Broken (BxB) •Dutch• {Voltooid}

Hoofdstuk: 42

Omdat ik gisteren ben vergeten een hoofdstuk te publiceren, krijgen jullie er nu twee😊
————————————————————————

P.O.V. Joshua
"Neergeschoten?" Vraagt Gerard, terwijl hij bleek wordt. Ik knik. "Hij heeft me na de dood van mijn moeder mishandeld en uiteindelijk heeft de politie hem betrapt en ze schoten hem neer, waarna hij het niet gehaald heeft" "Oh jezus, wat heb ik gedaan" mompelt Gerard. "Je hebt niks gedaan. Het is niet jouw schuld" zeg ik zacht. "Dat is het probleem juist Joshua. Ik had contact met jullie moeten houd. Dan had ik het gemerkt en had ik er iets aan kunnen doen. Je hebt jaren in angst en pijn gezeten en ik ging verder met mijn leven en startte een gezin op. Ik vond het vreselijk om mijn zusje te verliezen, dus ik wilde er niet aan herinnerd worden. Je lijkt heel veel op haar, weet je dat? Ik dacht dat je vader wel goed voor je zou gaan zorgen"

Gerard zit mijn zijn handen in zijn haar. "Ik kan mezelf hier nooit voor vergeven. Ben je nu wel weer veilig?" Vraagt hij bezorgd. Ik veeg mijn tranen weg en glimlach dan naar hem, terwijl ik knik. "Ik ben ongeveer een maand geleden geadopteerd door een hele lieve vrouw. Ze heet Johanna. En ik heb Boris aan mijn zijde als mijn vriend. Ik ben weer gelukkig. Probeer het jezelf te vergeven, want ik wil mijn verleden ook achter me laten en er nooit meer aan denken, behalve dan de goede en leuke momenten die ik samen met mijn ouders heb meegemaakt" zeg ik. "Ik ben blij dat je me op bent komen zoeken en dat ik dit nu allemaal weet. Ik denk elke dag aan haar en haar mooie glimlach die ze altijd op haar gezicht had, ook al had ze heel veel pijn" zegt hij. Ik knik. "Ze verdiende het niet om die stomme ziekte te krijgen. Ze was een geweldige moeder" "En een geweldige zus" We glimlachen naar elkaar. Gerard staat op en gebaart mij dat ik dat ook moet doen. We geven elkaar een knuffel en blijven even zo staan.

Onze knuffel wordt onderbroken door het jongetje die aan Gerards been begint te trekken. We moeten allebei lachen en Gerard tilt het jongetje op. "Mathieu, dit is Joshua, je grote neef" zegt Gerard. Hij kijkt Gerard vreemd aan. "Je grote broer" zegt Gerard dan met een knipoog, omdat hij geen idee heeft wat het woord 'neef' betekent. Zijn ogen worden groot en hij kijkt mij blij aan. "Wil jij met mijn trein spelen?" Vraagt hij. Ik glimlach. "Ja hoor. Mag mijn vriend ook mee?" Vraag ik. "Ja!" Zegt hij blij. Gerard zet Mathieu op de grond en met z'n drieën lopen we naar de keuken.

Boris en ik zitten samen met Mathieu op zijn kamer. Hij is alles aan het laten zien wat hij heeft aan speelgoed en ik vind het echt heel schattig. Uiteindelijk geeft hij Boris en mij allebei een trein waarmee we moeten spelen. Mathieu verzint een heel verhaal en ik vind het geweldig dat hij zoveel fantasie heeft.

Ik had vroeger ook altijd veel fantasie en leefde echt in mijn eigen wereld. Vandaar ook mijn interesse in tekenen. Ik kon alles wat er in mijn hoofd omging tekenen en werd er steeds beter in.

————

Het is al laat in de middag en Boris en ik staan op het punt om naar huis te gaan. We moeten natuurlijk nog twee uur rijden voordat we thuis zijn.

Gerard en Monique hebben in de tijd dat Mathieu, Boris en ik boven zaten gepraat en aan de rode ogen van Gerard te zien was het een emotioneel gesprek, wat ik goed begrijp.

We staan in de gang om weg te gaan en ik geef Monique en Gerard allebei een knuffel. "Ik vind het fijn dat jullie me met open armen hebben verwelkomt" zeg ik glimlachend. "Dat hadden we al veel eerder moeten doen, maar beter nu dan nooit" zegt Gerard. Ik knik instemmend. Ik zeg Mathieu ook nog gedag en dan lopen Boris en ik naar de auto toe.

Ik laat me met een zucht in de bijrijdersstoel zakken en doe mijn gordel om. "Dat was me een dagje wel" zegt Boris. "Daar ben ik het helemaal mee eens, maar ik ben heel blij dat we zijn gegaan" zeg ik glimlachend. "Ik ben blij voor je Josh" zegt Boris. Ik geef hem een kus op zijn wang als bedankje.

Onderweg rijden we langs de MacDonalds om wat te eten. Boris parkeert zijn auto en genietend eet ik mijn hamburger en friet op en drink ik mijn milkshake. We kletsen ondertussen over van alles en nog wat en ik ben blij dat we altijd wel een onderwerp hebben waar we over kunnen praten. Dan is het nooit ongemakkelijk.

Na een halfuurtje rijden we weer verder naar huis. Ik kijk naar buiten en voel mijn ogen zwaar worden. Al gauw ben ik in dromenland.

P.O.V. Boris
Ik zet mijn auto neer op de oprit van mijn huis en stap uit. Ik loop naar de kant toe waar Joshua zit en maak de deur langzaam open, zodat Joshua niet wakker wordt.

Ik til hem op en loop naar de voordeur toe die ik met moeite openmaak. Mijn zusje ligt waarschijnlijk al te slapen, dus ik wil haar niet wakker maken door aan te bellen.

Ik stap naar binnen, begroet zachtjes mijn ouders die in de woonkamer zitten en loop meteen naar mijn kamer toe. Ik leg Joshua in mijn bed en hoor hem zachte geluidjes maken, maar hij blijft gelukkig doorslapen.

Ik app Johanna snel dat Joshua bij mij blijft slapen en dan loop ik naar de badkamer om mijn avondroutine te doen. Douchen komt morgenochtend wel weer...

In mijn kamer trek ik mijn T-shirt en broek uit en doe voorzichtig hetzelfde bij Joshua. Ik ga naast hem in mijn bed liggen en sla een arm om hem heen. Hij draait zich om en kijkt mij suf aan. "Goodnight babe" fluister ik. "Slaap lekker" mompelt hij, voordat hij dicht tegen me aan gaat liggen en weer in slaap valt.