Broken (BxB) •Dutch• {Voltooid}

Hoofdstuk: 38

Ik heb net het laatste hoofdstuk van dit boek geschreven☹️
Dus nu plaats ik elke dag een hoofdstuk😊
————————————————————————

P.O.V. Joshua
Het is vrijdag na school en ik zit, zoals gewoonlijk, op de bank te niksen. Ik moet nog zo veel voor school doen, maar mijn motivatie is echt totaal verdwenen. Het is nergens meer te vinden.

Johanna is weer op date met die man en ik denk dat het wel iets gaat worden tussen die twee. Als ze over hem praat, kijkt ze zo blij. Heb ik dat ook als ik over Boris praat? Ik hoop van wel, want ik hou echt heel veel van hem en hij verdient dat.

Boris is vandaag met zijn ouders en zusje naar zijn opa en oma, dus ik kan hem ook niet vragen om langs te komen...

Misschien moet ik toch echt even iets gaan doen aan school. Ik strompel naar boven en ga mijn kamer in. Ik plof op mijn bureaustoel en pak er een boek bij. Ik staar naar de opgaven, maar ik heb geen zin om iets op te schrijven. Ik sla mijn boek dicht, want dit wordt toch niks.

Ik spring op mijn bed en sluit even kort mijn ogen.

~paar uur later~
Ik zit inmiddels weer in de woonkamer, terwijl ik een serie aan het kijken ben. Ik hoor de voordeur open gaan en dan ik hoor de stem van Johanna en nog een andere stem, zeer bekend. Ik verstijf en mijn ogen worden groot. Dit kan niet waar zijn... "Josh, ik ben thuis" zegt Johanna. Ik reageer niet, want ik ben echt even in shock. Johanna loopt de woonkamer binnen met de man die ik al heel lang niet meer heb gezien.

We kijken elkaar lang aan. Alles om mij heen vervaagd en alle herinneringen van vroeger komen terug. Ik schud langzaam mijn hoofd en leg mijn handen voor mijn ogen. "Hij zei dat je dood was" mompel ik en de tranen beginnen over mijn wangen heen te stromen. "Ik ben niet dood" zegt Jerry, met zijn stem die mij vroeger zoveel gekalmeerd heeft. Nadat hij dat heeft gezegd, sta ik op en loop ik naar hem toe. Ik sla mijn armen om hem heen. Hij doet hetzelfde bij mij en de tranen komen nog sneller, als dat zou kunnen, naar beneden. "Ik laat jullie wel even alleen" zegt Johanna, voordat ze naar de keuken loopt. "Je bent zo groot geworden" zegt Jerry. Ik antwoord niet, maar word wel rustiger.

Ik zal het even uitleggen. Jerry was een vriend van mijn ouders en kwam vaak bij ons langs, ons huis was een beetje zijn tweede huis en zijn huis was ons tweede huis. Toen mijn moeder overleed, ging mijn vader natuurlijk de verkeerde kant op en Jerry was er altijd om mij te troosten als ik weer eens naar hem toe kwam. Een paar maanden later vertelde mijn vader dat Jerry was overleden bij een auto-ongeluk. Ik was er echt kapot van en nu staat hij gewoon in mijn woonkamer.

Ik trek me terug uit de knuffel en veeg mijn tranen af. Jerry doet hetzelfde, waardoor we allebei moeten lachen. "Hoe ben je hier terecht gekomen?" Vraagt Jerry. "Lang verhaal" zeg ik. "Ik heb de tijd" zegt hij, voordat hij op de bank gaat zitten. "Je bent hier voor Johanna" "Ik ben benieuwd naar je verhaal" zegt hij. "Oké"

Ik ga naast hem op de bank zitten en vertel het hele verhaal aan hem. Echt alles.

Als ik klaar ben met vertellen, blijft Jerry stil. "Ik wist niet dat het zo erg was met je vader" "Het werd met het jaar erger. Gelukkig is hij er niet meer" zeg ik. "Ik vind het knap van je dat je er zo uit bent gekomen" Ik glimlach. "Ik ben ook erg blij dat Boris en Johanna op mijn pad zijn gekomen" zeg ik. "Ik ga haar wel halen. Ik moet nog veel voor school doen" "Is goed. Ik zie je snel weer" Ik knik en loop dan naar de keuken.

Johanna zit aan tafel met een kopje thee en haar telefoon. "Hoe ging het gesprek?" Vraagt ze. "Goed, maar hij is hier voor jou" zeg ik glimlachend. Ze knikt en staat op. Ze geeft mij een kus op mijn voorhoofd en loopt dan naar de woonkamer toe. Ik pak een glas water en loop dan naar mijn kamer toe, om toch nog iets aan school te doen.

Toen ik nog in het weeshuis zat leerde ik heel veel en maakte ik altijd mijn huiswerk, omdat ik gewoonweg alle tijd had om het te doen en ik had nooit iets anders te doen, behalve werken.

Boris en ik hebben besloten om zondag naar mijn ene oom te gaan zoeken. Toen ik het vertelde aan Johanna, ving ze het heel erg goed op en vond ze het goed als ik samen met Boris naar ze toe zou gaan.

————

Na 2 uurtjes ben in klaar met mijn huiswerk en zucht ik opgelucht. Het voelt toch goed als je uiteindelijk alles af hebt...

Ik ga op mijn bed liggen en zet een serie aan. Na een paar minuutjes wordt ik door iemand gebeld. Als ik zie dat het Boris is, krijg ik een glimlach op mijn gezicht.

Boris: "Hey babe"
Ik: "Hey. Hoe gaat het?"
Boris: "Goed hoor. We zijn net thuis"
Ik: "Was het leuk?"
Boris: "Ja, ze waren heel blij om ons weer een keer te zien. Heb je nog wat gedaan vandaag?"
Ik: "Ik heb na school heel lang op de bank gezeten en toen heb ik de nieuwe vriend van Johanna ontmoet"
Boris: "En is hij aardig?"
Ik: "Ik ken hem al bijna mijn hele leven. Hij was de beste vriend van mijn ouders, maar mijn vader had verteld dat hij was overleden" zeg ik, terwijl er weer tranen beginnen te ontstaan.
Boris: "Oh jeetje, maar dan weet je wel dat hij een goede vriend is voor Johanna en een leuke vader voor jou"
Ik: "Ja, daar heb je gelijk in"
Boris: "Waarvoor ik eigenlijk belde. Hoe laat moet ik zondag bij jou zijn?"
Ik: "Zullen we 10:30u doen? Het is 2 uur rijden en dan kunnen eerst nog even ergens lunchen"
Boris: "Ja, dat is goed. Dan zie ik je zondag"
Ik: "Slaap lekker"
Boris: "Welterusten Josh"

Ik hang op en leg mijn telefoon aan de oplader op mijn nachtkastje. Ik loop naar de badkamer om mijn tanden te poetsen en daarna loop ik nog even naar beneden om Johanna en Jerry welterusten te wensen.

Als ik aankom in de woonkamer, zie ik dat ze ergens anders mee bezig zijn en krijg een glimlach op mijn gezicht. Ik laat ze wel en loop weer naar boven om te gaan slapen.