Yakın gelecekte öngörülebilen teknolojilerin peşine düşen ülkeler, bir güç yarışına girer. Ülkelerin tehlike getiren icatları, dünyaya sunulması konusunda yöneticileri düşündürür. Yapay zekâ ve biyolojik silah üretiminde ilerleyen bir hükümet dünyay...
Merhabalar... Size demiştim ki sabırlı olun. Bir tanecik kötü yorum gördüm sanki. Olsun, seni de seviyorum. Hak vermiyor değilim. Olaylar garipleşti fakat bu da bir süreç. Biraz zaman verirseniz olaylarıanlayacaksınız.
Bu bölümgörsel eklemeye çalıştım. Severseniz diğerbölümlerde de gif eklerim. Oy vermeyi unutmayalım. Lütfen yorum yapmaktan da çekinmeyin. Bol yorumlarımız olsun, birbirimize yanıt verelim. 500 yorum kuralımızı devam ettirelim. Sizden daha fazlasını da isterim ama bilmiyorum gelir mi?
Bölüm sonuna da şöyle duygularınızı anlatan uzun paragraflar olsa?Nasıl siz karakterleriözlüyorsanız ben de sizi özlüyorum. Varlığınızı bana hissettirin ki yalnızolmadığımı bileyim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Zihninde parlayan bir ilham var, onu hayal gücünle aydınlat."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kız da kim? İri gözlerinde takındığı gizemli bakış hiç güven vermiyordu. Düz siyah saçları omuzlarını geçiyor ve gri elbisesi zarif bedenini sarıyordu. Belki de yağmurdan çok ıslandığı için saçları siyah görünüyordu. Emin değildim. Benim yaşlarımda duruyordu. Ona dikkatli bakışım ardından ben konuşmayınca sözlerine devam etti. "Benimle gel." Bir yabancıyı takip mi edeceğim? "Sen kimsin?" diye sormam üzerine gülümsedi. "Zamanın azalıyor, beni takip etmelisin. Fikrimi değiştirmeden önce..." Başım ağrıyor ve yağmur da gittikçe artıyordu. Zihnim sis içinde ve yolunu bulamıyordu. Genç kız bana arkasını dönüp yürümeye başlayınca pek de seçme şansım olmadığını anladım. Aramızda metreler vardı. Onu takip etmeyi bırakmadım. Bizi ormanın derinliklerine soktuğunda bu durumdan hiç hoşlanmamıştım. "Nereye gidiyoruz?" diye sesimi duyması adına bağırdım. Arkasını dönüp bana kızar gibi, "Sessiz ol. Her şeyi mahvedeceksin," dedi. Rüya mıydı bu olanlar? Ben neden hiçbir şey hatırlamıyordum? Hem ne mahvolacaktı ki?
