kidnapped by? (Voltooid)

hoofdstuk 32

( POV Kate )

Ik word wakker en zie dat Jo ook al wakker is. Ik kijk Nathan aan die zijn ogen nog gesloten heeft. Ik ga rustig overeind staan en loop samen met Jo naar buiten. 

"Hoe kom je aan deze plek?" Vraagt Jo gelijk toen we buiten waren.

"Toen wij uit ons 'huisje' gingen wilde ik daar heen gaan, want toen jij sliep ben ik wat rond gaan snuffelen. Zo heb ik dit gevonden. Je kon hier eerst door middel van stenen komen, maar aangezien jij er niet was en Nathan mij achterna kwam heb ik er voor gezorgd dat hij niet weg kon. Als ze jouw zouden neer schieten had ik Nathan neer geschoten. Zo ging ik ter werk. Geen van beide dood of allebei dood. Een bij allebei de voorstellen heb je mij er niet bij." Vertel ik Jo alles. 

 "Slim, maar had je hem dan echt neer geschoten? En waarom kwam je mij redden? Ze hadden een plan, waardoor ze dachten dat je in de val werd gelokt, waar je niet in bent getrapt." 

"Je denkt toch niet dat ik zonder enige voorbereiding weg ging? Ik had hem ook al eerder gezien in het bos. Hij dacht dat ik in zijn val was getrapt, maar ik heb voor elke situatie wel een back up plan." Zeg ik tegen haar. Jo knikt. 

"Heb je zin in eten?" Vraag ik haar om de spanning een beetje uit de lucht te halen. "Heb je dat?" Vraagt ze verbaast.  

"Ik kan het wel even halen." Zeg ik simpel. "Kan jij een vuurtje maken? Als je niet weet hoe je dat moet maken, vraag je het maar aan Nathan. Als het goed is heeft hij het onthouden van de vorige keer." Zeg ik met een kleine glimlach op mijn gezicht. 

"Ja daar zorg ik voor. Alles ligt binnen toch?" Ik knik als antwoord en loop richting de uitgang. 

Wat zou ik vandaag vangen? Misschien loopt hier nog wel een hert of iets? Is dat niet zielig? Zo'n onschuldig hertje? Het zou wel moeten, we hebben wel eten nodig.

Ik zie in de verte  een dier lopen. Zonder er bij na te denken gooi ik mijn speer naar het dier. Het dier zakt neer op de grond. Ik ren er naar toe. Het dier is inmiddels dood. Ik sleur het mee met het touw en loop weer richting ons 'huisje' om het zo maar te noemen. Ik ga dit keer niet over het meertje. Als ik bij de bom aan kom zie ik al een vuurtje. Ik hang het dier er boven en wacht tot die goed is. 

* later die dag *

Ik zit boven in de boom. Ik wil vaak alleen zijn de laatste tijd. Waar ben ik ooit in verzeild geraakt. Dat is iets waar ik nog nooit over heb na gedacht. Hoe kan ik ooit nog een normaal leven leiden? Hoe kom ik hier weg, zonder dat ze mij opnieuw vinden? Hoe zou het met Richelle gaan? Wat als ze mij wel weer vinden? Wat gebeurt er dan met mij? Zouden ze mij gewoon weer behandelen als eerst? Of zou ik het niet overleven? 

"Kate! Help! Asjeblieft!" Hoor ik Jo schreeuwen met wanhoop in haar stem. Ik schrik op en klim via de takken naar buiten. Wat is er aan de hand?  Als ik onder mij kijk zie ik dat Dylan op Jo afkomt. 

Hoe komt hij hier? Oké Kate ontspan, je kunt het ook zonder een plan. Vertrouw op jezelf. Zorg ervoor dat Jo veilig is en niet weer word mee genomen. wat zou ik moeten doen? 

"Het heeft geen nut om Kate te roepen. Denk je nou echt dat zij haar leven resteert voor jou?" Zegt Dylan tegen Jo met een bespottend ondertoontje. 

Voor ik het weet klim ik uit de boom en spring daar beneden op Dylan zijn rug. "Ik dacht het wel. Je kent me toch langer dan vandaag? Ik zal jo altijd helpen kosten wat het kost." Antwoord ik tegen Dylan. 

Dylan had mijn onverwachtste aanval niet verwacht en ligt nu dus op de grond. Ik pak zijn polsen bij elkaar en houd die stevig op zijn rug. Nathan komt verward buiten.

 "Kate wat is hier gebeurd?" Vraagt Nathan half met een verwarde blik en half opgelucht om Dylan te zien. 

"Deze lul probeerde Jo op te halen! Hoe kom jij hier eigenlijk?" Vraag ik aan Dylan. 

"Denk je nou echt dat ik je niet heb gevolgd? Toen ik jou tegen de boom aan heb geduwd heb ik een chip aan je kleding vast gemaakt. Ik vind je altijd schat." Ik weet nu gewoon dat Dylan grijnst.

 "Oh en ik kwam hier niet voor Jo hoor, ik wist dat ze je zal roepen om hulp. Dan zou jij komen en mij vangen. Ik zal jou het plan vertellen en jij bent verbaast. Dat was mijn kans om ons om te draaien en had ik je.  En als het plan goed loopt worden binnen een paar seconden Nathan en Jo  ook gevangen genomen." Zet hij met een grijns. Ik kijk om mij heen en zie inderdaad mannen achter de boom vandaan komen. 

"Nee dit kan niet." Fluister ik meer voor mijzelf. 

"Dit kan zeker wel, het is net gebeurt." Zegt Dylan met zijn hinderlijke grijns terwijl hij ons heeft omgedraaid.

 Hoe kan dit? Hoe kom ik hier uit? Wat gaan ze doen met ons? Wat gebeurt er met mij? Kom ik hier ooit nog leven uit? 

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞

hey mensjes,

ik moet ene mededelen dat na de vakantie *morgen dus :( * Niet zo vaak meer kan uploaden. Ik heb na de vakantie veel toetsen en moet nog veel huiswerk maken. Ik ben zo dom geweest om dat niet eerst te doen. Ik had het deze week ook heel druk met het boek etc. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden. Ik stop er niet mee, ik uploud gewoon iets minder dan in de vakanties.  

bye bye 

-xxx-  zoeloe_shadow