Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yirmi Üçüncü Bölüm |Yıllarca Saklanmış Hayat
Kaybetmek ile kazanmak arasında bir şey yoktur aslında. Birini kaybedersin birini kazanırsın mesela. Yağmur'u ben çok önceden kazanmıştım ama farkına çok geç varmıştım.
Onun için her şeyi yapardım hatta onun yerine ben bile kanser olmayı göze alırdım. Ama böyle çaresiz düşünmekten başka elimden bir şey gelmiyordu.
Doktor koşar adımlarla yoğun bakım odasına gelirken benim kollarımdan da Atakanlar tutup odadan çıkarmaya çalışıyorlardı.
Ben bağırıp ağlayarak odadan çıkmak istemesem de bir şekilde beni koridora çıkardılar ve ben dizlerimin üstüne düşerek hıçkırarak ağlamaya devam ettim. Sanki şimşekler çakıyordu içimde, öfkem dinmiyordu.
Elimden Allah kahretsin ki hiçbir şey gelmiyordu. Ne karar vereceğimi dahi unutmuştum.
Yağmur'un ölmesini istemiyordum!
Beni bırakıp gitmesini asla istemiyordum!
Onun içeride ölüm kalım savaşı vermesine dayanamıyordum. Onun yerinde ben olmak istiyordum. Yağmur ölmeyi hak etmiyordu, o yaşamayı seviyordu ve yaşamak zorundaydı. Bir kansere yenik düşmemeliydi, buna izin veremezdim.
"Kıvanç!" Atakanlar teker teker bana seslendiklerinde ben hala ağlamaya devam ediyordum. Kimse umurumda değildi.
Furkan karşımdan gözlerini gözlerime odaladığında elini enseme koyup, "Kıvanç kendine gel. Ağlama oğlum, o iyi olacak. Hayata dönecek kardeşim, Yağmur bizi bırakmayacak. O seni, bizi ve ailesini bırakamaz," dedi.
"Kendine gel, sen çok duygusalsın biliyorum güçlü durman gerekiyor. Şu an duygusallığın sırası değil. Ona güvenmiyor musun? Sana Yağmur iyileşecek diyorum. Hem doktorda gözlem altında tutuyor. Böyle durumlar için onu uyutuyorlar, iyileşebilmesi için."
Ağlayarak Furkan'a sarıldım.
Her şeyi, herkesi anlıyordum, ama Yağmur'un içeri de bir illet hastalıktan dolayı ölüm kalım savaşı vermesine dayanamıyordum!
Ali Amcalar yoğun bakım camında bir Yağmur'a bir bana bakarak gözyaşlarını sildiler. Ali Amca yanıma gelerek, "Kıvanç sakin ol oğlum. Yağmur hayata döndü," dedi.
Ona baktığımda, "Yağmur'un durumu gittikçe daha da kritikleşiyor. Ona daha ağır bir ilaç vererek uyutuyoruz. Bu sefer hiç uyanmayacak şekilde tedavisini uygulamamız gerekiyor." Arkadan doktorun sesi geldi. 'Durumu kritikleşiyor' mu dedi o?
