Hoofdstuk: 23

625 19 4
                                    

P.O.V. Joshua
Ik word wakker van mijn irritante wekker. Ik draai me zuchtend om en sla mijn wekker uit. Ik ga rechtop zitten, wrijf de slaap uit mijn ogen en rek me uit. Ik sta op en loop naar mijn kledingkast waar ik weer een nieuw setje uitkies uit de kleding die Johanna voor me heeft gekocht.

Ik pak een zwarte jeans uit de kast met een wit T-shirt. Ook pak ik nog een onderbroek en sokken en dan loop ik naar de badkamer. Ik leg het neer op de hoek van de wastafel. Ik zet de douche aan en ik trek mijn shirt die ik aanhad tijdens het slapen uit en hetzelfde geld voor mijn onderbroek. Als de douche warm is, stap ik eronder en sluit ik genietend mijn ogen.

————

Ik zit aan de tafel, terwijl ik een ontbijtje klaar maak en dan komt Johanna naar beneden lopen. "Goeiemorgen" zeg ik glimlachend. "Goeiemorgen" Ze zet twee kopjes koffie voor ons en komt dan tegenover mij zitten. "Je ziet er leuk uit vandaag" zegt ze glimlachend. "Dankjewel"

Ik kom aan op school en zet mijn fiets in de fietsenstalling. Ik zet mijn fiets op slot en loop dan naar binnen. Ik open mijn kluisje en haal de goede boeken eruit voor vandaag en stop die in mijn tas.

Plotseling klapt mijn kluisje hard dicht en kijk ik geschrokken om. Ik kijk recht in het boze gezicht van Tyler. Ik slik hoorbaar. "Jij vuile verrader!" Sist hij. "Je hebt mijn fucking beste vriend van mij afgepakt!" Hij pakt mijn shirt stevig vast en slaat mij in mijn gezicht. Dan een keer in mijn buik en nog een keer op mijn hoofd. Ik kijk hem duizelig aan, maar huil niet. Dat hoeft hij niet te zien. "Als je nog een keer bij Boris in de buurt komt, dan sla ik je nog harder!" Zegt hij, voordat hij me nog een keer hard op mijn hoofd slaat en het helemaal zwart voor mijn ogen wordt...

P.O.V. Boris
Ik kom lachend binnenlopen met Alain en Kyle. "Ik zie jullie wel in de les. Ik ga naar Joshua toe" Ze knikken goedkeurend en lopen naar hun kluisjes toe. Ik loop richting het kluisje van Joshua en als ik daar allemaal mensen omheen zie staan, snel ik ernaar toe. Ik wurm me door de mensen heen en als ik hem bewusteloos op de grond zie liggen, sla ik mijn hand voor mijn mond. Ik kijk om mij heen en zie dat mensen het filmen en er foto's van maken. "Godverdomme! Doe die fucking telefoons weg en haal een docent!" Schreeuw ik woedend. Iedereen doet geschrokken zijn/haar telefoon weg en loopt weg. Ik hurk me bij Joshua neer en schudt hem zachtjes heen en weer. "Wordt wakker Josh. Er komt zo iemand aan" Ik zie twee blauwe plekken op zijn gezicht verschijnen, waardoor ik tranen in mijn ogen krijg. "Fuck, wie dit heeft gedaan gaat eraan" zeg ik sissend. Ik zie in mijn ooghoek dat er twee docenten aankomen. "Oh god, wat is er met hem gebeurd?" Vraagt de vrouw bezorgd. "Ik trof hem zo aan. Ik weet het niet" Ik voel een hand op mijn schouder en kijk mijn coördinator, meneer Reed, aan. "We gaan hem helpen" Ik knik. Meneer Reed -je spreekt het uit op z'n Engels- tilt Joshua op en neemt hem mee naar de zuster. Ik loop achter de twee docenten aan en bedenk me wie het gedaan zou kunnen hebben, maar ik weet het echt niet.

Na een half uurtje zie ik Joshua's ogen open gaan. Hij kijkt verward om zich heen en als hij mij ziet, schrikt hij. "Ga weg" mompelt hij. Ik kijk hem niet-begrijpend aan. "Ga weg!" Roept hij nu iets harder, waardoor ik tranen in mijn ogen krijg. "Waarom?" Vraag ik, terwijl ik een stap dichterbij zet. Hij deinst achteruit, voor zover dat gaat. "Niet doen. Ga weg" zegt hij snikkend. Ik luister niet naar hem en loop naar hem toe. Ik sla mijn armen stevig om hem heen en ben hem van plan niet los te laten. "Ik ga je hier niet alleen laten. Ik hou van je, oké" zeg ik. Hij trekt zich snel terug en kijkt mij verward en niet-gelovend aan. Ik houd zijn hoofd vast en kijk hem diep in zijn ogen aan. "Ik houd van je, dus je kan zeggen dat ik weg moet, maar dat ga ik echt niet" zeg ik vastbesloten. Hij slaat zijn ogen neer en kruipt tegen me aan. "Wie heeft het gedaan?" Vraag ik. "Niemand" mompelt hij. "Je kan liegen wat je wil, maar ik blijf wachten op de waarheid" zeg ik eigenwijs. "Tyler" zegt hij snikkend. Mijn ogen worden groot. Wat een lul! Hij gaat er zo hard aan! "Je plet me" mompelt Joshua. Ik laat hem meteen los en kijk hem bezorgd aan. "Weet je waarom?" Vraag ik. Hij kijkt naar beneden, wat betekent dat hij het wel weet. "Waarom Josh?" "Hij vindt dat ik zijn beste vriend heb afgepakt" zegt hij zacht. "En als hij me nog een keer met jou ziet, gaat hij me nog harder slaan"

Ik sla mijn armen stevig om hem heen. "Ik ga je tegen hem beschermen oké. Hij moet weten dat hij me ook gewoon kon steunen, maar dat deed hij niet, dus hij heeft er geen reden voor om jou te slaan"

————

Van meneer Reed mochten Joshua en ik allebei naar huis. Ik ga met hem mee, zodat ik hem in de gaten kan houden. Hij kan een hersenschudding hebben, dus het kan nog fout gaan.

Joshua opent de voordeur met zijn sleutel en dan lopen we naar binnen. "Josh? Ben je nu al terug?" Johanna komt de hal ingelopen en  als ze Joshua ziet, schrikt ze. Ze komt snel op ons afgelopen en neemt Joshua's hoofd in haar handen. "Wat is er gebeurd?" "Tyler heeft me in elkaar geslagen" zegt hij zacht. "Waarom?" Joshua kijkt mij aan. "Tyler vindt dat Joshua mij afgepakt heeft, maar hij keurt het gewoon niet goed dat ik gay ben en dat ik iemand leuk vind" leg ik uit. "Gaan ze iets met hem doen? Het is toch niet normaal om een klasgenoot in elkaar te slaan" zegt Johanna bezorgd. "Ik denk dat ze hem wel gaan schorsen" zeg ik. Ze knikt goedkeurend. "Ga maar naar boven. Ik kom wel drinken en iets lekkers brengen." Zegt Johanna glimlachend. Ik knik en samen met Joshua loop ik naar boven.

Broken (BxB) •Dutch• {Voltooid}Where stories live. Discover now