Broken (BxB) •Dutch• {Voltooid}

Hoofdstuk: 28

Omdat ik me heel erg verveel, heb ik hier weer een hoofdstukje voor jullie!

Xxx Eline
————————————————————————

P.O.V. Joshua
We zijn weer een paar dagen verder en met mij gaat het heel goed. Ik ben hechter geworden met Kyle en Alain en Veerle heeft ook een vriendinnen groepje gevonden. Soms komt ze nog met ons praten en ik zie volgens mij een hele goede klik tussen Alain en Veerle, wat zomaar meer kan worden dan vriendschap.

Tyler heeft ons de hele tijd met rust gelaten, waar ik heel erg blij mee ben. Als hij langsliep verschuilde ik me een beetje achter Boris, Kyle en Alain, maar hij is niet meer begonnen over dat ik niet meer bij Boris mocht zijn.

P.O.V. Boris
Kyle, Alain, Joshua en ik staan in de gang te kletsen, voordat de bel gaat. Ik heb een arm om Joshua heen geslagen, terwijl ik een beetje om mij heen kijk. Ik zie Tyler op ons afkomen. Joshua wordt stil en pakt mijn hand vast die over zijn schouder hangt. "Kan ik met je praten?" Vraagt hij aan mij. Ik knik. Ik draai me om naar Joshua, geef hem een korte kus en zeg dat alles goed komt. Ik loop achter Tyler aan naar een rustigere plek en kijk hem dan afwachtend aan. "Wat wilde je zeggen?" Vraag ik. Tyler zucht diep en kijkt mij dan aan. "Ik wilde zeggen dat het me spijt, voor wat ik deed bij Joshua" "Dat moet je tegen hem zeggen. Niet tegen mij" zeg ik. "Ik wilde gewoon niet dat jij gepest zou worden hier op school. Ik wilde je alleen beschermen" "Dan hoef je niet degene waarvan ik houd in elkaar te slaan!" Roep ik boos. "Ik weet het, oké. Wat kan ik doen om het goed te maken?" Vraagt hij. "Tot nu toe nog niks Tyler. Ik ben nog steeds woedend en dat gaat niet zomaar met een 'het spijt me' weg" "Ja, dat snap ik. Neem je tijd" mompelt hij, voordat hij wegloopt.

Was Tyler nou net onzeker? Zo heb ik hem echt nog nooit gezien!

Ik haal mijn schouders op en loop dan naar het goede lokaal toe. De bel was ondertussen al gegaan...

Ik open de deur van het lokaal en loop zonder iets te zeggen naar binnen. De docenten weten inmiddels al dat ik toch niet ga nablijven, of strafwerk ga maken. Ze laten me gewoon gaan. Best wel chill eigenlijk.

"Hoe ging het? Wat wilde hij?" Fluistert Joshua, als ik naast hem ga zitten. "Wel goed. Hij heeft sorry gezegd, maar dat kan er bij mij nog even niet in. Ik ben nog steeds boos op hem voor wat hij met jou heeft gedaan" zeg ik sissend, als ik terugdenk aan Joshua die bewusteloos op de grond lag.

Ik voel een hand op mijn been die mij gelijk kalmeert. Ik pak Joshua's hand vast en knijp er even in. Hij kijkt me glimlachend aan en gaat dat verder met zijn werk.

Ik blijf Joshua de hele les aanstaren. Hij merkt het en wordt zenuwachtig. "Staar me niet zo aan" mompelt hij. "Maar je bent zo mooi" zeg ik. Hij kijkt me niet gelovend aan. "Ik ben niet mooi" zegt hij tegensprekend. "Echt wel" zeg ik. "Echt niet" zegt hij resoluut. "Ik vind van wel. Wat vind je niet mooi?" Vraag ik. "Ik ben dun, ik heb die lelijke littekens, mijn haar zit nooit goed en is lelijk en ik heb totaal geen spieren" somt hij op. "Ik vind dat je er al beter uitziet, kwa gewicht, dan toen ik je voor het eerst zag. Die littekens maken je bijzonder en verafschuw ik totaal niet. Ik weet dat je dat namelijk denkt. Je haar is goed zoals het is en als je spieren wilt, moet je gezellig een keer met mij meegaan naar de sportschool" zeg ik.

