Yakın gelecekte öngörülebilen teknolojilerin peşine düşen ülkeler, bir güç yarışına girer. Ülkelerin tehlike getiren icatları, dünyaya sunulması konusunda yöneticileri düşündürür. Yapay zekâ ve biyolojik silah üretiminde ilerleyen bir hükümet dünyay...
Merhaba... Nasılsınız? Heyecanlı ve hızlı bir giriş yapacağız. Hazır mısınız?
Bölüme Medusa'nın anlatımıyla başlayacağız ve sonra Hesna'dan okumaya devam edeceksiniz.
Kwang'ın anne ve babasının Akhar'ı öldürmeden önce neler yaşadığını okuyacaksınız.
500 yorumun altına düşmeyelim. Oy vermeyi de unutmayalım, keyifli okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
3 saat önce, Medusa'nın anlatımıyla...
"Ölmesi gerekiyor!" Çağan... Bu adamı zapt edemiyordum artık! Onu kolundan tutarak kendime çektim. "Herkes uyuyor! Saat sabahın beşi! Dur artık." Sözlerim onu durdurmuyordu. Bütün gece yine uyuyamamıştı. Leyan'ın kayboluşundan beri her gün askeriyeyi altını üstüne getirmişti. Çağan kalın kaşlarını çatmış, ormanın en vahşi şeklini andıran yeşil gözlerle bana bakıyordu. Konuşmak için dudaklarını araladığında seçici konuşması gerektiğinin farkındaydı. Onun öfkesinin yanında ben de delirirsem buradan ikimizin de sağ çıkamayacağını iyi biliyordu. "Neyi bekliyoruz Medusa? Daha ne olması gerekiyor bu yönetimden kurtulmak için?"
Tuttuğum kolunu daha da sıktım. Ona iyice yaklaşarak, "Çok güzel diyorsun da kocam, Akhar seni en temizinden öldürse nasıl olur sence?" dediğimde sorum sessizdi. Kolunu bırakarak ellerimle yakasını kavrayıp onu sarstım. "Beni hasta etme adam!" diye eklediğimde sesimin dozunu ayarlayamamıştım. "Leyan götürüldüğünden beri şubede kırılmadık eşya bırakmadın. Üstelik eşyayla da kalmadın, kemik kırdın. Hücreye atıldın, kaç gece ayrı kaldım senden! Sana Akhar'ı öldürmeyelim demiyorum. Planın var mı? Planın varsa konuş! Planın varsa dök, kır ya da öldür!" Neredeyse yüzlerimiz arasında mesafe kalmayacak yakınlıkta konuşmuştum. Hayır, yakışıklılığının dikkatimi dağıtmasına izin vermeyecektim.
Yakasındaki ellerim üzerine ellerini koyarak indirdi. Derin bir nefes alarak, "Var," dedi. "Bir planım var." Vay canına! Plan yapacak sakinliği kendinde bulmuştu öyle mi? "Neymiş o?" dediğimde sıktığı dişlerinden olsa gerek çenesi gerilmişti. "Uyandıracağız," dedi ve ben anlamaz bir ifadeyle ona baktım. "Kimi uyandıracağız?" Tek kaşını kaldırdığında kendinden emin bir şekilde, "Lee ailesini," dedi. Bu planı sevmediğimi söyleyemezdim. "Nerede saklandıklarını bile bilmiyoruz." Onun kafasının içinde ne döndüğünü merak etmiştim. "Burada," dedi. "Bu askeriyenin içindeler çünkü robot versiyonlarına düzenli olarak anı aktarımı yaptırıyorlar."
Doğru. Akhar bu saçmalığa kendini fazla kaptırdığı için ikizlerin anne ve babasının robot versiyonlarına onlardan anılar anlatmasını istiyordu. Böylece mekanik vücutlar içinde bir insanın yaşayabileceğine inandı. Şimdi Hesna'nın robotları devre dışı bırakması onların sürümünü de etkilemişti. Zeki kızım... Gözümüzün önünde hepsini indirmişti. Şimdi Akhar üç kişi kalmıştı ve ortada bir kız kardeş de vardı. Üçünü bulup uyandırmalıydık. Hükümete yıllarca çalışan anne ve babaları elbette bize yardım edecekti. "Yapalım o zaman," dedim. "Onları uyandıralım," bu planın işe yaramasını umarak konuşmuştum.
