AŞK SINIR TANIMAZ

3. Seul Masalı

Yüzüm şişmiş, gözlerim mahmurlaşmış, sesim tarazlı, hareketlerim ise küçük bir kız çocuğundan farksızdı.

Neden mi?

Tüm uçuş süresi boyunca uyumuş, rüya görmüş ve üstüne üstlük horlamıştım! Horladığımı çok acı bir şekilde öğrenmek zorunda kalmıştım. Rüyamın içerisinde garip bir ses işitip huzursuzlanarak uyandığımda Bay Lee'ye sorup soracağıma pişman olmuştum. Zira çekik gözlü adam horladığımı, büyük ihtimalle o garip sese uyandığımı gülerek söylemişti. Şimdiyse Bay Lee ile beni almak için gönderilmiş lüks, siyah bir arabada şehir merkezine gidiyorduk.

Adamın aksanlı İngilizcesini anlamakta güçlük çektiğim için az konuşmaya gayret ediyordum. Ş'ler fazla, bazı kelimeler de oldukça baskın çıktığından Bay Lee'yle konuşurken gülmemek için kendimi kasıyordum. Normalde erkekleri sevimsiz ve itici bulur, olabildiğince az muhatap olurdum. Fakat bu çekik gözlü, orta yaşlarını geçeli bir hayli olmuş adama, tanıştığımdan bu yana sempati besliyordum. Sanırım onu Tatarlara benzettiğimden de olabilirdi. Her ne olursa olsun Bay Lee oldukça güler yüzlü ve kibar bir adamdı. Diğer erkeklere karşı takındığım soğuk tavırlarımı onun yanında sergilememeye karar verdim. Üç ay, koskoca üç ay Kore'de yaşayacaksam en azından birkaç kişiye güvenebilmeliydim. Çünkü araştırdığım kadarıyla Güney Kore, çalışan sınıfın Açlık Oyunları'ydı ve hayatta kalan kazanıyordu. Yani ben bir Katniss Everdeen etmesem de bu benim açlık oyunumdu. Eğer çalışıp rakiplerimi alt etmezsem gerçekten aç kalacaktım. Büyük bir yarışın içindeydim. Üç kat fazla maaşa, İstanbul'daki şirkette ezilmemem için bir konuma ihtiyacım vardı ama Güney Kore'yi üstünkörü araştırdığımda bunun kolay olmadığını anlamam uzun sürmedi. James Bond olmadığım için de Kore'yi arama motoruna yazmış, ilk çıkan başlıklardan birine tıklamıştım.

"Güney Kore; (한국, 韓國 Hanguk) bazen sadece Kore, Doğu Asya'da Kore Yarımadası'nın güneyinde kalan bir devlet. Güney Kore'nin komşu devletleri: batısında Çin Halk Cumhuriyeti, doğusunda Japonya ve kuzeyinde Kuzey Kore. Ülkenin başkenti Seul'dür. Güney Kore ılıman iklim kuşağında kalıyor ve ülke arazisi dağlık topraklardan oluşuyor. Güney Kore sınırları 100,210 km²'lik bir alanı kaplar ve ortalama 50 milyon gibi bir nüfusa sahiptir.

En büyük şehir, başkent Seul'dür. Kore, Çin ile Japonya arasında bir köprü olmasına rağmen, kendilerine has bir kültür geliştirmiştir. Köylerde yaşayan Koreliler, yüzyıllar önceki gibi giyinir ve yaşarlar. Şehirlerde yaşayanlar ise batı dünyasının etkisindedirler.

Halkın büyük kesimi Konfüçyüsçülük ve Budizm inancındadırlar. %25 kadar Hristiyan vardır. Halk seküler yaşamı benimsemiştir. Halkın kullandığı ve resmi dili Korecedir.

Eğitimi: Eğitim 6-12 yaş arasında mecburi ve ücretsizdir. Ülkede okur-yazar oranı %92'dir. Güney Kore'de 197 üniversite ile 222 yüksek okul vardır.

Ayrıca film ve dizi sektörü çok gelişmiştir. Dünya genelinde Kore dizileri izlenmektedir."

Bunlar benim en çok dikkatimi çeken konulardı. Üstelik siyasi, sosyal ve kültürel yapıları hakkında da birkaç not almıştım. Tanışma şekillerinde el sıkışmak çok tercih edilmiyor, sarılma-öpme faslına ise hiç girilmiyordu. Tabii bizde el öpmeden, sarılmadan, bir büyüğümüz sırtımızı pataklamadan tanışma sayılmazdı. Gerçi saygı gibi önemli kavramlarda sorun yaşamayacağımı düşünüyordum. Erkeklere haddini bildirmekten kaçınmadığım kısım hariç, Kore'ye uyum sürecimde öyle çok aksaklıklar, problemler çıkacağını sanmıyordum. Ya da... sanmalı mıydım?

"Bir eğlence şirketinde çalışmak basit değildir." Bay Lee'ye dikkat kesildiğimde başımla onu onayladım. Ağız sulandıran yemeklerin masaya gelene kadar mutfakta hazırlık aşaması yorucu bir eylemdir. Oradan oraya koşuşturur, ter dökerek efor sarf ederdin. Emek verilmeden yemek olmaz, deyimini sık sık kullanan ben için basit kavramı yoktu. Her işin bir zorluğu mevcuttu. "Türkiye'deki şirketi bilemiyorum ama bizim çalışma şeklimiz farklıdır. Yardımlaşmak ve birbirinizden ilham almak zorundasınız. Bir de saygı, Masal Hanım, iş arkadaşlarınıza saygılı olmalısınız. Sizi kabullenip içlerine almaları için bir miktar kendinizi zorlamalısınız."