My boyfriend is an author

Part-15(Uni&Zawgyi)

ပြဿနာက ငါမနက်ခင်းနိုးလာတဲ့အချိန်မှာစတာဘဲ

လွန်ခဲ့သော ငါးလခန့်က

''သမီး သမီးယိမ်း ထစမ်း''
ယိမ်း တစ်ယောက်ယောက်ကပုတ်နှိုးတာကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန်တွင် ဖေဖေနဲ့မေမေဟာ သူမကို စိုးရိမ်တစ်ကြီးကြည့်နေတာကြောင့် သူမလည်း ကုန်းရုန်းထလိုက်သည်

''ဖေဖေနဲ့မေမေ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်''

''သမီးကိုယ်သမီး ဘယ်ရောက်နေတာလဲသိရဲ့လား''

''သမီး မနေ့ညက ပုံ့ပုံ့နဲ့တွေ့တယ် အဲ့တာပီးတော့...''
သူမကိုယ်တစ်စုံတစ်ယောက်ကပွေ့ချီလိုက်ပီးသူရဲ့ကိုယ်သင်းနံကိုလည်းသိနေခဲ့တယ် ဟုတ်သား ငါ့ကို ဦးမာန်ကပွေ့ချီခဲ့တာ ပီးတော့ ငါသူနဲ့စကားတွေလည်းပြောခဲ့တယ် အဲ့နောက်ပိုင်းကိုမမှတ်မိတော့တာ

သူမတွေးနေတုန်း အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားလို့ကြည့်လိုက်တော့ အနက်ရောင်suitကို ဝတ်ဆင်ထားသူက အရင်ကထက်ပိုတည်ကြည်ခန့်ညားလာပေမဲ့ ထိုသူရဲ့မျက်နှာမှာအရင်ကလိုပြုံးပျော်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံအစား တည်တင်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့ ရန်လိုနေတဲ့အကြည့်တွေကိုသာတွေ့ရသည် မနေ့ညက သူမမူးနေတာကြောင့် ဦးမာန်ရဲ့ပုံစံကိုမမှတ်မိလိုက်ပေမဲ့ အခုပုံစံကတစ်ခြားတစ်ယောက်လိုပင် သူမအတွက်စိမ်းသက်နေမိသည်

''ကဲ မိသားစုတွေစုံစုံလင်လင်ရှိတုန်းလေး ကိစ္စလေးတွေရှင်းကြရအောင်''
ဦးမာန်မျက်လုံးနဲ့အချက်ပြလိုက်တော့ သူ့တပည့်က အပြင်မှထိုင်ခုံကိုသွားယူလာပေးပီး ဦးမာန်က ဝတ်ထားတဲ့အပေါ်ကုတ်အင်္ကျီကကြယ်သီးတွေကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖြုတ်ပီး သူမတို့ကို စကားဆိုလာခြင်းဖြစ်သည်

''ဘာကိစ္စလဲ ဦးမာန်''

''အော် ခင်ဗျားတို့သမီးမသိသေးဘူးလား ပြောတော့မပြထားဘူး ကျွန်တော်က ထပ်ကာထပ်ကာပြောရတာမျိုးကိုသဘောမကျဘူးနော် ''

''သားမာန်ရယ် အန်တီတို့က.....''

''ကျွန်တော်နာမည်မာန်ဓန မာန်ဓနလို့ဘဲခေါ်ပါ ''

''ဟို သား...မောင်မာန်ဓနရယ် သမီးလေးနဲ့ဘာမှမဆိုင်ပါဘူး အန်တီတို့ဘာသာဘဲ ဖြေရှင်းပေးပါမယ်''