Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yedinci Bölüm |Sorgu
Yağmur denizde kaybolduğu gün Atakanlar yanımdan gittiklerinde hemen deniz kurtarma ekiplerini aradım. Onlardan sürekli haber bekliyordum, her telefonum çalışında. Tam 1 hafta geçmişti.
"Kıvanç sahilde bir ceset bulduk," dediği zaman telefonda abi benimde gözümden yaşlar akmıştı. "Eğer bakmak istersen Üsküdar hastanesinin morguna gelebilirsin."
Bir şey demeden telefonumu kapattım, oturduğum banktan kalktım. Ellerim titriyordu, bedenim soğuktan üşümeye başlamıştı fakat ben onlara aldırmayıp ellerimi yumruk yaparcasına sıktım. Bir taksiye atlayıp adrese doğru ilerledim.
"Lütfen o olmasın, lütfen Allah'ım. Yağmur ölmesin buna dayanamam ben," diye mırıldanarak dua ederken yanımda taksici abi hiç beklemediğim şekilde gülmeye başladı. Ona başımı çevirip baktığımda gözlerimi kıstım, bara beni ve Yağmur'u götüren ve eve getiren abi olduğunu hatırladım.
"Yakışıyorsunuz demiştim!" dedi gülerek, bana baktı.
"Abi," diyerek yüzümü ağlarcasına ekşittim.
Dudaklarından gülüşü solduğu an ciddiyete büründü. "Ne oluyor? Neden hastaneye gidiyorsun hayırdır?"
"Çünkü," deyip susmayı tercih etmeye çalıştım fakat bir anda söyleyiverdim. "O kız ölmüş olabilir. Yani şimdi gidip bakacağım."
Taksici abi yüzüme şaşkın bakışlarla bakakaldı. "Benim de gelmemi ister misin? Eğer o çıkar-" derken cümlesini kestim.
"O olmasın abi! Lütfen, o daha genç bir kız, onun hayalleri var... Yani vardır herhalde! Bir anda böylece çekip kendini atamaz ya da ne bileyim denizde kaybolup boğulamaz! Ben çok aradım abi onu, ama bulamadım!"
Gözlerimden yaşlar üst üste düşerek abiye baktım.
"Tamam ağlama, sakin ol oğlum." Taksiyi daha da hızlı sürmeye başladı.
🌧
Hastaneye geldiğimizde kimseye daha haber vermemiştim, çünkü onları da korkutmak istememiştim. Hem zaten Yağmur'un ailesi de panik olmuştu. Annem aradığında öğrenmiştim. Hastanenin alt katına taksici abiyle indiğimizde morg bölümüne ilerledik.
