Loveless Marriage

Chapter 44

Zehra Anais

I woke up on the right side of the bed. Bakit? Kasi ngayon na ang uwi ni Athena. Yes, siya lang kasi maiiwan pa ro'n ang tatay niya para asikasuhin ang branch nila.

I was glad that he let her come home early. Buti na lang malakas ang baby namin pagdating sa lolo at lola niya. Mukha rin naman naiintindihan ng tatay niya na kailangan naming mag-ina si Athena ngayon.

Mabilis akong nag-ayos nang sarili dahil magpe-prepare pa ako nang pagkain para sa misis ko. Nag-request siya ng Sinigang na Baboy kaya iyon ang lulutuin ko for our lunch. Nag-message din sa akin si Athena an hour ago na paalis pa lang ang eroplanong sinasakyan nila. It will took her four hours before their plane land here in the Philippines.

Nagpadala rin pala ang mama ni Athena rito ng katulong after nilang malaman na buntis ako para raw hindi ako masyadong mahirapan sa gawaing bahay. Hindi na ako tumanggi kasi ayoko rin namang pagsisihan sa huli kung may mangyari man.

Mabilis ngunit, maingat akong bumaba nang hagdan para makapunta sa kitchen. Nag-prepare na ako ng agahan dahil alam kong maghahanap kaagad ng pagkain si Faith paggising niya. Tinulungan na rin ako ni Manang Eli nang madatnan niya ako sa kusina.

"What's up, world!? The most beautiful woman in the world has arrived!" malakas na anunsyo ni Faith nang makarating sa kusina.

Sakto naman ang pagdating niya kasi katatapos lang namin mag-prepare. Mabilis na umupo si Faith sa hapag at naglagay ng pagkain sa plato niya. Napailing na laman ako bago tumabi rito.

"Nay Eli, tawagin niyo na po si Yesha at sumabay na po kayo kumain sa 'min," imbita ko sa kanila.

Nahihiya namang ngumit sa akin si Manang. "Naku, hija. Hayaan mo na kami. Kakain na lang kami pagkatapos niyo," sagot niya.

Umiling ako at nagpumilit. "Dali na, Nay Eli. Huwag na po kayo mahiya. Kaya nga po ang dami natin inihandang pagkain. Sayang naman po kung hindi natin kakainin nang sabay-sabay," masuyong saad ko.

Wala na ring nagawa si Manang at mabilis na tinawag si Yesha na kagigising lang din dahil pansin na pansin pa ang magulong buhok nito at ang munting paghikab niya. Mas bata si Yesha ng ilang taon sa akin. Sa pagkakaalam ko, mag-e-eighteen pa lang siya ngayong taon. She's also a working student at sa pagkakaalam ko ay wala na itong magulang. Mabait siya at napakagalang. Matalino rin dahil isa siyang scholar ng isang unibersidad dito sa Maynila. Nakaka-proud nga dahil ang dami niya palang achievements.

"Yesha, kumain ka na. Sa pagkakaalam ko ay may exam ka ngayon?" paninigurado ko nang makalapit siya sa amin.

"Opo, ate. Kinakabahan nga po ako, eh," aniya.

Napangiti naman ako sa tinuran niya. "Kung nag-aral ka naman nang mabuti para sa exam mo, paniguradong mairaraos mo 'yan. Ikaw pa, alam kong kaya mo 'yan," pagbibigay ko ng motibasyon.

"Ate naman, mas lalo mo 'kong pinapakaba," aniya at napakamot sa kaniyang leeg.

"Don't be nervous, Yesha. This will be your final exam, kaya dapat ibigay mo ang best mo. You're aiming for Valedictorian, 'di ba?" sabat naman ni Faith.

Marahang tumango si Yesha rito na nagpangiti lalo kay Faith.

"Sige, we'll attend your graduation and treat you whatever or wherever you like to go. Not that we're pressuring you or something, okay? We'll still do the same thing kahit may award ka o wala. Just always remember that you did your best and it was enough," payo ni Faith kay Yesha na nakatunganga lang sa kanya.

Siguro hindi niya ine-expect ang side na 'to ni Faith dahil masyado siyang nasanay sa pagiging maloko nito. Madalas pa nga ang pag-aasaran nilang dalawa kaysa ang pag-uusap ng ganito kaya siguro ganito na lang ang gulat niya.

"Buti naman may magandang lumabas diyan sa bibig mo," sabat ko.

Inirapan lang ako nito, "Tse!"

Natawa lang ako nang mahina bago humarap kay Yesha. Nilapag ko ang platong may lamang pagkain sa harapan niya dahilan para mabalik siya sa sarili.

Nginitian ko lang siya nang tingnan niya ako. "Kumain ka na, Yesha. Kailangan ng laman ng utak mo para mamaya. Sumabay ka na lang kay Faith, okay? Total may pupuntahan din naman siya at madadaanan ang school mo," sambit ko.

"Okay po, ate," sagot niya bago nagsimulang kumain.

Hinayaan ko na lang ito at nagpatuloy na rin sa pagkain pero kaagad ding napatigil nang biglang malaglag ang basong nasa tabi ko na naglalaman ng gatas. Napatitig ako rito. I don't know why, but I suddenly felt some kind of bad energy. Pakiramdam ko ay may masamang mangyayari.

"Ako na, hija. Kumain na kayo diyan," ani Manang Eli at saka nagsimulang imisin ang kalat na nasa sahig.

Maybe I'm just tired and paranoid. Argh. Hormones.

____

Carmeline

"You didn't told me that she's already married!" I shouted in anger at him.

"Woah, woah! Calm down, woman. I thought you already know? I mean, it's all over the internet even though it was a private wedding," Jerson reasoned out.

I have the urge to throw him the vase beside me, but I need to calm down. I need to fvcking calm down.

Why didn't I fvcking know this? What should I fvcking do?

I need to have a plan. I won't give up until I have her again. It should've been me. I should be the one who's married to her and carrying her child, not that damn woman.

"I need to do something," I said with finality in my voice.

Jerson immediately stood up from sitting comfortably on his chair. He gave me a suspicious look which I ignore.

"What the hell are you planning to do, Cara?" he said, giving me a stern look.

I didn't faze and just gave him a smirk. He can't stop me, no one can.

"I will take my woman back from that girl," I said.

"Are you fvcking crazy? Don't do anything to them, Cara. Her wife's already pregnant with their child. Don't bother them anymore," nagbabantang aniya.

"Or else what? As if you can stop me, Jerson. I don't care if that girl is pregnant with her child, I'll still go on with my plan. What's mine is mine, Jerson," I smirked at him.

"You're obssessed with Athena," he said.

"She's mine to begin with, Jerson," I answered, not looking at him.

"No, she's not. You're just fvcking obssessed," nanggigigil na saad niya.

I gave him a mocking laugh and started to walk to his door. "Don't fvcking do anything, Jerson," banta ko at saka tuluyang umalis sa opisina niya.

***