XXXIV

25 8 5
                                    

Tumigil kami pareho sa tapat ng pintuan at hinawakan ang handle at slinide ito at nakita nga namin ang isang masayang babaeng nakikipagusap sa Mama ko.

I couldn't make a move. Parang naestatwa ako sa kinatatayuan ko. I saw her blink and her eyes wants to pop out from their place because of shock.

"Mama? Tingnan mo yung mga tao sa pinto. Ano 'to? May kamukha ako?" Yung mukha niya biglang naging mas masigla at kumaway.

"hello! Nagpaplastik surgery ka ba para magkapareha tayo ng mukha?" I almost laughed when she asked that.

We slowly walked inside and I immediately hug her.

"My sister... My twin little sister... Gising ka na nga talaga! How are you? Does your body hurt? Ano sabi ng doctor?" I cupped her face as I check her face and look at her whole body and she has still this confused look.

"Ano mo? Twin little sister?" I nodded as she removed my hands and leans on her bed. She slowly looks at me and in a snap of a second, I felt a fast hand passes by my face.

"Rain! Ano ba!? Bakit mo sinampal yung kapatid mo!?" I slowly hold my cheeks as I stand up and walk away from her bed. Garian ran to her side and made her calm.

In my entire life, this is the first time that my heart is beating fast because I felt nervous just by the stare.

"Ikaw! How dare you to come back? Ha? Sino may sabing babalik ka? Diba iniwan mo kami, scratch that. Iniwan mo ako Ate! Hindi ka nga gumawa ng paraan para i-kontak mo ko tapos ngayon? Yayakap-yakap ka tapos sasabihin mong namiss mo ako? Nagbibiro ka ba! Hindi ako naniniwala!" I saw her face getting red because of angriness.

"Ang mabuti pa, umalis ka na. Hindi ka namin kailangan dito. Sorry dahil kinailangan niyo pang bumiyahe papunta dito pero nagaaksaya kalang ng panahon dito. Makaka-alis kana."

"Rain! Ano ba! Huwag kang magsalita ng ganiyan sa Ate mo! Respect her!" I looked at Kuya Damon who is furious too about Rain's sudden action.

"I know she's my twin sister. Matagal na."

All of us looked at her, shocked.

"Alam mo na baby girl? Kailan?" Ate Samara asked.

"Oo Ate. Alam ko na! Alam na alam. Tinanong ko kayo dati diba? Kinausap ko kayo ng mabuti. Ang gusto ko lang ay kasagutan pero wala eh. Wala kayong binigay na seryosong sagot. Alam niyo? Kayong lahat, mga sinungaling kayo!" Unti-unti na naman siyang nagwawala.

"Mga sinungaling kayo! Kayong lahat! Sinungaling! Sinungaling!" She started to throw some pillows pero mabuti nalang hinawakan siya ni Garian and Ate Harmony.

"Rain! Tumigil ka ah! Yung mga salita mo pagisipan mo munang mabuti bago ka magbitaw ng salita! Hindi mo alam anong dating iyon kayna Papa and Mama." Kuya Chad na lalalapitan sana si Rain pero inawat ni Ate Harmony.

"Mga Anak... Huwag kayong magaway oh, please lang..." I saw Mama pleads as she looks at us one by one.

"Ikaw, Ate Lauren! Alam mo? Kinamumuhian kita!" Singhal niya.

"What?"

"I loathe you, Ate! Alam mo yung time na papunta kayo ng airport?! Alam kong nakita niyo kong nasagasaan pero hindi kayo tumigil sa biyahe! Nakita mo ko. Pero you didn't bother to tell Lolo to stop the car bagkus tinalikuran mo ko na parang wala lang... Yung naramdaman ko nuong time na iyon aside from the pain galing sa ulo, yung pain na parang tinalikuran ka ng kapatid mo? ... Pa-Parang gusto ko lang after nuon, ayoko ng gumising... Wala namang saysay kasi nga, iniwan mo ako... "

After what she said, I felt cold water above my head and suddenly sits on the floor.

"Lauren!" Kuya Raizer walks to my side and holds my shoulders while we sit. I looked at Rain and I didn't expect those eyes. Those eyes said, "It was a mistake that you go back here."

The Girl In Black Dress|Soon To be Published under GPDonde viven las historias. Descúbrelo ahora