The Girl In Black Dress|Soon To be Published under GP

I

Tumingin ako sa malaking gusali na nasa harapan ko. Ito na ang bagong buhay na haharapin ko sa lugar na ito. Habang papasok ako, nakita naman ako ng isang lalaking na feeling ko galing pang ibang bansa ito. Maayos ang panindig at nagsimula itong lumakad papunta sakin.

Nagpakilala siya at siya si John Grothe. Nilibot ko ang tingin sa paligid. Ang daming estudyanteng nagkakalat. Grabe, ang laki, malawak at maganda yong school na ito. Hindi ko na mapigilang magsalita.

"Ang ganda..." napangiti naman ito at tumango.

"Thank you! And by the way..." huminto siya at humarap sakin. "I didn't know yet your name. You are?"

Umayos ako ng tindig at ngumiti. "I am Rain Louise Torres." tila naningkit naman ang kaniyang mata.

"Are you familiar with this place?" nagpatuloy ito sa paglalakad. Sinundan ko na lamang ito.

"Hindi nga po eh. Transferee po kasi..." tumango-tango ito.

"I see." tumigil muna ito sa paglalakad at humarap sakin.

Marami pa ang sinabi niya tungkol sa paaralan. Ipinasyal niya rin ako kung saan ang College Department. Parang 'di ko nga nahalata yung oras na lumipas eh. Halos tatlumpung minuto din kaming naglalakad at nagkuwentuhan hanggang huminto ito sa isang parang colussium na gusali pero hati lang yun sa gusali na ito. Parang pakurba yung hugis.

"So, eto na pala tayo sa Enrollment Building." muli humarap ako sa kanya at nagsmile.

"Salamat po Kuya Laurence." napakunot-noo naman ito. Bakit? First time niya bang may nagsabi sa kanya ng 'Kuya'?

"Bakit, Kuya?" tanong nito tapos pinaliwanag ko naman sa kaniya na gawain ko na iyon dati pa na tumawag ng Kuya tapos sabi niya ay first time niya raw na may tumawag sa kaniya iyon. "I hope to see you next time, Rain," ngumiti ito at tumango ako.

"Same for me, Kuya Laurence. Salamat po ulit." tumalikod ito sa akin at tinignan ko siya habang binabati ng mga estudyante. Kung siya ang vice-President, sino kaya yung President?

Hinigpitan ko ang aking envelope at napapatingin sa mga estudyanteng palakad-lakad sa building. Tinignan ko ang aking relo at nagulat ako, late na pala. Bilis Rain!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

Pagkatapos kong makapagenroll ay naisipan kong kumain na dahil ang tiyan ko, kanina ko pa naririnig ang ingay. Habang nakapila ako sa counter para pumili ng kakanin ko, di ko namalayan na may nasagi pala ako kaya nabuhusan siya ng juice na hawak-hawak niya.

"What the!" napapikit ito habang ako naman ay nagmamadaling kumuha ng panyo sa bag ko.

"I'm very sorry. 'Di po kasi ako tumitingin eh." pagkakuha ko ng paniyo ay papahiran ko sana yung damit na nabasa pero padabog niyang tinaboy ang kamay ko at tinignan mula ulo hanggang paa.

"Sorry? Huh? You are sorry? Who are you ba? Tsaka kilala mo ba ako?" sabi ng babaeng naka high heels tapos yung dress, hapit na hapit.

"And bakit nagpapasok ang mga guard's ng squaters dito? Tsaka, look at you! Manang na nga, tanga pa."

Babaeng naka pulang lipstick while on her head mayroong tiara na feelko, Campus Queen, sabi nila. Sasagot sana ako pero biglang may nagsalita sa likod ko.

"Okay, this commotion is getting nonsense. Get back to where you came from and be at peace." Tinignan ko naman yung paligid ko at bigla bigla silang bumalik sa kinaroroonan nila.