kidnapped by? (Voltooid)

hoofdstuk 5

(POV Richelle)

Ik hoorde geschreeuw aan de andere kant van de deur. Het was een jongen  Wat is daar aan de hand?  Een paar minuten later hoor ik nog meer geschreeuw ik probeerde alles te volgen. Ik hoorde Kate schreeuwen en daarna hoorde ik iemand zeggen dat zij haar mes weg moest leggen. 

Hoe komt ze aan die mes? Welk mes? Door Kate heb ik een andere kamer gekregen zodat we vaker naar elkaar heen kunnen, dus ik kon alles horen wat daar gebeurde .Maar ik denk dat door deze actie dat niet meer gaat komen. Waarschijnlijk probeerde iemand iets met haar maar, ja zoals je al hoorde is dat geen slim plan.

" NIKS RUSTIG. IK DOE VERDOMME NIET RUSTIG. GA NU VERDOMME MIJN KAMER UIT  NEEM DIE KLOOTZAK MET JULLIE MEE EN LAAT MIJ MET RUST!" Hoor ik overduidelijk Kate schreeuwen. 

Dit heeft ze al twee jaar niet meer gehad. Arme Kate ik wou dat ik naar haar toe kon, haar helpen, steunen en laten uithuilen bij mij. Ze heeft nu iemand nodig die het begrijpt en ik weet 100% zeker dat dat niet de jongens zijn die aldoor komen voor hun pleziertjes. Ik hoor mijn kamer deur opengaan en kijk wie er staat.

De jongen die Kate net had gehaald stond met een pijnlijk gezicht in de deur opening. Dit kan niks goeds betekenen. Hij komt naar me toe lopen en ik zie dat de deur nog steeds open is. Ik laat hem dichter bij komen en als hij er bijna is ren ik langs hem naar de kamer naast mij. Daar moet Kate vast zijn. Ik ren op de deur af en hoor harde voetstappen achter mij. Fuck de deur is dicht. Ik zie een sleutel op de grond liggen. Zo snel als ik kan pak ik hem op en stop hem in het sleutel gat. 

(POV Kate)

Ik hoor dat er aan de deur word gerukt. Ik pak snel het mes bij de hand als verdediging. Als de deur open is zie ik Richelle er staan en rent snel naar binnen. Ik kijk haar geschrokken aan en even later zie ik een boze Nathan in de deur opening staan. Richelle is voor mij gaan zitten om mij te beschermen. Toen ik haar zag had ik het mes verstopt anders maakt ze zich druk. Nathan loopt naar ons toe en ik blijf gewoon zitten ik bedoel ik kon hem al een keer aan dat lukt vast nog wel een keer. Met een snelle beweging pakt hij Richelle haar arm en drukt haar tegen hem aan. Richelle slaakt een gil van angst. " Rustig schatje het gaat leuk worden." Fluistert hij in haar oor. Richelle verstijft gelijk wanneer hij zijn zin heeft gesproken. "Laat haar verdomme met rust klootzak!" snauw ik naar hem. "Hoe wil je haar bij mij weg houden? Je hebt geen mes meer." Lacht hij spottend. Ik kijk om mij heen en zie inderdaad dat mijn mes weg is. "Als ik haar laat gaan mag ik jou dan voor mij zelf en ben je niet meer agressief?" Vraagt hij poeslief alsof alles hier normaal was. "Ben jij gek of zo laat ons allebei gewoon met rust." Reageer ik op zijn stomme voorstel. "Ach schatje toch als ik jou met rust laat gaan de andere jongens vechten om jouw lichaam te krijgen, en dat hebben wij hier liever niet." Legt hij rustig uit.  "Vieze vuile klootzak!" Langzamerhand begin ik weer te koken. Richelle zit  geschrokken voor zich uit te staren. 

Arme Richelle ik laat haar niet mijn verleden lijden. Voor 1 mens is het al erg maar ik ga er alles aan doen om te zorgen dat het niet Richelle wordt. Ik wens het sowieso niemand toe. 

"Moet ik soms mijn pistool erbij pakken en haar voor jouw neus dood schieten. Dat kan ik best doen het kost maar één seconden." Zegt hij zonder enkele emotie. Wat denk hij wel niet?! Hij voelt in zijn zakken naar zijn pistool. "WTF waar is mijn pistool?!" Owhja die heb ik. 

Mijn lippen vormen zich langzaam naar een grijns. Ik pak het pistool onder mijn kussen weg en draai er rondjes mee alsof het speelgoed is. "Bedoel je deze." Vraag ik poeslief met een onschuldige blik. Hij kijkt mij verbaast aan. "H-hoe k-kom je e-er aan?" Vraagt Richelle stotterend. "Nou toen ik hem op de grond heb getrapt heb ik zijn zakken gecontroleerd voor zelf verdediging  materiaal en dat heb ik nu gevonden." Zeg ik alsof het niks was. "D-daarom kwam je boos naar mij toe?" Vraagt Richelle angstig aan Nathan. "WACHT! WAT HEEFT HIJ GEDAAN?" vroeg ik woest.

 Nathan had zijn woorden ook blijkbaar weer terug om op mij te reageren. "Jaloers?" Vraagt hij en voor een seconden leek het alsof hij hoopte dat ik jaloers was. Dat zou ik mij vast verbeeld hebben. "Nee totaal niet maar je blijft met je poten van haar af!" Hij begint te grinniken. Heb ik wat grappigs gezegd?  

"Als ik jou mag doe ik je vriendin niks, maar als ik jou niet mag neem ik je vriendin naar een kamer toe en gaan we een leuk pleziertje plegen. Na ons pleziertje schiet ik haar voor je neus neer en pak ik jou als nog." Zegt hij harteloos. Dit was de druppel. "VERDOMME KLOOTZAK DAT JE ER BENT!" Schreeuw ik en richt het pistool op zijn gezicht. Ik doe snel mijn ogen dicht en zucht een keer diep in en uit  en open ze weer. Ik Leg mijn vinger op de trekker en haal hem over. Net voordat die over ging richt ik op het plafond boven hem.

 Ik Hoor Richelle schreeuwen. Nathan heeft haar door mijn schot los gelaten en beschermd zijn hoofd. Richelle staat nu bang achter mij terwijl ik het pistool op Nathan richt. De deur wordt open gedaan.

 "Nathan als ze je tegen werkt moet je niet gelijk schie-" Nick houd gelijk zijn mond als hij ziet dat ik het pistool heb. Brandon kijkt mij bezorgd aan. I

k zou beter bezorgd zijn om mijzelf als iemand anders een geweer heeft maar moet hij weten. 

"Kate rustig, zorg dat je geen spijt krijgt en schiet niet alsjeblieft." Hoor ik Richelle smeken achter mij. Ik ontspan mij al wat meer en laat het pistool zakken. Brandon probeert naar mij toe te lopen en ik richt gelijk weer het pistool op hem. "BLIJF STAAN. KOM NIET IN MIJN BEURT." Hij loopt als nog door. Heel langzaam komt hij dichterbij. Je ziet de angst en de woede in mijn ogen. Als Brandon dat ziet zie je lichte twijfeling, maar hij loopt toch door.  Hij staat inmiddels heel dichtbij. Nog steeds richt ik het pistool op hem. Als ik niet goed oplet staat er iemand achter mij en duwt Richelle naar iemand toe en pakt mij bij mijn middel vast. Brandon pakt snel het pistool en zorgt dat alle munitie er uit is. "Laat me los!"

 "Sorry schatje maar hier kom je niet zo makkelijk mee weg." Hoor ik Nathan fluisteren.