The Girl In Black Dress|Soon To be Published under GP

XXXIX

"Ate! Ang ganda!" Napahagikgik ako sa tuwa habang pinagmamasdan aang kwarto. Ngayon lamang ako nakapasok sa isang napakaganda at mamahaling kwarto sa buong buhay ko.

"Any minute, some staffs will come here to bring your gowns. So, take again some shower and also, the make up artist will come here soon, so to kill time, do things muna na maging fresh kayo." Tumango kami paregas at yinungo namin ang comfort room at naligo ulit. Mabuti nalang at mayroong dalawang paliguan dahil matatagalan kaming maghanda nito.

Makaraan ng ilang minuto, lumabas kami pareho na nakabath robe and natawa dahil sabay talaga kaming lumabas.

Hawak kamay kaming naglakad pareho papunta sa room ng makita naming sarado ito. Pinihit ni Ate ang doorknob at duonlamang ang gulag ko ng makita ang mga naggagandahang dilag.

Napasigaw kaming lima habang nagmamadaling naggroup hug. "Salamat dahil nakadalo kayo!"

"Oo naman, siyempre! We will not miss the chance on celebrating your birthday with us!" Ani Niesha habang tumatango tango naman ang iba.

"Thank you so much!". Hinawakan ko ang kamay ni Ate at ipinatabi sa akin.

"Nga pala guys, gusto ko lang ipakilala ko sa inyo ang kakambal ko, si Ate Lauren Ryleigh. Ate Ryleigh, this is my friends, Garian, Chelsea, Niesha and Missy," natawa ako kasi natulala sila.

"Hi! I heard a lot from all of you because of Kuya Raizer and I am very happy that my little sister here has met all genuine friends like you four and the other two guys, of course."

"Hi Ate Lauren! Nakita ka po namin one time nuong pumunta ka sa school kaya nga lang umalis kayo agad right after your Lolo finish his welcoming speech non eh," sabi ni Missy habang naupo kami sa bawat upuan na kaharap ang isang salamin habang sila ay naupo sa couch and bed.

Patuloy parin ang kwentuhan at tawanan habanag inaayusan kaming dalawa ni Ate. Makalipas ang tatlong oras ay natapos na rin, nakalabas kami sa kwarto na bihis na bihis na.

Nilapitan ko si Ate habang pinipicturan kami ng mga photographer at ang mga kaibigan ko habang magkatabi kami ni Ate. Suot na namin ang gowns para sa araw na ito at kinilabit ko siya.

"Ate? Okay lang po ba? Baka hindi po magustuham nila Mama at Papa---" pinatigil ako nito gamit ang hintuturo na nilagay sa ibabaw ng lips ko.

"What did I say to you when it comes to beauty? That beauty is instilled in the hearts of a lady that's why don't overthink that our Parents wouldn't love you how you will look. I promise you, they will say something comforting."

I am wearing a black gown and she is in a white gown.

"Mabuti nalang at iba kayo nang color ng buhok. Malilito talaga kami kung sino sa inyo si Lauren and Rain."

"Not anymore." Itinaas naman ni Ate ang right hand ko at natawa kaming lahat dahil pinasuot sa akin ni Ate to at natawa lang kami kasi kailangang pa ng palatandaan para makilala.

"Mom? Yes, po. Opo. Ready na sila. Hmm... pupunta na kami? Sige po. Otw na po. Girls? Tara na? Magsisimula na raw yung entrance ninyo sa baba." Tumango kami pareho ni Ate habang kanya-kaniyang alalay para sa gowns.

Yung mga kaibigan ko kasi ay nakabihis na kaya kahit na gusto nilang hawakan ang gown ko for lightness of weigh at mapadali ang lakad ay sinusuway ko silang huwag nalang.

Naririnig ko na ang MC habang nasa malayo pa kami at sabay iyon ang paghawak sa akin ni Ate sa kamay at mahigpit ang paghawak nito.

"Whatever happens Rain, I need you to remember that I am always here for you no matter what. I'll stay by your side until my last breath," unti-unti namang namuo ang luha sa aking mata pero nuong nakita ako nitong iiyak ay sinuway ako nito na huwag maiyak dahil baka magkalat.