Yaz feel be like
Napakaraming pasyente,
Pero s'ya nananatiling kampante,
Naaawa ako sa aking nakikita,
Panay ang suka ng mga bata.
Si Maxwell ay wala pang pahinga,
Talaga naman s'ya'y kahanga-hanga,
Higit sa animnapu ang pasyente namin,
Ginamot n'ya mga iyon kahit wala s'yang tulog at kain.
Naisipan kong ipagluto s'ya,
Adobo at sinigang ang niluto ko para sa kanya,
Sinamahan ko rin ng mga prutas,
Para makabawi s'ya ng lakas.
Hindi pa natapos ang problema kinabukasan,
Dahil ngayon ay mga matatanda naman,
Ano kaya kanilang kinain,
Na labis na pinagtataka namin.
Nang ayos na ang lahat, pinuntahan ko s'ya,
Dala ang niluto ko kaso nandon pala si Keziah,
Natuwa s'ya sa mga dala ko,
Sa pagkain ay inalok n'ya rin ako.
Lumabas ako at nagtungo sa canteen,
Hanggang si Maxrill ay lumapit sa akin,
Tulad ko umorder din s'ya,
Snack na lang daw ang kinakain n'ya.
Tinatanong n'ya ko kung kami na ng kanyang kuya,
Kaya naman sinagot ko ang tanong n'ya,
Bakit pa raw ako magpapaligaw, kanyang katanungan,
Kung pareho naman daw kami ng nararamdaman.
Kapag daw nanliligaw magandang ugali lang daw ang pinapakita,
Masasabi ko sa mga pananaw hindi na nga s'ya bata,
Maging kami lang daw at araw-araw n'ya ko liligawan,
Hindi na ko mapalagay kaya s'ya'y aking iniwan.
Si Maxwell tinawagan ako,
Sa opisina n'ya pinapunta ko,
Sa paglapit, ako ay napatigil,
Dahil nandon pala si Maxrill.
Silang dalawa ay nag-uusap,
Kay Maxwell may laging naghahanap,
Pabalik-balik daw ang taong 'yon,
Naalala ni Maxrill, Montrell Venturi ang pangalan non.
Sa aking narinig kinabahan ako,
Hindi kaya nagkataon lang ito,
Sa nangyari may kinalaman kaya s'ya,
Ano kaya ang tunay na balak n'ya?
YOU ARE READING
Dedicated Poems For Love Without Limits By:Maxinejiji
PoetryAng istorya ito ay isinulat ni Maxinejiji, Love without limits. Ibinalik na n'ya ito muli sa pangalawang pagkakataon.☺ Unang napublished ito noong March 2017 at ibinalik n'ya ngayong March 2019. Dahil sa pagsubaybay ko sa mga istoryang likha n'ya...
