Broken (BxB) •Dutch• {Voltooid}

Hoofdstuk: 35

P.O.V. Boris
Ik kom thuis aan en laat me met een plof op de bank vallen. Een paar tranen verlaten mijn ogen en ik knijp mijn ogen dicht.

Ik vind het zo erg dat ik nooit heb opgemerkt in deze dagen dat het zo slecht ging met Tyler. Hij is al sinds de basisschool mijn beste vriend en ik heb het gewoon niet gemerkt. "Hey schat, wat is er?" Vraagt mijn moeder bezorgd. "De vader van Tyler is vreemd gegaan en daarna is zijn moeder aan de drank gegaan. Het ging helemaal niet goed met Tyler en ik heb het gewoon niet gemerkt. Ben ik zo'n slechte vriend?" Vraag ik, terwijl er weer een traan over mijn wang rolt. "Tuurlijk niet!" Zegt ze, terwijl ze mij in haar armen neemt. "Ik ken Tyler natuurlijk ook een beetje en volgens mij kan hij dingen heel goed verbergen voor mensen" "Helaas wel. Anders had ik hem kunnen helpen" "Het gaat erom dat je er nu weer voor hem bent." Ik knik.

"Hoe ben je er eigenlijk achter gekomen?" Vraagt mijn moeder als ik weer rustig ben. "Hij kwam vandaag zijn excuses aanbieden aan Joshua en hij merkte dat er iets niet klopte. Ik ben net naar zijn huis gegaan en het was een grote ravage en toen zag ik Tyler op zijn kamer zitten en toen heeft hij het me vertelt." Ze knikt begrijpend.

"Ik ga eten koken." Zegt mijn moeder na een tijdje. "Is goed. Ik ga naar boven" Ze knikt en we staan allebei op van de bank. Ik ga naar mijn kamer en laat me op mijn bed vallen.

Mijn telefoon gaat een paar minuten over en ik neem snel op als ik zie dat het Tyler is.

Ik: "Hey, hoe gaat het daar?" Vraag ik meteen.
Tyler: "Goed! We hebben samen het huis opgeruimd en haar werk gebeld en ze mag gelukkig blijven. Ik ben je echt dankbaar man, dat je bent langsgekomen"
Ik: "Ik had het veel eerder moeten doen"
Tyler: "We hebben het hier al over gehad. Je kan er niks aan doen. Het gaat nu weer goed. Ik zie je morgen op school, oké?"
Ik: "Ja, is goed man, tot morgen"
Tyler: "Yo"

Hij hangt op en ik leg mijn telefoon weer weg. Ik sluit mijn ogen, terwijl ik niet door heb dat ik langzaamaan in slaap val.

————

"Boris! Wakker worden! We gaan eten!" Hoor ik Lize vrolijk in mijn oor roepen. Ik open mijn ogen en kijk haar aan in haar mooie oogjes. "Ik kom eraan. Ga maar alvast naar beneden" zeg ik zacht. Ze knikt en springt van mijn bed af, voordat ze mijn kamer uit loopt.

Ik ga rechtop zitten en rek me uit. Ik pak mijn telefoon van mijn nachtkastje af en loop naar beneden toe. "Zo, lekker geslapen?" Vraagt mijn vader grinnikend. "Ja, ik wist niet dat ik in slaap gevallen was" Ik ga aan de tafel zitten en kijk snel op mijn telefoon. Ik zie dat ik veel berichtjes en een aantal gemiste telefoontjes van Joshua heb. Ik bel hem wel even na het eten...

Na het eten loop ik weer naar boven en bel ik Joshua op.

Joshua: "Je leeft nog" hoor ik hem grinnikend zeggen.
Ik: "Ja sorry, ik was in slaap gevallen en moest net eten"
Joshua: "Geeft niet. Maar vertel, hoe is het bij Tyler gegaan"
Ik: "Je had gelijk" zeg ik zuchtend.
Joshua: "En?" Vraagt hij nieuwsgierig.
Ik: "Op de dag dat hij je in elkaar geslagen had, had hij te horen gekregen dat zijn vader was vreemd gegaan. Zijn moeder is toen aan de drank gegaan. Ik trof hem huilend in zijn kamer aan"
Joshua: "Oh jeetje, wat erg. Gaat het nu weer goed?"
Ik: "Ja volgens mij wel, zijn moeder zag in dat het niet langer meer ging zo en toen hebben ze denk ik gepraat. Ik ben toen weg gegaan"
Joshua: "Dus jullie zijn weer helemaal oké?"
Ik: "Ja, ik denk het wel. Hij is al mijn beste vriend sinds de basisschool"
Joshua: "Ik ben blij voor je"
Ik: "Ik hou van je"
Joshua: "Ik ook van jou"
Ik: "Is het trouwens gelukt om een hockeyclub te vinden?"
Joshua: "Ja! Het is maar een paar minuten fietsen vanaf hier en ik hoop echt dat ik in een team kom. Ik heb het natuurlijk al heel lang niet gedaan en straks ben ik hartstikke slecht of mogen de mensen me niet"
Ik: "Ik weet zeker dat ze je mogen en als dat niet zo is, kom ik ze persoonlijk opzoeken"

Ik hoor Joshua lachen aan de andere kant van de lijn.

Joshua: "Dat is lief van je"
Ik: "Ik ben ook lief"
Joshua: "Je verpest het moment weer, maar ik ga ophangen. Ik ben echt moe"
Ik: "Is goed. Moet ik je morgen komen ophalen?"
Joshua: "Ja heel graag!"
Ik: "Dan ben ik morgen om 8:10u bij je"
Joshua: "Is goed. Slaap lekker"
Ik: "Welterusten babe"

Joshua hangt op en ik laat me zuchtend op bed vallen. Ik houd van die jongen...

————

Mijn wekker gaat af en ik ga kreunend rechtop zitten. Ik heb echt geen zin in school... Ik loop naar mijn kledingkast waar ik een setje uitzoek en aantrek.

Als ik in de badkamer ben geweest om mijn haar te doen en mijn tanden te poetsen, loop ik naar beneden om te gaan ontbijten. "Hey schat. Lekker geslapen?" Vraagt mijn moeder. "Ja hoor" "Heb je nog iets van Tyler gehoord?" "Ja, het gaat weer goed daar" "Gelukkig maar" Ik knik instemmend.

"Ik ga nu al, ik ga Joshua ophalen" "Is goed schat. Veel plezier" "Dankje!" Ik loop de voordeur uit naar mijn auto en stap in.

P.O.V. Joshua
Het is bijna 8:10u en ik hoor de deurbel gaan. Ik loop naar de deur toe en open het. Ik zie Boris met een glimlach voor mijn neus staan. "Hey" zeg ik, voordat ik mijn armen om hem heen sla. "Hey, ga je mee?" Ik knik, pak mijn tas en loop achter Boris aan naar zijn auto.

We komen op school aan en Boris en ik stappen allebei uit de auto. Ik kijk om me heen en zie iedereen met zijn of haar vrienden staan.

Nooit gedacht dat ik in dit laatste jaar vrienden zou maken, een vriendje krijgen én geadopteerd worden. Ik zou je raar aangekeken hebben als je mijn toekomst een paar maanden geleden zo voorspeld zou hebben.

Ik voel een arm om mijn middel en kijk Boris glimlachend aan. "Waar was je over aan het denken?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Over hoe dit jaar ineens zo anders is verlopen dan dat ik had gedacht. " zeg ik. "Hmm, snap ik. Zullen we naar binnen gaan?" Vraagt hij. Ik knik en samen lopen we de school binnen.

Op naar weer een saaie schooldag...