សម្លេងស្រួយស្រេះស្រែកចាចដោយម្ចាស់សម្លេងភ្ញាក់ខ្លួនក្រោកឈរឡើងភ្លាមៗទាំងទទឹកជោគព្រោះស្នាដៃជីមីននៅសុខៗគេស្រាប់តែយកទឹកកកត្រជាក់ស្រេបមួយថូយកមកចាក់ស្រោចពីលើក្បាលនាងឱ្យទឹកវាហៀហូសព្វរាងកាយ។
"អ្នកប្រុស?"សារ៉ា ឈរក្បែនោះមើលឃើញហើយលើកដៃខ្ទប់មាត់ស្ទុះយកកូនកន្សែងមកផ្តិតជូតទឹកលើផ្ទៃមុខតូចៗរបស់ ម៉ូលីយ៉ា។
"អ្នកនាងប្រញាប់ឡើងទៅផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ទៅចៀសវាងផ្តាសាយ"
"ទៅណាមិនទាន់បានទេ"សម្លេងរឹងកំព្រឹសរបស់ ជីមីន បន្លឺឡើងកែវភ្នែកមុតស្រួចសម្លឹងសម្លក់ស្រីតូចជាប់មិនខុសពីនាងដែលកំពុងតែសម្លក់គេដូចគ្នា។
"នាងត្រូវនៅជូតឥដ្ឋទីនេះឱ្យស្អាតនៅមានតុទៀត"អ្នកដែលមានបំណងបង្កររឿងប្រើសំដីបញ្ជាស្រីតូចឱ្យជូតសម្អាតទឹកដែលហូហៀនៅទីនេះទាំងដែលខ្លួនគេជាអ្នកធ្វើតែបែជាចង់ឱ្យនាងសម្អាតព្រោះនៅខឹងចិត្តនឹងរឿងដែលខ្លួនត្រូវទៅធ្វើជាអ្នកសម្អាតដើម្បីឈ្នះសំដីនាង។
តែគិតថាមនុស្សដូច ម៉ូលីយ៉ា នេះព្រមនៅស្ងៀមៗឱ្យគេបញ្ជាក្បាលបែបណាក៏បានមែនទេ? សុំទោសបើគិតបែបនោះគឺខុសទាំងស្រុងហើយនាងមិនមែនជាមនុស្សស្មឿកៗស្លូតៗឱ្យនរណាមកធ្វើបាបបាននោះទេ។
"ហេតុអីខ្ញុំត្រូវជូតទឹកអស់ទាំងនេះ? លោកជាអ្នកធ្វើមិនចឹង?"ស្រីតូចលើកចិញ្ចើមឡើងសម្លឹង ជីមីន ចំៗគ្មានខ្លាចរអានឹងប្រុសមាឌធំម្នាក់នេះសូម្បីបន្តិច។
"ខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកណាជូតអ្នកនោះក៏ត្រូវតែជូត! ហាមតវ៉ាជាដាច់ខាត"
"រឿងអីឱ្យអ្នកដទៃមកលាងសម្អាតកំហុសឱ្យលោក! ឬមួយគ្រប់ពេលលោកធ្វើខុសតែងតែឱ្យអ្នកអ្នកដទៃមកដោះស្រាយឱ្យលោកបែបនេះ?!"
"ខ្ញុំមិនដឹងថាលោកផាកពិបាកទ្រាំប៉ុណ្ណាទេដែលមានកូនប្រុសដូចជាលោក!"សំដីមួយម៉ាត់ៗចាក់ចំចិត្តអ្នកកំលោះឱ្យគេនៅស្ងៀមទៀតមិនបានរត់ស្ទុះមកចាប់ស្មាតូចទាំងត្រសងរុញនាងទៅបុកនឹងជញ្ជាំងមួយទំហឹងដោយដៃខ្លួននៅសង្កត់កាយតូចជាប់។
YOU ARE READING
ម៉ាក់ចុងជាទីស្រលាញ់
Romanceក្តីស្រលាញ់មួយដែលកើតឡើងចេញពីការស្អប់មើលងាយដៀលត្មេះសព្វគ្រប់បែបយ៉ាង ក្នុងកែវភ្នែកគេនាងជាមនុស្សស្រីស្មោគគ្រោក ជាក្មេងដែលហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងសូម្បីតែខ្លួនប្រាណឱ្យទៅមនុស្សប្រុសគ្រប់គ្នាដើម្បីតែប្តូរយកទ្រព្យសម្បត្តិនិងភាពរស់នៅស្រណុកសុខស្រួល។ តែទង្វើគ...
