Saplantı

RÖPORTAJ

Herkese Merhabalar..
100.000'e özel röportaj bölümüyle karşınızdayım.
Hikayemizin 100.000 oluşunun mutluluğunu yaşıyorum. Umarım Saplantı hak ettiği yerlere gelecek.

Umuyorum ki Beğeneceğiniz, eğleneceğiniz bir röportaj olacak. Umarım eğlenerek okursunuz.

Şimdi pek bir şey demeden röportaja geçiyorum. Zaten bölümün sonunda tekrar konuşacağım.

Keyifli okumalar ❤

~
Miray'ın Ağzından

"Herkes burada mı?" diye merakla etrafı inceleyen Yeşim'in sesiyle tekrar etrafıma göz gezdirdim.

Hepimiz buradaydık. Ben, Ateş, Yeşim, Dolunay, Mert ve Ebru.

Ebru ne alaka diyenleri duyar gibiyim. Ama maalesef Ebru'da aramızda olmak zorunda.

Neden mi? Hayatımızı kitap haline getiren yazarımız Asya, bizi görmeye geliyordu ve yanında kitabı okuyan bir arkadaşını getiriyordu.

Arkadaşı bizim kitabımızı okuyan okuyucuların bize sorduğu soruları onlar adına soracaktı, bizde cevap verecektik. Bu yüzden Ebru'da buradaydı. Pek memnun olmasakta katlanacaktık artık.

Çalan zilin sesiyle hepimiz ayaklanıp kapıya ilerledik. Kapıyı ben açtığımda bize gülümseyerek bakan iki kızla hepimiz onlara gülğmsedik.

"Hoş geldiniz." diyerek heyecanla konuşan Yeşim'le kızlar yavaşça içeriye girip "Hoş bulduk." diyerek cevap verdiler.

Ebru hariç hepimiz kızlara sarıldığımızda kendileri de bize sevecenlikle karşılık verdiler.

"Arka bahçede sizin için yer ayarladık. Oraya geçelim" dediğimde ikisi de gösterdiğim yoldan ilerlediler.

Arka bahçeye ayarladığımız sandalyeler oturduktan sonra saçlarının uzunluğu omuzlarına gelen kız konuştu.

"Hepinize tekrar merhaba. Ben Asya, hayatınızı yazan kişi." dedikten sonra yanında ki arkadaşını gösterdi. "Bu da kitabımızı okuyan arkadaşımız Behiye." dediğinde Behiye sadece gülümsedi. Anlaşılan onlar da bizler kadar heyecanlıydı.

"Merhaba kızlar. Tekrar hoş geldiniz. Sizi tanımak çok güzel. Ben sol baştan sırayla bizleri tanıtayım." diyen Yeşim yine samimiyetini bize göstermiş oldu. Eliyle sol baştan bizi gösterip isimlerimizi söylemeye başladı.

"Dolunay, Mert, Ben Yeşim, yanımda ki biricik yengem Miray ve onun yanında ki de biricik abim Ateş. En son olarak ta şu hepimizden ayrı oturan kişi de Ebru" dediğinde Asya ve Behiye hepimize "memnun oldum" dedikten sonra Behiye, Ebru'ya dönüp "Seninle tanıştığıma pek memnun olamadım ama." dediğinde Dolunay, Yeşim ve ben kahkaha atmaya başladık.

Ebru'ysa tepkisiz kalıp kısık gözlerle bizlere baktıktan sonra kollarını göğsünde birleştirdi.

"Peki o zaman artık sorulara başlayalım." diyerek ortamı yumuşatma çalışan Ateş'le kollarımı beline sardım. O da tek kolunu belime sardığında,

"Yaa çok tatlısınız. Değil mi Asya" diyen Behiye'yle ona kocaman bir öpücük attım.

"Ben bile yazarken ne yazacağımı şaşırıyorum tabi ki çok tatlılar." diyerek Behiye'yi destekleyen Asya'da bir öpücük attım.

"Pekii.. O zaman başlayalım." diyerek Behiye çantasından bir kaç kağıt parçası çıkardı.

"Hazır mısınız?" dediğinde Ebru hariç hepimiz başımızı salladık.