Hoofdstuk: 27

587 15 0
                                    

P.O.V. Joshua
Als het pauze is, loop ik samen met Boris en Veerle het lokaal uit. "Ik ga altijd buiten zitten, dus ik weet niet of je bij andere meisjes wilt gaan zitten" zeg ik tegen Veerle. "Komt morgen wel. Mag ik mee?" Vraagt ze. "Ja, tuurlijk" "Ik ga naar Alain en Kyle, goed?" Vraagt Boris. "Ja, ik zie je bij de volgende les" zeg ik. Boris geeft me een kus en loopt dan nietszeggend weg. Ik grinnik en kijk dan naar Veerle. Ze kijkt me verbaasd aan. "Jullie zijn samen?" Vraagt ze. "Jap" zeg ik. Ik loop richting de uitgang en Veerle komt achter mij aan. "Ik had het eigenlijk niet verwacht van jullie allebei" zegt ze grinnikend. "Is dat een compliment?" Vraag ik. Ze haalt haar schouders op. "Ik vind het geweldig! Ik heb altijd al een gay vriend willen hebben" zegt ze ineens enthousiast. Ik moet lachen om haar reactie.

Ik ga op mijn vaste bankje zitten en pak mijn eten erbij. "Het is hier zo rustig" zegt Veerle. "Daarom kom ik hier altijd. Ik kan niet zo goed tegen drukke omgevingen, zoals de aula" leg ik uit. "Is dat soms niet irritant?" Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. "Ik vermijd zulke plekken gewoon" zeg ik. "Zijn je ouders eigenlijk gescheiden, dat je zei dat je moeder hier zo graag wilde wonen?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ja. Mijn vader is een alcohollist. Mijn moeder had meerdere pogingen gedaan om hem te helpen, maar het lukte maar niet. Ze heeft uiteindelijk besloten om te gaan scheiden en weg te gaan" Ik knik begrijpelijk. "Had je veel last van je vader?" Vraag ik. Ze kijkt me aan, zucht en knikt dan. "Mijn moeder weet het niet, maar hij sloeg me soms. Ik was echt heel blij dat ze vertelde dat ze gingen scheiden, maar ik vond het vreselijk toen ze zei dat we gingen verhuizen" zegt ze. "Ik begrijp het. Mijn vader was ook een alcohollist." "Was?" Vraagt ze. "Ja, hij is overleden" "Door de alcohol?"

Ik blijf even stil en slik de brok in mijn keel door, voor zover dat gaat.

"Nee, hij is neergeschoten door de politie" "Jezus, heftig" mompelt ze. "Het was een vreselijke man, dus ik heb er niet zoveel problemen mee. Ik zag hem niet meer als een vader" "Ja, snap ik. Ik zie mijn vader ook niet meer echt zo. Gelukkig heb ik nu iemand die hetzelfde meemaakt" zegt ze glimlachend. "Je kan altijd bij mij terecht" zeg ik.

————

Als mijn laatste les is afgelopen, loop ik naar mijn kluisje toe. "Hey" zegt Veerle vrolijk. "Hee" zeg ik terug. "Heb je wat te doen vandaag?" Vraag ik. "Nee. Hoezo?" "Mijn moeder is vandaag aan het werk en om 15:30u komen de andere jongens. Wil je mee?" "Ja! Gezellig" zegt ze vrolijk. "Kom je nu gelijk mee?" "Ja, is goed"

We komen bij mijn huis aan en Boris staat al voor mijn huis. "Hey babe" zegt hij, terwijl hij me een kus geeft. "Hey" zeg in glimlachend. "Ik kan me nu goed voorstellen. Ik ben Boris" zegt Boris tegen Veerle, terwijl hij zijn hand uitsteekt. Veerle neemt het aan en stelt zich ook voor.

Ik heb intussen de deur geopend en laat Boris en Veerle binnen en dan loop ik er zelf achteraan. "Willen jullie alvast iets drinken?" Vraag ik. "Ja lekker. Doe maar water" zegt Veerle. "Voor mij hetzelfde als altijd" zegt Boris. Ik knik en loop naar de keuken. Ik kijk in de koelkast voor een biertje, maar ik zie niks. "Boris! We hebben geen bier meer!" Roep ik. "Oh, doe dan maar een cola" Ik schenk twee glazen met cola in en een glas met water. Ik zet het op de tafel neer en plof dan op de bank naast Boris. "Ben jij al 18?" Vraagt Veerle verbaasd. "Ja. Alain en Kyle ook. We zijn alle drie een keer op de basisschool blijven zitten en in de 4e klas" legt Boris uit. "Ik ben net 16 grinnikt Veerle." "Vroege leerling?" Vraag ik. "Ja. Ik vind het wel leuk"

————

Als iedereen er is en is voorzien van drinken, gaan we gamen. We doen 1 vs 1 en dan wie er heeft gewonnen, krijgt een reep chocolade. Veerle is gedreven om te winnen, want ze wil heel erg graag een gratis reep chocolade. Het is echt grappig om te zien!

Tijdens het tweede potje, gaat de bel. "Verwacht je nog iemand?" Vraagt Kyle. "Nope" zeg ik verbaasd. Ik loop naar de voordeur en open die. Ik zie Ashley voor me staan en sla meteen mijn armen om haar heen. "Ook goedemiddag" zegt ze grinnikend. Ik kijk haar glimlachend aan. "Je ziet er echt heel goed uit" zegt ze trots. "Ik ben ook echt gelukkig" zeg ik. "Wie is het?!" Roept Alain. "Een vriendin!" Roep ik terug. "Wil je binnen komen?" Vraag ik. "Ja graag. Ik kom eigenlijk voor Johanna." Zegt ze. "Johanna is de hele dag aan het werk. Ze is 's avonds laat pas weer terug. Daarom is iedereen hier" leg ik uit. "Oh, dan kom ik wel een andere keer terug om het te vragen. Nou, stel me eens voor aan je vrienden" zegt ze vrolijk.

We lopen de woonkamer binnen, waar Veerle hard bezig is om te winnen. Als ze verloren heeft, laat ze zich op de bank vallen. Als ze ons opmerken, kijken ze ons geïnteresseerd aan. "Hey Ashley" zegt Boris, terwijl hij de hand van Ashley schudt. "Hey Boris" De rest staat ook op en stelt zich ook voor.

Ze gaan weer verder met de game en ik blijf in de keuken nog even privé met Ashley. Ze slaat haar armen om mij heen en ik doe hetzelfde bij haar. Ik sluit mijn ogen en geniet even van dit moment.

Dit zijn de eerste armen, na mijn moeder, die mij veiligheid hebben gegeven. Dit zijn de armen waarin ik duizenden keren in ben getroost en dit zijn de armen waarin ik me zo vaak heb verstopt als ik rust nodig had.

"Ik moet maar weer eens gaan" fluistert Ashley. Ik knik begrijpend. "Is goed. Ik zie je snel weer" zeg ik. Ze knikt instemmend.

Ik laat Ashley uit en loop dan weer terug naar de woonkamer waar ik Veerle nog steeds verdrietig op de bank zie zitten en Boris en Kyle die tegen elkaar gamen. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en ga erbij zitten.

Broken (BxB) •Dutch• {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu