The Life of Martyra (COMPLETED)

Chapter 37 *Hugot*

A/N: this is going to be exciting medyo hugot talaga ang mga to kaya check it out na lang guys. Thanks.

~Martyra's POV~

"Bakit kailangan mong gawin yun?" Anong bang ipinag puputok ng tambutso mo Raiji?

Pupunta punta ka dito para itanong sa akin kung bakit kita tinanggal.

"Is there any answer brilliant for that except im being pissed on you?" Oo badtrip na badtrip ako sayo dahil kapag nakikita kita parang gusto kong saksakin yang mukha mo dahil sa mga sakit na binigay mo sakin nung iniwan mo ko.

"The fck! Ano to?" Inis na inis kana ba? Oh.. Oh.. Napapahilamos kanalang sa mukha mo oh. Badtrip ka din?

"Tang ina!" Oh nagmumura ka ba? Akala ko ba may good manners and right conduct ka?

Akala ko ba may sinasabi kang respeto sa kapwa? Eh bakit minumura mo ko, eh boss mo ko diba?

"If your going to do is to curse like a bastard asshole. Then get out of my office i dont need you anymore" uy may double meaning yan pero letse bakit nagiging corny ka ngayon Martyra?

"Dont Need me? Tss. Im 2 years working here tapos aalisin mo ko kasi galit ka sakin? Makatarungan ba yun?" Dinamba niya yung table at humarap sa akin na galit na galit at parang gusto na akong kainin ng buhay.

"Bakit, boss ako. I can fired anyone as my will. Bakit ano na bang nagawa mo sa kompanya ko 2 years ago? " i darely stare at his arrghhh cmon why you look so fck. Pigilan mo sarili mo Martyra.

Oo maganda ang mata niya pero tsk damn, wag kang maakit!

"Madami na! Madaming madami na!" Pagduldulan mo pang madami kanang nagawa. Nyeta ka, saya mo e.

"Well, its not enough for me." Tumalikod ako sakaniya at iniwan ko siya sa table ko habang ako nagkakalkal sa likod ng table dahil ang daming papel.

Kelan ba naging junkshop tong office ko.

"Not enough? Wow, Martyra! Are you out of your mind?! Ako ang nagpalago sa GPH." Edi pag yabang mo. Dyan kanaman magaling e, ipagyabang ang sarili mo. Ayaw mo kasi nang nauungusan at pinakekelaman!

"Tinatanong ko ba? Wag kang sasagot ng mga bagay na ayaw mong binabara kung di ko tinatanong." Di ko pa din siya hinaharap dahil naiirita ako sa pagmumukha niya.

"And para sa pagkakaalam ko, boss mo ko. So you should call me Ma'am not my real name!" I was about to tunghay tunghay ng umepal na naman yung table ko na nauntog ako.

Narinig kong natawa siya ng mauntog ako, aba punyeta talagang pinag iinit ang ulo ko. Baka gusto mong wala kanang back pay huh.

"Pwede kitang ipapatay kung gustuhin ko kasi sinabi mo ang pangalan ko" kalkal dito kalkal doon haha.

"Dahil di na kita empleyado, wala na akong pake sau. So lumayas kana." Sabi ko habang nagkakalkal na naman sa likod dahil ayoko na ng makalat na gamit dito.

"So ganun nalang yun? Kapag wala ng mapala madaling bitawan? Tang ina laki ng paghihirap ko sa kompanyang to!" Biglang nagpanting ang tenga ko sa narinig ko.

"Lakas mo makahugot ah!" Sabi ko habang napasmirk ako pero nayamot ako. Bwisit tinamaan ako dun.

"Dahil totoo!" Letse ano to throwback 3 years ago? Mga litanya mo men punyeta nakakadurog ah.

"Raiji, minsan masaya ka ngayon bukas hindi na. Parang ikaw, successful noon ngayon laos na." Pagpaling ko agad akong tumingin sa mukha niya para sampal na sampal ung sinabi ko.

"Dahil sinesante mo ko!" Pagduldulan mo lang sinesante kita edi manigas ka hahaha

"Sesesantehin ba kita kung nagawa mo ng maayos ang project na pinagawa ko sayo? " oo ako ang nagpagawa nun at di mo alam yun kasi di mo pa naman alam na ako na ang may ari ng GPH.