REBEL HEART | TRANSGENDER X STRAIGHT

Kabanata 36

Madilim ang mga mata ni Gino nang makalapit siya sa amin.

"Uh, kilala mo?" Tanong ni Brennon. Para akong pagpapawisan!

"H-hm." Tango ko. Bumalik uli ang mga mata ni Gino sa akin. Umiwas agad ako ng tingin. He's pissed.

"Iba talaga! Famous talaga rito, oh. That's the politician's child for you!" biro naman ni Brennon tsaka siko sa braso ko.

Napakahilaw ng tawa ko. Nahuli naman ni Gino ang malokong paniniko sa akin. His brows furrowed and a brutal intention visited his eyes for a split second. Napaismid ng delikado ang damuho.

Tumango siya. "Trainee ka ba?"

"Uh, yeah." casual na sagot ni Brennon.

"Suerto mo."

Napakunot ang noo ni Brennon. Natanga ako ng ilang segundo bago ko nakuha ang pinunto ni Gino. Naawang agad ang bibig ko.

This merciless savage! Naalala ko ang banta niya nu'n na kung kinakailangan niyang kumbinsihin si Papa, gagawin niya. If Brennon was an employee then he will really be counting his days left before getting terminated. Hindi ko alam kung paano niya gagawin iyon pero alam kong makakaya niya kung may impluwensya ni Papa. Such a brutal thought!

"Sino ba to?" pabulong na tanong ni Brennon.

The politician's child, Brennon. The real one. Hindi ko alam kung bakit hindi niya namumukhaan sa mayor. Mas minabuti ko nang ipakilala sila sa isa't isa.

"Uhm, Brennon. Si Gino nga pala. Trainee siya ng secretary ni Papa. Gino, si Brennon naman. Co-trainee ko nga sa accounting department."

Napaharap agad sa akin ang damuho nang marinig iyon. Naninimbing ang titig ng mga mala-uling na mata na para bang nagsasabing naisahan ko siya.

I sighed. "Nandoon ba si Tito Laurencio? Iaabot sana namin itong reports niya sa budget expenditures, eh. Pati na rin tong disbursements."

"May kausap na ang vice nu'ng makalabas ako. Ibibigay ko na lang 'yan mamaya," masungit niyang sabi.

Tumango na lang ako at iniabot na nga ang dalawang bound reports sa kaniya. Siya namang kinipkip ang mga iyon sa kaliwa niya. Magpapaalam na sana kami ni Brennon na babalik na kaso may hinabol siya.

"Tawag ka ng papa mo." sabi ng damuho sa kinatatayuan.

Nagtaka ako.

"Sige na, Brennon. Una ka na. Salamat," ngiti ko sa kasama.

"Ok. Rhiannon, 'yung sabi ko, ha? Sana mapagbigyan mo ko," sagot naman ni Brennon bago naglakad pabalik sa department namin.

Nakarinig ako ng mahinang mura. Nang lingunin ko si Gino, nakabaling pa rin siya sa nakalayo nang si Brennon. Hindi niya nilulubayan ng matalim na tingin hanggang sa pagliko nito sa staircase.

Gino shifted his eyes on me. His stares became a less mad. Lumakad na nga kami papunta sa opisina nang tanguan niya ako. Hindi kami nag-uusap sa daan at tanging yapak lang ng itim na leather shoes niya at heels ko ang maririnig.

Napansin ko agad ang bakanteng puwesto ng secretary's desk pagkapasok. Napakurap ako. Taliwas sa inaasahang makikita sina Vanessa at Yllana.

Tumingala ako sa kaniya. "Nasaan sila?"

Hindi siya sumagot. Hm, nagtatampo?

Dumiretso si Gino sa pintuan ng pinaka-opisina ni Papa. Huminto siya sa hamba ng pintuan tsaka sumulyap sa akin bago magpatuloy sa loob. Naroon nga ang tampo sa titig niya. Hindi niya ako sinabihang sumunod marahil inaasahan niya naman akong susunod din kasi nga naghihintay si Papa.