HATBABE?! Season1

Forty-Seven

Pagsapit ng Disyembre, ako na yata ang pinakamasaya, hehe. Lagi naman yata eh kasi kalahati ng buwan, bakasyon! Wuhoo! Tas Pasko… tas bardey ko… tas New Year! Higit sa lahat, tapos na rin sa wakas ang sunod-sunod na entrance tests. Maipapahinga ko ‘yung mga brain cells kong naubos sa kaka-aral. Parang mana lang ‘yan sa DOTA, kailangang mag-regenerate, hehe.

  

Pagkatapos ng huling klase ko para sa taon na ‘yon, masaya akong nagpaalam kila besprens nung sinundo na ako ni Kuya Mac para ihatid sa UP. Wala raw kasing kasama si Mason dahil may pupuntahan naman si Kuya Chino. Tsaka sabi ko kasi, gusto kong makita naman ‘yung version ng Paskuhan ng UP. Sabi kasi nila ‘Ya Marcus, mas maganda raw eh. Sempre, hindi ako papayag. Para sa’kin, mas maganda pa rin sa USTe. Mas malaki lang ang UP campus, hehehe.

Sinama na ako ni Mason nung pumasok siya kinabukasan. Isa na lang naman daw kasi ‘yung klase niya. Kung iiwan daw kasi niya ako sa apartment, baka hindi na niya ako masundo dahil tiyak daw na maraming tao dun kasi may ibang event pa raw bago ‘yung Lantern Parade at hindi na rin magpapapasok ng mga sasakyan.

“Dito ka muna ha. Pwede kang maglibot pero dito tayo magkikita pagsapit ng alas singko,” paalala niya sa’kin. Hindi na kasi niya pinadala ‘yung selpon ko kasi baka madukutan daw ako.

Binigyan din niya ako ng isang daan para may pambili raw ako sakaling gutumin, hehe. Kaya lab na lab ko si Mase eh, lagi niyang sinisigurong busog ako, ahaha. Parehas sila ni bespren Louie na lagi rin akong pinapakain. Si Chan-Chan, nagda-diet yata kaya puro prutas at gulay ang binibigay sa’kin. Tas si Hiro naman, sapilitan pa bago ako bigyan. Hmp!

Sa dalawang oras na paghihintay ko kay Mason, nakakain na ako ng isang malaking monay with cheese sa halagang sampung piso. Nitikman ko rin ‘yung footlong sandwich na tinda ni Mang Mer. ‘Di ko siya kaanu-ano, nakipag-usap lang ako sa kanya. Ayon, natuwa siya sa’kin kaya dinamihan niya ‘yung toppings ng order ko, hehehe. Sabi ko nga kapag pumasa ako sa UP, dadalawin ko siya lagi. Sa gilid lang naman ‘yon ng Palma Hall.

Maraming murang pagkain don. Parang sa Hepa Lane lang din pero sa UP, nagkalat sila. Bawat building yata may kainan eh. Kung hindi canteen, may maliit na stall ng pishbolan sa labas.

Pa’no ko nalaman? Nilibot ko ‘yung paikot na daan kasi nabagot ako kakahintay kay Mason. Wala kasi akong ibang magawa kaya naglakad-lakad muna ako. Kesa naman maubos agad sa isang upuan ‘yung pera kong pambili ng pagkain.

Tapos nakita ko ‘yung van ng ABS CBN tsaka ng GMA sa harap ng Palma Hall! Totoo pala ‘yung  sinabi ni Mase na sobrang daming tao! Nagtutulakan pa talaga sila!

Dun ako tumayo sa kabilang daan kasi baka matapak-tapakan ako ng mga tao dun. Mahirap na. Ang liit ko pa man din. Pero dahil gusto kong malaman kung anong nanyayare, tinapik ko sa balikat ‘yung lalaking nakatayo malapit sa’kin at nakatanaw din sa mga nagkakagulo. Nginitian ko muna siya bago ako nagtanong. “Hello po, anmeron po dito? Sino pong artista ang dumating?”

Natawa naman siya. “Walang artista. Ite-televise lang ‘yung Oblation Run.”

Dahil sa sinabi niya, namilog ‘yung mga mata ko! “Talaga?! Pa’no sumali don? Gusto ko rin non!”