Comments, votes, and sharing the story are highly appreciated. Thank you.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BUONG buhay ko ay ilang beses lang ako umiyak na humagulgol talaga ako ng bongga. Noong natalo ako sa math contest noong grade four ako (competitive pa ako no'n), noong natalo ako ni Kuya London sa teks noong bata kami kaya ang ending ay pinalo siya ni Dad kasi pinaiyak niya ako, 'yong nagkabulutong si Kuya London dahil akala ko ay mamamatay na siya, noong sinabihan ako ni Dion na privileged, at 'yong umalis kaming dalawa sa Battle Cry.
Pagkarating namin sa designated room namin ay mas lalong lumakas ang mga hagulgol at iyak namin dahil hindi kami makapaniwala na magagawa naming makapasok sa Grand finals. Alam ninyo 'yon? Para sa rookie team na gaya namin ay suntok sa buwan ang ganitong pagkakataon o kaya naman ay para kaming lumusot sa napakaliit na butas ng karayom.
"Nananaginip ba ako?" I asked Dion habang pinapahid ang luha ko. God, kakailanganin ko ulit ang tulong noong make-up artist for a retouch. Kanina pa ako umiiyak.
"Hindi ko na alam." Dion chuckled and hugged me tightly. "Kung nananaginip man tayo ay sana ay huwag na tayong magising. Malapit na natin matupad 'yong pangako natin sa isa't isa."
"Gago kayo, huwag ninyong hilingin na panaginip 'to. Napagod na ko kakalaban." Larkin said at suminga sa panyo dahil maging siya ay kanina pa umiiyak. Grabe, karamihan sa mga members namin ay pangarap ito simula noong pumasok sila sa professional league. May ibang naglalaro pa since season 1, season 2, at season 3... for them, this is a huge milestone for their career dahil ang tagal na nila sa industriyang ito.
"Magsi-search na ako ng brand new iPhone," sabi ni Noah at umupo sa bakanteng monoblocks. "iPhone 14 pro max, fully paid, how much?" Pag-search niya sa google. Pinahid ni Noah ang luha niya. "Luh? Mahal pa rin pala."
"Focus pa rin tayo sa match." sabi ko kay Dion. I clapped my hand to get everyone's attention. "Guys, alam ko ang overhelming ng mararamdaman nating lahat. I mean, we can consider this as biggest break in our career. Except kay Callie, baka kumontra na naman si Boy Yabang." Everyone laughed.
"Okay lang na matuwa but at the same time, huwag sana tayong mawawala sa laro lahat. Black Dragon ang makakatapat natin mamayang hapon. Let us keep this momentum, maliwanag ba?" I asked.
"Yes, Captain!" They answered in unison.
Pumasok sina Coach sa loob ng room. Ang laki ng ngiti sa kanilang mukha and I can clearly see that they are proud on what we achieved. "Hindi ninyo talaga ako binigo." Sir Theo said habang ginulo niya ang buhok nina Noah at Genesis. Pinagmasdan kaming lahat ni Coach. "Ngayon pinapatunayan ninyo sa Esports scene na hindi porke't bago kayo sa mundong ito ay wala na kayong ibubuga. At mas lalong hindi porke't natanggal kayo sa mga dati ninyong team ay hindi kayo magaling," he said.
"Pinatunayan ninyo sa akin na ang mga gintong itinapon ng iba't ibang esports team ay kaya pa ring kuminang. Mas makinang pa sa kanila." sabi ni Sir Theo at napangiti ako. Pinaypayan ko ang aking mata.
