The Girl In Black Dress|Soon To be Published under GP

XLII

Higit isang oras din ang biyahe namin papunta sa studio kung saan gaganapin ang interview ko. Nuong nakarating kami mas nagulat ako kasi nanduon pala si Lolo. So, kasali pala siya sa interview.

Nuong nakita ako ng isang staff ay sinabihan akong pumunta kami ng dressing room para ihanda ang susuotin ko at ayusan ako. Natatawa nga yung iba kasi nakasimangot ako habang inaayusan. Alam nilang ayojong inaayusan ako. Hindi talaga ako kikay unlike Ate Lauren na ngayon parang siya yung iinterviewhin.

"Rain? Alam ko ano nasa isip mo... Cut that overthinking. You're beautiful inside and out. And also chin up palagi. Diba? Just like what you did on your birthday." Lumapit si Ate Lauren at hinawakan ang dalawang magkabilang balikat at nakatingingin kami pareho sa salamin.

Ngumiti ako at tumango. "Oo naman, Ate. Sorry po. Ngayon na kasi ang huling ganitong pagiisip dahil paglabas ko diyan sa pinto na iyan, palagi ko nang iisipin ang sarili ko. Wala na akong pakialam kung ayaw nila ako o gusto.

"I don't need their permission anymore. And also, I have all of you to cheer me up, so why bother overthinking?" Tumayo ako at fli-nip ang hair ko na ikinapalakpak nila ito at natawa kaming lahat. Moral support eh.

May pumasok namang isang staff at sinabihan akong magststart na ang interview kaya, lumabas na kaming lahat sa room.

Kinakabahan man ay humingang malalim nalang ako habang naglalakad at naramdaman kong hinawakan ang kamay ko. Ngumiti si Poseidon habang hinalikan ang noo ko. Bumulong naman ito sa akin na kaya ko ito at alam niyang magiging maganda ang resulta.

Isa kasi itong magazine company ang magiinterview sa akin at kilala sa buong Asia ang magazine na ito. Nuong nalaman na ako ang magiging tagapagmana ng LSA at apo ni Lolo ay hinikayat ako ni Dad na tanggapin ang interview na ito.

Umupo ako sa tabi ni Lolo at nagmano. "Hi, Lolo. How are you po?" Kabadong sabi ko habang napangiti ito.

"Ija, hinga ng malalim. Isipin mo lang na ako lamang ang kausap mo at hello din, okay lang naman ako." Tumango ako at huminga ng malalim.

"So, Don Alejandro, we will start our interview right now. Is it okay with you?" Bumaling naman ang tingin ni Lolo sa babaeng nagiinterview at tumango.

"Okay." Tumango ang staff at nakita kong sinet up na nang mga production team at lightings at may camera din.

"So, Don Alejandro, you are one of the most influential people in terms of the business world. In thoughts of having a branch here in the Philippines, what are the points that you've considered?"

Nuong nagsisimula nang magsalita ang interviewer, nakita ko naman si Dad na nagmamadali na pumasok sa dito sa loob at nuong nakita ako ay napangiti ito at saka mabilis na lumakad papunta sa akin at tumabi ito.

Nagmano naman ako dito nuong nakaupo ito at kumuha ng tissue na nasa harapan naming at pinahiran ang ibang pawis na namumuo sa noo nito.

"Papa? Ano ginagawa mo dito?" Bulong ko dito habang huminga-hinga ito ng malalim.

"Si Daddy kasi gustong sumali ako sa interview and as the New CEO ay pangangatawanan ko ito."

"Well, Cassia De Kompanya has been in the business world since forty years ago. And as time goes by, our company expands more. The Philippines is one of the countries that we are considering because I know that my company will have its purpose.

"To help more lives in terms of manpower and saving people from poverty. I did not create Cassia De Kompanya for my own benefit. I want to help those people in need especially in terms of finances.

"We can see a lot of brands that came from international and so does their product. It cost more than of a person could buy for. I considered having the Philippines launch another branch because my Son is living here in the country and my other children are abroad.