| YETİŞKİN İÇERİKLİDİR. +18 |
"Sana ne demiştim? Vücudun ve sen, sadece bana aitsiniz." Ağzımın içinde homurdanma benzeri bir ses çıkardım ve kalçama sert bir şaplak aniden indiğinde gözlerimi kocaman açtım. Yaramazlık yaparken yakalanmışım gibi, "İ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar dilerim...
***
Evden ayrılalı neredeyse bir saat oluyordu ve içimde büyüyen huzursuzluk gittikçe artıyordu. Ah Yoo Na'nın evinde rahat edeceğimi sanıyordum ama onun kahvelerimizi yapıp getirmesini beklerken yanımda getirdiğim ufacık çantamla koltuğun kenarında her an Soo Yun'un evine tekrar gidecekmiş gibi oturuyordum. Hem gergin hem de tedirgindim, çünkü Soo Yun'un bir anda gelip kavga çıkartma ihtimalini düşünüyordum. Derin bir nefes alıp kahve kokusunun karıştığı ferah havayı soludum. Ah Yoo Na'nın krem tonlarında dekore edilmiş evi bir bakıma sakinleştiriciydi. Esneyip uykusuzluktan kapanmak üzere olan gözlerimi kırpıştırdım. Birkaç parça giysimi küçük bir el çantasının içine tıktıktan sonra sabaha kadar uyumadan Soo Yun'la olan ilişkimizi düşünmüştüm. Nasıl olup da bu duruma gelmiştik? Üstelik her şeyi başlatan bendim. Kendime inanamıyordum. Benimle sevişmesi için ona yalvardığımı hatırladıkça kafamı duvardan duvara vurarak patlatmak istiyordum. Parmak uçlarımla dudaklarıma dokunurken aslında onun dokunuşlarını hayal ediyordum. Sevişmek istediğim hâlde neden durmuştu? Aklıma gelen tek cevap beni istememiş olma olasılığıydı. Ah Yoo Na sonunda elinde kahve fincanlarını taşıdığı küçük bir tepsiyle salona girdiğinde parmaklarımı dudaklarımın üzerinden çekerek düşünmeyi bıraktım.
Kahve dolu kupayı ellerimin arasına dikkatle verirken, ''Az önce Kim Sae Jin aradı.'' dedi. Kupanın sıcacık porselen dış yüzeyi ellerimi ısıttığı hâlde üşümüş gibi ürperdim. Yanımdaki boşluğa otururken koltukta ona doğru döndüm ve endişeli gözlerimi Ah Yoo Na'nın yüzünde gezdirdim. Gayet sakin bir tavırla kahvesini yudumlayıp bana bakarak gülümsedi. ''Rahatla, kahveni iç. Hiçbir sorun yok. Bay Park az önce evden çıkmış ve seni şirkete getirmesi için Kim Sae Jin'i evde bırakmış. Şu anda onu terk ettiğini bilmiyor.''
Tedirgin bakışlarımı elimdeki kupaya çevirdim. Kahveden büyük bir yudum alıp içimi ısıtmasına izin verdim. Ah Yoo Na'nın bakışlarını üzerimde hissederken, ''Onu terk ettiğimi umarım fark etmez. Eğer fark ederse... Sence problem çıkarır mı?'' diye sordum. Soo Yun, onu ve güvenli evini terk ettiğimi öğrendiğinde bir kasırga gibi vurup etrafı yakıp yıkabilecek bir adamdı. ''Bazen ondan ve yapabileceklerinden korkuyorum, Ah Yoo Na.''
''Nişan yüzüğünü çıkarmışsın. Bir şekilde fark edeceği kesin ama bence ona söylemelisin, önce senden duymalı.'' Korku dolu bakışlarımı yeniden Ah Yoo Na'nın yüzüne çevirdim. Yüz ifadesi az önceye kıyasla daha endişeli görünüyordu. ''Her halükârda problem çıkaracağından eminim, Masal. Dua edelim de bu durumu anlayışla karşılasın. Bugün herhangi bir sorun çıkarsa diye Bay Lee ile de görüşeceğim. Çünkü ben de Bay Park'ın sinirli halinden korkuyorum. Ne yapacağı hiç belli olmuyor. Bize sağlam müttefikler lazım, bir şekilde onu durduracağız.''
''Onunla konuşursam yine kavga edeceğimiz kesin.'' Zar zor birkaç yudum içebildiğim kahve kupasını eğilerek orta sehpaya bıraktım. Soo Yun ile konuşmayı istediğimi sanmıyordum ama bundan ne kadar kaçabilirdim? Nişan yüzüğümün artık olmadığı parmağıma bakıp iç geçirdim. ''Onu terk ettiğimi öğrenince yine kavga edeceğiz. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum, Ah Yoo Na. Orada daha fazla kalamazdım, işte onu biliyorum.''
