ពេលស្តាប់លឺថាយូហ្វីក៏មានមិត្តម្នាក់លាឈប់ជាងមួយសប្តាហ៍បែបនេះម៉ូលីយ៉ាក៏រាងភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចដែរព្រោះវាចៃដន្យពិតមែនបើកុំតែនាងប្រាប់ថាមិត្តនាងជាអ្នកអនាម័យទេនោះម៉ូលីយ៉ានឹងគិតថាមិត្តម្នាក់នោះជាជីមីនមិនខាន។
"មិត្តម្នាក់នោះសំខាន់ណាស់ហេស?"និយាយគ្នាសើចសុខៗម៉ូលីយ៉ាក៏ត្រឡប់មកសភាពធម្មតាវិញសូម្បីតែសាំងវិចដែលកាន់ក្នុងដៃក៏ញ៊ាំលែងចូលធ្វើឱ្យយូហ្វីចាប់អារម្មណ៍ដឹងបានថាក្នុងចិត្តនាងកំពុងកើតអ្វីទើបសួរឡើង។
"ខ្ញុំមិនដឹងទេ"លឺសំណួររបស់យូហ្វីហើយនាងតូចចាប់ងើបមុខឡើងក្រវីក្បាលដោយទឹកមុខស្រពោបស្រពោន។
យូហ្វីសួរនាងបែបនេះឱ្យនាងឆ្លើយបែបណា? ជីមីនសំខាន់ខ្លាំងណាស់មែនទេទើបនាងត្រូវកើតទុក្ខពេលគេមិននៅ? ប្រុសម្នាក់នោះសំខាន់ណាស់ឬទើបនាងត្រូវឈឺចាប់ពេលអវត្តមានរូបគេ? នាងមិនដឹងទេថាគេសំខាន់ប៉ុណ្ណាដឹងត្រឹមថាគេមិននៅក្បែរខ្លួននាងវាធ្វើឱ្យនាងមានអារម្មណ៍ថាគ្មានអ្វីៗទាំងអស់ គ្រប់យ៉ាងគឺទទេស្អាតដូចវាលលំហ។
"មិត្តម្នាក់នោះ...ជាមនុស្សប្រុសមែនទេ?"ស្តាប់ចម្លើយស្ទាក់ស្ទើរចេញពីមាត់ម៉ូលីយ៉ាភ្លាមយូហ្វីក៏ចាប់សួរសំណួរបន្ទាប់ដោយស្មានក្នុងចិត្តនូវចម្លើយជាមុនរួចជាស្រេច។
"អឹម..."
"នាងប្រហែលជាស្រលាញ់គេហើយ"ម៉ូលីយ៉ាគ្រាន់តែបញ្ចេញសំឡេងអឹមបញ្ជាក់ចម្លើយភ្លាមយូហ្វីក៏ចាប់សន្មត់ឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សឱ្យនាងតូចដែលកំពុងអង្គុយនៅពីមុខនោះចាប់ផ្តើមធ្វើភ្នែកក្រឡេបក្រឡាប់ធ្វើខ្លួនមិនត្រូវ។
"មិនមែនបែបនោះទេ..."
"នាងនឹកគេពេលគេមិននៅ នឹករូបរាងពាក្យសំដីដែលគេធ្លាប់ធ្វើនិងនិយាយតែនាងមិនច្បាស់ក្នុងចិត្តថាឋានៈគេជាអ្វីក្នុងចិត្តនាងឱ្យប្រាកដ នោះហើយគឺស្នេហា"ម៉ូលីយ៉ាមិនទាន់និយាយចប់ផងយូហ្វីក៏និយាយកាត់នូវពាក្យជាច្រើនដែលស្តាប់មកវាក៏ត្រូវនិងចាក់ចំបេះដូងទន់ជ្រាយរបស់នាងជាខ្លាំង។
YOU ARE READING
ម៉ាក់ចុងជាទីស្រលាញ់
Romanceក្តីស្រលាញ់មួយដែលកើតឡើងចេញពីការស្អប់មើលងាយដៀលត្មេះសព្វគ្រប់បែបយ៉ាង ក្នុងកែវភ្នែកគេនាងជាមនុស្សស្រីស្មោគគ្រោក ជាក្មេងដែលហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងសូម្បីតែខ្លួនប្រាណឱ្យទៅមនុស្សប្រុសគ្រប់គ្នាដើម្បីតែប្តូរយកទ្រព្យសម្បត្តិនិងភាពរស់នៅស្រណុកសុខស្រួល។ តែទង្វើគ...
