Unicode
" ဒါပေမဲ့ အစောကြီးပဲ ရှိသေးတာကို.. အိပ်မပျော်ဘူးလို့"
တိချိုးဟယ်က အနိုင်ကျင့်ခံလိုက်ရသည့်ကလေးတစ်ယောက်လို မျက်လွှာချရင်း ဆူပုတ်နေတော့သည်။
ကြယ်သီးပြုတ်နေသော အင်္ကျီအောက်မှ ညှပ်ရိုးတစ်စုံကို မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်တွင် မြင်လိုက်သော အနိုင်ကျင့်သူကြီး ဟောပိုင်မှာ လက်နှင့်ယပ်ခတ်ရင်း စိတ်ငြိမ်အောင် ထားနေရသည်။ ထို့နောက် ထထိုင်ကာ စောင် ဆောင့်ဆွဲ၍ တိချိုးဟယ်ပေါ် အုပ်၍ လှဲချကာ အတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
" ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက တောင်ကြီးတစ်တောင်ပေါ်မှာ..."
တိချိုးဟယ်က ဟောပိုင်ကိုယ်လုံးကို အတင်းပြန်ဖက်ကာ တောင်းဆိုလိုက်ပြန်သည်။
" အဲ့ပုံပြင်က ကြားဖူးပြီးသားကြီး.. တခြားဟာပြောပြ"
" ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ရွာလေးတစ်ရွာမှာ...."
" ကိုယ့်အသက်ပဲ နှစ်ဆယ့်သုံးနှစ်ရှိနေပြီ.. အခုခေတ် ပုံပြင်ပဲ နားထောင်ချင်တာ"
ဟောပိုင်က ခဏရပ်လိုက်ပြီး မဖြစ်နိုင်သော တောင်းဆိုမှုတွေ လုပ်နေသော်လဲ ကလေးကဲ့သို့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများ လက်နေသည့် တိချိုးဟယ်ကို ကြည့်ရင်းက စိတ်လျှော့လိုက်သည်။
" တစ်ခါတုန်းက ဟောပိုင်လို့ခေါ်တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိတယ်...."
တိချိုးဟယ်လဲ အံ့အားသင့်သွားကာ မနှောင့်ယှက်တော့။
ဟောပိုင်က ငြိမ်သွားသည့် တိချိုးဟယ်ကို မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးကာ ပုံပြင်ကို ဆက်သည်။
မိဘများ၏ အုတ်ဂူကို သွားမလည်ခင် သူ့မိဘတွေနှင့် မတွေ့ဖြစ်တာ အတော်လေးကြာခဲ့ပြီဖြစ်၏။ ဒီဘဝကို ပြန်ရောက်လာတုန်းကဆိုရင် တစ်ခါမှပင် မရောက်ဖြစ်ခဲ့။ ထို့ကြောင့် သူ အတိတ်ကို မေ့ထားသလို ဖြစ်နေခဲ့သည်။ တကယ်လို့ သူ့အတိတ်အကြောင်းက တိချိုးဟယ်ကို ငြိမ်သွားစေမယ်ဆိုပါက ဘိုးဘေးဘီဘင်အကြောင်းကိုပါ ပြောရလဲ သူ အဆင်ပြေ၏။
အခန်းက တိတ်ဆိတ်နေ၏။ သူ့ကိုဖက်ထားသော တိချိုးဟယ်၏ ခန္ဓာကိုယ်က နွေးထွေးနေသည်။ အတိတ်ကို ပြန်သတိရတော့ ဟောပိုင် အသံတို့ တိုးညင်းသွားသည်။
YOU ARE READING
OUR❤️ ( One Useless Rebirth) 1
Fantasyဟောပိုင်က ထီဆုကြီးပေါက်ကာ ချမ်းသာလာပြီး သူ့ဘဝရဲ့အကောင်းဆုံးအချိန်တွေကို အေးဆေးစွာ ဖြတ်သန်းနေချိန် .. မမျှော်လင့်စွာနှင့် တိုက်ပေါ်မှ အတွန်းချခံရကာ မတရားအသတ်ခံလိုက်ရသည့် ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ် တိချိုးဟယ်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်မိသွားလေ၏။ ရဲစခန်းကို ဓာတ်ပုံသက်သေ သွား...
