kidnapped by? (Voltooid)

hoofdstuk 12

(POV Nathan)

Ze is nog steeds niet terug. Wat zou Dylan gedaan hebben? Zou alles wel oké met haar zijn? Waar zou ze zitten, want ze zat niet in haar eigen kamer. 

Al die vragen spoken in mijn hoofd en ik wil ze maar al te graag weten. Dylan komt dood normaal van de trap afgelopen. Hij loopt naar de keuken en pakt een broodje die hij vervolgens op eet. 

"Wat heb je voor straf bedacht?" Vraag ik nieuwsgierig aan Dylan. "Ik ben nog bezig wat haar echt kapot maakt. Nog erger dan wat ik eerst deed."  Ik denk na wat hij als eerst had gedaan. Haar kapot snijden, misbruikt, aangerand en nog meer dingen. Hoe kan je ooit zo erg zijn? Wat kan er überhaupt erger zijn dan dat?

"Misschien iets met haar vriendin of zo? Familie?"  Zegt hij simpel en haal zijn schouders op. Wat?! Is hij echt zo gestoord? Je gaat toch niet haar vrienden en familie straffen voor niks?  "Waarom zou je haar familie iets aan doen? Of haar vriendin?"

 "Dat breekt haar." Zegt hij simpel en haalt zijn schouders op. 

"Ik weet het al." Zegt Dylan na 5 minuten. Ohow wat heeft hij nu weer bedacht?  "We gaan met haar en een paar andere meisjes naar Spanje. Dat zou haar breken, omdat ze dan geen hoop meer kan hebben op de politie. Haar vriendin blijft hier en ze is ver weg van haar familie." In mijn gedachten slaak ik een zucht van opluchting. Ik dacht dat die gek haar ouders of vriendin vermoorden. 

"Wanneer gaan we en met wie?" Vraag ik nu door. "Met branden, Nick, Kay, Jack, jij en ik." Ik knik als bevestiging. "En welke meisjes gaan er nog meer heen en waar moeten we wonen."

 "We nemen Kate, Jade,  Sarah, Lizzy, Nikki en Jo mee. Die zijn het best verkocht en in Spanje word het waarschijnlijk nog beter. En wat Kate betreft wordt onze Jackpot als ze zich eindelijk overgeeft en luister naar wat wij willen. En wees rustig over waar we gaan wonen. Mijn vader had vroeger een vakantie huisje/ oud hotel daar alleen gaat er nooit meer heen. Hij weet niet eens dat hij het nog heeft." Legt Dylan uit. Ik knik nogmaals. 

"Wat wil je daar gaan doen?"  "Nou aangezien we hier geld krijgen voor de meisjes kunnen we het daar voort zetten." Zegt hij sluw. 

Ik weet wel waar hij het over heeft. Hij wilde het ook bij Kate doen, maar Kate verzet zich er teveel voor en zal waarschijnlijk ook niet ophouden. Een paar mannen hebben haar al gezien en willen haar heel erg graag. Helaas moeten wij het bod afslaan. Dat zou namelijk slecht voor business zijn. Volgens Dylan dan. Als het aan mij lag was ze nooit ermee in aanraking gekomen. Ik heb haar hier wel naartoe gebracht en daar heb ik spijt van, maar helaas, je kunt de tijd niet terug draaien. 

"Wanneer vertrekken we?" "Morgen" Zegt Dylan. "Dan al? Waarom zo'n haast." "Aangezien ze hier in Nederland op zoek zijn naar Kate en alle politie in Nederland werkt er aan mee, dus ze kunnen haar zo ergens zien. Haal jij de meiden op die we meenemen dan ga ik naar Brandon en Nick." Commandeert hij. "Is goed. Waar is Kate?" Vraag ik nu. "In mijn kamer." Zegt Dylan en loopt weg. 

Ik loop eerst naar de andere meiden om het te zeggen en dat ze snel hun spullen in moeten pakken. Gelukkig luisteren ze allemaal. Ik was al naar Kate haar kamer gegaan en heb wat kleding in een tas gedaan. Ik loop naar de kamer van Dylan en open de deur. Kate ligt vast gebonden op het bed. 

Wat zou hij gedaan hebben?  

Als ze doorheeft dat er iemand in haar buurt is zie je dat ze al haar spieren aanspant. Ik loop naar haar toe en doe als eerst haar blinddoek af. Ze kijkt me vol angst aan.

  Haar ogen zijn niet meer zo helder als eerst, ze staan nu droevig en ongelukkig. Wat wil je dan ook in deze situatie. 

 Het doekje haal ik ook uit haar mond.  Ze kijkt mij nog steeds doodsbang aan. Ik maak al de touwen los. Ze staat op en rent naar het dichtstbijzijnde hoek.

 "Kate ik doe niks wat is het probleem?" Vraag ik uiteindelijk. Kate kijkt op en slikt. "Omdat je dat ooit is gaat doen en wanneer weet ik niet." Zegt ze zacht. Ik loop op haar af en Kate krimpt meteen in elkaar. 

Wat heeft Dylan gedaan? Waar is de eigenwijze Kate gebleven?

Ik strek mijn armen naar haar uit en wil haar optillen. Kate slaat mijn hand weg, maar ik reageer er niet op. Ik til haar op in bruidsstijl en loop de kamer uit. Kate is helemaal uitgeput dat zie je aan haar. Ze legt uiteindelijk uit uitputting haar hoofd op mijn borst. Voor dat ze begint te slapen zeg ik nog iets.

 "We gaan naar Spanje."