34 - METAL GÜNBATIMI

6.6K 551 1.6K
                                    

Merhaba... Nasılsınız? 

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım. 800 yorumun altına düşmeyin lütfen.

Bazı paragraflarda çok az yorum oluyor, gerçekten beni aşırı etkileyen yerlerde yorumlarınızı arıyorum ve az olması beni üzüyor. Hislerinizi paragraflara da yazın ki size o duyguyu geçirebildim mi geçiremedim mi ben de bunu bilmek istiyorum. 

Bölüm biraz gecikti. Neden olduğunu okuyunca anlayacaksınız. Benim için sağlam bir psikolojiyle yazılması gereken bir bölüm oldu. 

Bölüm geç gelse de sizler çok anlayışlıydınız. Size çok teşekkür ederim. Ve bugüne kadar bana verdiğiniz destekler için gerçekten ne kadar teşekkür etsem az. Benim için çok özelsiniz. 

Instagram: fairymits

Tiktok: fairymits

Bölümümüze geçelim...

"Duyulan her acı söz, kendi zamanının sessiz çığlıklarıdır

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Duyulan her acı söz, kendi zamanının sessiz çığlıklarıdır."

Bir patlama daha... Güneş son zamanlarda aydınlığını üzerimize sunuyordu. Buzul soğuk devam etse de buna alışmıştık. Giysilerimizde soğuktan çok etkilenmeyeceğimiz şekilde tasarlanmıştı. İçime giydiğim üniforma yeterince sıcak tutuyordu. Yüzüm için aynı şeyi söyleyemeyecektim. Yanaklarım soğuk yüzünden buza dönüşmek üzereydi. Fakat içime dolan adrenalin sayesinde yeterince sıcak hissediyordum. Bembeyaz boş arazi üzerinde kasklarımızdan verdiğimiz komutlarla robotları sıraya dizmiştik. Şimdi birlikte saldırı üzerinde çalışacaktık. 

Metrelerce öteye robotların hizası kadar uzunlukta hedef tahtaları yerleştirildi. Seo'nun ekibi ve bizim ekiple 16 kişiydik. Gilda ve Leyan da bize dahildi. Şubenin askerleri belirlenen gruplarla, belirli mesafelerde planlanan saldırı talimine çalışacaktı. Uzaklardan patlama sesleri geliyordu. Kwang öne çıkarak yan yana biriken topluluğa karşı konuştu. "Azdan çoğa doğru çalışmalarımız olacak. Şu an hepinizin kaskına belirlenen üç robot bağlı. Kasklarımızın hologramını açmakla başlayalım," dediğinde siyah üniforması ve siyah kaskıyla birlikte oldukça çekici görünüyordu. Kaskının sağ yanına elini götürmesiyle parmakları sayesinde okunan hologram yüzünün önüne geldi. Mavi bir ışık görüntüsüyle şimdi onun yaptığı hareketle robotların görüşü önümüzdeydi.

48 robot belirlediğimiz saha önünde sırayla dizili duruyordu. Önlerindeki hedef tahtalarını kaskın hologramından görüyordum. Kaskıma bağlı olan üç robot da şimdi aynı hedef tahtasına bakıyordu. Bu kasklarla onları kumanda etmeyi öğreniyorduk. Kwang, "İnsan nüfusu azaldığından robot üretimi arttırıldı. Savaşta üç robottan fazlasını kontrol etmek zorundayız. Bu yüzden iyi çalışın," dedi ve arkasına döndü. Şimdi önümüzdeki robotların baktığı yön olan hedef tahtalarına bakıyordu. Arkasını dönmesiyle dikkatimi çeken geniş omuzları da artık odaklanmayı bıraktığım bir yer olmalıydı. Kwang'ın sert ve komut veren ses tonu dikkatimi tekrar robotlara vermeme sebep oldu. "Ben başlıyorum."

KIŞ GÜNDÖNÜMÜ Where stories live. Discover now