We will have a Hunter Online Merch soon! I will post here the official shop kung sakaling maayos ko na siya. But hopefully by the end of this month ay ma-post ko na 'yong first item. ☺️
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CALLIE (Former member of Black Dragon)
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
TANGING ugong lang noong aircon ang maririnig sa paligid. Tahimik lang kaming lahat sa room nila Liu. I still wishing na sasabihin lang nila ni Renshi na pina-prank nila kami ni Dion... Pero no, Liu is really firm about his decision.
"Para kayong mga gago, hindi naman ako mamamatay," Liu chuckled. He is trying to lighten up the mood. "Puwede pa rin naman tayong lumabas-labas kahit wala na ako sa team. I am down for coffee talk, watching a movie, o kahit pagsama sa mga quest sa Hunter Online. Ang solid kaya natin."
"If it's solid, why are you leaving pa?" Renshi asked.
"Napaka-conyo mo. Hindi kita magawang seryosohin kupal ka." Pambasag ni Liu at napailing na lang ako.
"Let just say..." tumingin sa kisame si Liu at ngumiti. "Hindi ako para sa Battle Cry. That's the easiest explanation that I can think of."
"Wala ka ba tiwala kay Kendrix?" tanong ni Dion. "Gagawin ni Kendrix ang lahat para madala tayo sa championship."
"Pagod na akong maging bench player, eh," malungkot na ngumiti sa amin si Liu. "Hindi ninyo naiintindihan 'yong inggit namin kasi regular kayong naglalaro sa mga tournament. Alam ko para sa inyo ang babaw ko... Pero hindi ba, iyon ang pangarap nating lahat? Ang regular na lumaro sa tournament?"
"Galit ka sa amin?" tanong ni Dion.
"Ha?" Liu said. "Bakit ako magagalit sa inyo? Sabihin na natin na... Hindi suited sa akin ang play style na mayroon ang Battle Cry. I need a team that will utilize my skill in most efficient way. I want to grow as a player. Ibigay na ninyo sa akin 'to."
"Pekeng Chinese..." bulong ko at yumakap kay Liu.
"Gago kayo, huwag kayong umiyak. Kahit mamayang gabi kapag sinabi ko na sa lahat ang tungkol dito. Walang iiyak." Liu tapped my back and comforted me.
