onların yanına gidecektim, Aktan gelip beni almayı teklif etsede gerek olmadığını ona söylemiştim. 

Arabama bindikten sonra hızlıca yola koyuldum çünkü yavaş hareket edersem belirlediğimiz vakte yetişemeyebilirdim. Radyoyu açtıktan kisa bir süre sonra Aktan'ın en son benim için çıkardığı şarkı çalınca gülümseyerek eşlik etmeye başladım, şarkı çıkardığından bu yana bir hafta geçmişti ve şarkı bir haftada elli milyon dinlenmişti. 

Kısa bir süre sonra Kadıköy şubelerindeki restoranın önüne arabayı çekip, anahtarı valeye verdim ve çantamı yan koltuktan alıp restorandan içeri girdim. Bugün bu şubedeki restoranda dekorasyonu yenileyeceklerinden dolayı kapalı olmasıyla mutfağı kullanmak için en uygun vakit olduğunu düşünmüştük. Diğer türlü mutfakta yemek yetiştirmeye çalışan aşçılara engel olabilirdik.

Restoranın içindeki masalar toplanırken bir kamerayla Kara ailesi çekiliyordu. "Gelinimiz de geldii." Erva Hanım'ın neşeyle konuşmasıyla sırtı bana dönük olan sevgilim hızlıca restoranın giriş kapısına bakıp, benimle göz göze geldiği gibi olduğu yerden ayrılıp bana doğru hızlıca ilerlemeye başladı.

"Bebeğimm..." Kolları sıkıca belimi sarıp beni kendine çekerken bende başımı boynuna yerleştirip ellerimi sırtına geçirdim. "Sevgilim..." Gözlerim kapalı bir şekilde boynuna burnumu sürtüp nefesimi içine çekmemle boynuma uzunca dudaklarını bastırdı. "Hoş geldin."

Geriye çekilip yüzümü avuçları arasına aldıktan sonra hızlıca gözlerini üzerimde gezdirdi. "Hoş bulduk." Alnıma dudaklarını bastırdığı sırada kolumdan çekildiğimi hissettim. "Bizde mi sarılsak gelinimize malûm senin aksine bayadır göremiyorduk."

Gülerek Aktan'dan ayrılıp Erva Hanım'a sarıldım. "Hoş geldin güzelim." Gülümseyerek kollarından ayrıldığım kadını yanıtsız bırakmadım. "Hoş buldum." Uğur Bey'de gelip elini omzuna attıktan sonra beni göğsüne çekmesiyle şaşırsamda gülümsedim, saçlarımın üstüne öpücük bıraktıktan sonra kolumu okşayıp benden ayrıldı. "Hoş geldin Afitap."

"Hoş buldum." Aktan ailesinin beni karşılamasının bittiğini fark eder etmez belimden tutup kendine çekti. "Hanımlar, yenilmeye hazır mısınız?" Uğur Bey'in sorusuyla Erva Hanım topuz yaptığı saçlarından çıkan bir tutamı kulağının arkasına yerleştirip eşine göz devirdi. "Havalara bak sanırsın aşcı."

Uğur Bey, eşini kendine çekerken hepimiz gülümsememizi saklayamıyorduk. "Hayatım, aşçıyım ya hani." Gülerek söylemesiyle Erva Hanım şımarıkça omuz silkti. "Senin tek vasfın benim kocam olmak"

"Sen öyle diyorsan." Saçlarına öpücük kondurtuktan sonra Erva Hanım eşine hoş ucuyla bakıp bizi çeken kamerya doğru konuştu. "Öyle diyorum."

Beni kolumdan çektikten sonra gülümseyen oğluna ve eşine işaret parmağını salladı. "Bakalım kaybedince de bu kadar çok gülebilecek misiniz?" Sorduğu soruya hepimiz gülerken bu kadının bu kadar enerjik olmasına bayıldığımı fark ettim.