Saplantı

O T U Z U N C U B Ö L Ü M

             SAPLANTI - 30. BÖLÜM

3 Ay Sonra~~~

Herşeyin üzerinden 3 ay geçmişti.

Ebru'dan kurtulmuş, eski hayatımıza geri dönmüştük.

Mutluluğumuz devam ediyordu. Ebru'nun gelişiyle bozulan düzenimiz eski düzenine kavuşmuştu.

3 ay önce yapmak istediğimiz şeyleri teker teker yapmıştık.

Artık birbirimize daha da yakındık. Her şeyiyle Ateş'i tanıyordum. O nun hakkında olan herşeyi bilmek beni mutlu ediyordu.

Ama en çokta onun varlığı benim için en önemlisiydi. O yokken ben nasıl bir hayatın içindeydim bilmiyorum bile.
O benim mutluluğumdu.

Tek kelimeyle onu çok seviyordum.

Daha önce tatmadığım bir çok duyguyu onunla tatmıştım.

Şimdiyse elimde televizyon kumandasıyla kanalları dolaşıyor, akşam onun gelmesini bekliyordum. Şu sıra şirketle çok ilgileniyordu. O yüzden bir kaç gündür birlikte birşeyler yapamıyorduk.

Televizyonu kapatıp ayağa kalkmıştım ki kapının çalmasıyla kapıya doğru ilerledim.

Kapıyı açmamla Yeşim ve Dolunay'ı görmemle kocaman gülümsedim.

Onları içeri almamla güzel bir günüm başlamıştı bile.

Dolunay meselesine gelirsek,
Ebru'dan kurtulur kurtulmaz onun yanına gitmiştim. Olanları anlattığımda ilk başta Ateş'e kızmıştı. Bende ilk kızmıştım beni kaçırdığı için ama şuan mutluydum.

Ona en küçük detayları da anlatınca benim, Ateş'i ne kadar sevdiğimi anlamıştı. Daha sonra ise beni hiç yalnız bırakmamıştı.

Yeşim'le tanıştırdığımda ise bir birlerini çok sevmişlerdi.

Yani olanlar böyleydi.

Bende kızların yanlarına doğru ilerleyip, salona geçtim.

O an Yeşim'in elinde ki büyük kutuyu gördüğümde merakla sordum.

"Elinde ki kutu da neyin nesi?" dediğimde ikisi de hınzırca gülümsedi. Kutuyu bana uzattığın hızla elinden aldım.

Merakla kapağını açtığımda gördüğüm elbiseyle kocaman gülümsedim.

"Abimden." diye Yeşim izah ettiğinde sadece kafamı salladım.

Elbiseyi kutudan çıkardığımda iyice hayran kaldım.

Elbise çok güzeldi.

Beyaz bir elbiseydi. Göğüs kısmı dantelli ama dekolteli değildi. Ama sırt detayı dekolteyi karşılıyordu. Sırtı baya açıktı. Ve elbise ayaklarıma gelecek kadar uzundu.
Kızlarla birlikte hayran hayran elbiseye bakıyorduk.

Gerçekten çok güzeldi.

Elbiseyi kenara koyduğumda gözüme kutuda ki not kağıtı çarptı.

Kağıdı alıp okumaya başladım.

"Güzel gözlüm, Elbiseyi umarım beğenmişsindir.. Saat 18.00 'de seni almaya bir arkadaşım gelecek. Seni bana getirecek.
Seni seviyorum"

Okuduğum kelimelerle kocaman gülümserken,aklım Ateş'in yine ne planladığıyla ilgi düşüncelerdeydi.

"Eee napıyoruz. Hazırlıyormuyuz Miray'ı? " diyerek dolunay, yeşime soru yönettiğinde kafamı not kağıdından kaldırıp onlara baktım.