Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Etrafımıza polisler gelerek kimimizi sorguya çekerken kimimizi de karakola götürüyorlardı. Kimi polisler de Ediz'in cesedini inceliyordu. Ediz ölmüştü, biz hayattaydık. Benim suçum unutulmuştu, yani öz babam olan Zafer komiser bir şekilde benim içeri atılmamı engellemişti. Hepimiz karakola gelip ifade verdiğimizde Ediz'in bize yaptıklarını ve ondan dövdüğümüzü, kendisinin kalp krizinden öldüğünü söylemiştik.
Karakoldan hepimiz çıktığımız anda ben hala dalgındım. Zafer komiserden yani babamdan bir ses seda yoktu. Ona Furkan'la yüzüne bakıp durmuştuk. Bir şey söylemesini beklemiştik fakat söylemiyordu.
"Hadi, gelin eve gidelim." Zafer komiser bize bakarak konuşurken başımı yere eğdim. Yağmur'un elimden tuttuğunu görünce onun yüzüne baktım.
Bana gülerek bakarken, "Geçti her şey. Yanındayım. Ailen yanında!" dediğinde ona gözlerim dolu bir şekilde diktim.
"Ailem yanımda." Yağmur'un karnına daha sonra da ona baktım. Yağmur'un elini bırakıp ona sıkıca sarıldım. Saçlarından titreyen dudaklarımla öperken gözlerimi kapatıp sıktım. "Sizi seviyorum."
"Bizde seni babası!" Yağmur'un gülerek söylediği cümleyi duyunca keyfim az da olsa yerine gelmişti.
Hepimiz arabaya binerken sıkış tepiştik. Yağmur ön koltuğa oturduğu sırada bende erkeklerle beraber arka koltuğa oturduk. Kapıları kapattığımız anda sıkışmıştık arabanın içinde.
Eve geldiğimizde dikkatimi ilk olarak evin büyüklüğü ve içerisinin ferahlığı çekti. Adeta bir villaydı. Hepimiz şok içinde evin içine göz attık. Başımı Yağmur'a çevirdim, bana şok içinde bakan gözlerle karşılaştım.
"Oha eve bak!" dedik hepimiz bir ağızdan.
Zafer komiser arkamızdan güldü. "Hadi, eve girin o zaman."
Biz eve ilerlediğimizde kapıyı bir genç kadın yardımcı açtı. Yağmur'un gözlerini üzerimde hissettiğimde onu kıskandırmak istercesine kadına güldüm. Kadın çok açık sarı saçlı, beyaz tenli ve uzun boyluydu. Saçlarını yukarıdan topuz yapmıştı yaklaşık 30-35 yaşlarındaydı.
Yağmur koluma sertçe dirsek attığında ona gözlerimi devirdim ve gülerek iki parmağımın arasıyla burnunun ucunu sıktım.
Evin içine girdiğim anda ev çok büyüktü. Sağ tarafımızda büyük merdivenlerden yukarı çıkılırken ortamız da ise salon vardı. Salonun renkleri çok sadeydi.
