ក្រាក!
"ប៉ា!"ទ្វាររបើកឡើងមួយទំហឹងដោយដៃជីមីនស្ទុះសម្រុកចូលមកទាំងកំហឹងឆេះឆួលពេញក្នុងទ្រូងរកតែម៉ូឈីជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកផាកឃាត់ក៏ឃាត់មិនជាប់។
"វាស្អីឯង?! ស្រែកខ្លាំងៗបែបនេះខ្លាចយើងមិនបានគាំងបេះដូងស្លាប់មុនអាយុហ្អេស?"លោកផាកខាំមាត់សម្លឹងកូនប្រុសស្ទើរជ្រុះគ្រាប់ភ្នែកស្របនិងដៃកំពុងអង្អែលទ្រូងដែលលោតញាប់ផឹបៗព្រោះតែជីមីនមុននេះ។
"ប៉ាធ្វើនេះមានន័យថាម៉េច?"
"យើងធ្វើស្អី?!"
"ប៉ាកុំមកធ្វើពើដាក់ខ្ញុំណា ហេតុអីឱ្យការងារបែបនោះមកខ្ញុំធ្វើ?!"កំលោះមីនឈានជើងមកជិតតុធ្វើការរបស់ឪពុកដាក់ដៃទាំងពីច្រត់លើតុរពីមុខគាត់សួរទៅទាំងអារម្មណ៍មួម៉ៅ។
"ឯងមកភ្លាមៗបែបនេះ កន្លែងការងារពេញអស់ហើយឱ្យយើងយកឯងទៅញាត់កន្លែងណា?"អ្នកជាឪពុកឆ្លើយតបបែបស្រួលៗហីៗគ្មានអ្វីត្រូវបកស្រាយបានព្រោះគាត់ធ្វើត្រូវគ្មានខុសទេ សុខៗគេចង់មកក៏មកបែបនេះគាត់រៀបចំម៉េចនឹងទាន់។
"តែយ៉ាងណាប៉ាក៏មិនសមឱ្យខ្ញុំធ្វើការងារនេះដែរ!!"
"បើដាក់ឯងទៅផ្នែកផ្សេងលើសបុគ្គលិក គ្រប់គ្នាធ្វើការតិចជាងមុនតែប្រាក់ខែច្រើនបែបនេះខាតធនធានក្រុមហ៊ុន តែបើដាក់ឯងទៅផ្នែកអនាម័យវិញមិនជាខាតប៉ុន្មានទេអ្នកសម្អាតច្រើនក្រុមហ៊ុនក៏កាន់តែស្អាតនិងមានអនាម័យខ្ពស់"លោកផាកលើកហេតុផលយកមកនិយាយយ៉ាងសមគួរតែជីមីនស្តាប់មិនចូលសូម្បីមួយម៉ាត់នៅតែបន្តតវ៉ាឥតបាត់មាត់។
"តែប៉ាឱ្យកូនប្រុសខ្លួនឯងទៅធ្វើអ្នកអនាម័យបានយ៉ាងម៉េច? មុខមាត់ដូចខ្ញុំនេះមិនសមនិងការងារនេះទេ"
"នែ៎! យើងឱ្យឯងធ្វើបណ្តោះអាសន្នសិនប៉ុណ្ណោះបើមានអ្នកឈប់យើងនឹងផ្លាស់ឯងមកភ្លាម"
"ចុះបើគ្មានអ្នកឈប់?"
"ជូតឥដ្ឋក៏វាគ្មានទៅអាក្រក់អីដែរ"
"ប៉ា!!"
ពាក្យសំដីលោកផាកធ្វើឱ្យជីមីនមួម៉ៅក្តៅចិត្តខ្លាំងមែនទែនសឹងតែបោកក្បាលខ្លួនឯងនិងតុឱ្យធ្លាយខួរស្លាប់ទេតែពេលក្រលែកទៅឃើញម៉ូឈីកំពុងតែលួចសើចនិងសំដីលោកផាកញឹមៗធ្វើឱ្យគេប្តូរចិត្តចង់ទាញក្បាលម៉ូឈីមកបោកជំនួសវិញ។
YOU ARE READING
ម៉ាក់ចុងជាទីស្រលាញ់
Romanceក្តីស្រលាញ់មួយដែលកើតឡើងចេញពីការស្អប់មើលងាយដៀលត្មេះសព្វគ្រប់បែបយ៉ាង ក្នុងកែវភ្នែកគេនាងជាមនុស្សស្រីស្មោគគ្រោក ជាក្មេងដែលហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងសូម្បីតែខ្លួនប្រាណឱ្យទៅមនុស្សប្រុសគ្រប់គ្នាដើម្បីតែប្តូរយកទ្រព្យសម្បត្តិនិងភាពរស់នៅស្រណុកសុខស្រួល។ តែទង្វើគ...