Op dat moment gaat de bel en staat iedereen op. Dit was gelukkig de laatste les...

Op weg naar mijn kluisje is Joshua stil. Ik kijk hem aan en zie hem naar beneden staren met een verdrietige blik in zijn ogen. Ik zeg er, nog, niks van en stop al mijn spullen in mijn tas. Ik zie dat hij moet huilen en ik weet dat hij dat niet doet en wilt als er zoveel mensen bij zijn. Ik ken hem ondertussen wel na een paar weken.

Als Joshua ook al zijn spullen heeft ingepakt, lopen we naar mijn auto. Ik had Joshua vandaag opgehaald, want we beginnen en eindigen op vrijdag altijd om dezelfde tijd. Als we allebei in de auto zitten, draai ik me naar Joshua om. Ik open mijn armen en hij kijkt me niet-begrijpend aan. "Ik zie dat je het aan het opkroppen bent Josh. Laat het er bij mij gewoon uit. Het is niet erg"

Gelijk nadat ik dit heb gezegd, stort hij zich in mijn armen. Ik sla mijn armen stevig om hem heen en geef hem een kus op zijn hoofd. Hij begint te snikken en ik laat hem gewoon even gaan.

"Is het weer goed?" Vraag ik zacht. Hij knikt in mijn T-shirt. Hij heeft me nog steeds niet aangekeken. "Wat was er?" Vraag ik. "Ik ben zo onzeker over alles en dat wil ik gewoon niet meer" "Dat snap ik. Dat komt vanzelf wel goed. Je bent echt al veel vooruit gegaan Josh. Met alles. Je moet het wat tijd geven" zeg ik. "Sinds wanneer heb jij zulke goede adviezen" zegt Joshua grinnikend. "Dat heb ik altijd al gehad" zeg ik trots. Joshua trekt zich terug uit mijn armen en veegt zijn opgedroogde tranen weg. "Gaan we naar jou?" Vraag ik. Joshua knikt en kijkt uit het raam als ik naar zijn huis toe rijd.

Als we bij zijn huis zijn aangekomen, parkeer ik mijn auto voor zijn huis. We stappen uit en Joshua pakt zijn schooltas uit de kofferbak, voordat we naar binnen lopen. "Wil je wat drinken? We hebben nu wel weer bier" "Ja, lekker" Joshua loopt naar de keuken en komt niet veel later terug met het drinken.

We lopen naar zijn kamer en Joshua zet het drinken op zijn bureau. Hij draait zich naar mij om en kijkt mij glimlachend aan. Ik houd het echt niet meer...

Ik loop naar hem toe en druk meteen mijn lippen op de zijne. Ik voel hem glimlachen tegen mijn lippen aan en snel daarna gaat hij mee in de zoen. Hij slaat zijn armen om mijn nek heen en ik sla mijn armen om zijn middel. Ik begeleid hem naar zijn bed toe en als hij met zijn benen tegen zijn bed aankomt, laat hij zich achterover vallen en trekt hij mij mee in zijn val. Ik trek even kort terug van de schrik, maar als Joshua mij uitdagend aankijkt, geef ik me weer over aan zijn lippen. Hij draait ons om, waardoor ik nu onder hem lig. Hij gaat met zijn lippen via mijn kaak naar mijn hals. Bij mijn sweetpot aangekomen, voel ik de fijne tintelingen door mijn lichaam heen schieten. Joshua plaatst een zuigzoen en kijkt mij dan aan. "Niet slecht" grijns ik, voordat ik ons weer omdraai. "Je weet zeker dat je dit wilt?" Vraag ik. Joshua knikt vastbesloten. "Als ik iets doe wat je niet wilt, moet je het aangeven" "Oké"

En met die woorden stort ik mij volledig op zijn mooie, slanke lichaam van mijn vriendje.