kidnapped by? (Voltooid)

hoofdstuk 43

(POV Kate)

Waar ben ik? Waarom kan ik mijn ogen niet openen? Waarom kan ik niet bewegen? Dat zijn de vragen die nu door mijn hoofd spoken. Ik hoor een deur open gaan. Ja het klopt het enige wat ik kan is horen. Veel meer dan dat lukt ook niet.

"Ze is aanspreekbaar, maar verwacht niet dat ze terug praat. Kate is toen ze hier kwam in een soort slaap gezet. Ze kan elk moment wakker worden. Als ze wakker wordt zou u dan zo snel mogelijk op die rode knop willen drukken? Of als er op de monitor verschijnt dat er geen hartslag meer is?" Hoor ik iemand zeggen. Wie is dat en tegen wie heeft hij het? 

 "Dan laat ik jullie nu even met rust. Nog het beste ." Hoor ik die man nog zeggen voor de deur sluit. Wie was dat? Tegen wie heeft hij het? Voor wie het beste? Wat gebeurt hier?

Ik voel dat iemand mijn hand vast houd. Wie is dit? Ik wil zo graag mijn ogen openen maar het lukt niet. Het lijkt alsof ik niet genoeg kracht heb.

"Kate asjeblieft, wordt snel beter. Ik kan niet zonder je. Als jij er niet bent, wie moet er dan op mij passen? Zorgen dat ik van drank afblijf, mezelf in de nesten werk? Jij bent de enige die mij daar vanaf kon helpen. Ik had de behoefte niet meer om het te hebben, aan jou had ik genoeg. Asjeblieft, ik houd van je!"

  Ik herken die stem ergens van. Wie was dit ook alweer? Het ligt op het puntje van mijn tong. Het begint met een D. D? Da? Dy? Dylan! Dat was het. Het is Dylan! Ik ben zo blij dat hij er is, maar wat doe ik hier? Ik krijg een flits te zien en zie beelden terug van vroeger en de stemmen hoor ik er ook bij.

*Flachback*

"Ik heb je verdomme gewaarschuwd! Ik zei dat je haar met geen vinger aan zou raken of ik kom je persoonlijk neerschieten!" Hoor en zie ik Dylan roepen.

"En wat nou als ik jou als eerst neer schiet? Dan kan jij mij niet meer neerschieten en zal jij nooit je geliefde Kate kunnen beschermen tegen mij. Heb ik gelijk of heb ik gelijk?" Zegt Nathan tegen Dylan.

Ik ren richting Dylan die gewoon blijft staan. Ik spring in de lucht om Dylan zo aan de kant de duwen. Ik hoor een schot terwijl ik spring, maar op dit moment boeit het mij niet. Ik duw Dylan met al mijn kracht aan de kant, waardoor ik nu beschoten word. Ik voel een pijnlijke steek door mij heen gaan, precies in mijn maag.

"KATE!" Hoor ik Dylan roepen.

*End flashback*

Meer krijg ik niet te zien. Ik sprong voor de kogel om Dylan te redden. Ik probeer met al mijn kracht een kneepje te geven in Dylan's hand. De eerste poging lukt niet. Ik probeer het nog is maar weer geen reactie terug, wat betekend dat het niet gewerkt heeft. 

Ik moet dit doen! Ik moet laten weten dat ik hem hoor! Ik moet er voor zorgen dat hij weet dat ik nog leef! Dat ik niet dood ga! Ik ga dit nu doen!

Ik verzamel al mijn kracht. "Kate?" Hoor ik Dylan vragen. Het heeft gewerkt! Het lukt mij! Ik heb nog een kans. Ik ga dit niet opgeven. Deze strijd heb ik nog niet verloren. Beter nog, deze strijd ga ik niet verliezen.

"Asjeblieft geef een teken dat je me hoort en dat je leeft." Hoor ik Dylan weer zeggen. Oké ik heb dit net ook gedaan. Ik kan dit gewoon nog is! Ik moet al mijn kracht verzamelen en het echt willen! Ik probeer het en volgens mij is het gelukt. Ik hoor dat de deur open word gegooid, dat is het enige wat ik nog hoor. Al mijn kracht is op. Ik heb nu geen energie meer over. Vanaf dit moment hoor ik ze niet meer en voel ook niks meer.

(POV Dylan)

Ze leeft! Ze hoort me! Ze heeft het bewezen, maar sinds dat laatste kneepje reageerde ze niet meer. De artsen zeggen dat ze het niet meer red. Dat ze te zwak is, maar ik geloof dat Kate dit red. Zij kan dit. Ze zal het overleven, en dan geef ik haar het beste leven ooit. Het leven die ze altijd al wilde. Die heeft ze nu meer dan verdient. Ze had het sowieso verdient, maar na dit alles moet ze het gewoon krijgen. En ik ga er voor zorgen. De dokters komen de kamer weer uit. De dokter die mij de informatie gaf was al weg gelopen.

"U mag weer binnen komen. Ze is alleen verzwakt. Luister niet naar de andere dokter, hij neemt te snel conclusies. Ze red het wel. Ik geloof dat ze heel sterk is. Geen enkele patiënt heeft het nog zo lang vol gehouden. Ze zeggen meestal ook dat ze zelf kunnen kiezen om te blijven leven, of het de moeite waard is of niet. Ik denk dat Kate wilt blijven leven voor een persoon, haar wil kracht is enorm. Ze geeft maar niet op." Er siert een grote glimlach op mijn gezicht.

Ze blijft vechten, ze geeft de hoop niet op! Als ze wakker word, vraag ik het haar gelijk! De vraag die ik al heel lang wilde vragen maar niet durft. Dit is het goede moment om het te vragen.