Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Son bölüm ve bu Yağmurun Altında'ya son yazışım tabii 2. Kitap gelene kadar...
Lütfen kitap hakkında düşüncelerinizi başından ve sonuna kadar yorumlarda belirtin. Bu benim için fazlasıyla önemli canlarım!
🌧
Kırkıncı Bölüm - Final |Yeniden...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
28 Haziran 2020
'Anlamaya başlamanın ilk işaretlerinden biri ölme isteğidir,' demiş Franz Kafka. 'İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı,' demiş İçimizdeki Şeytan'da bahsettiği gibi Sabahattin Ali, benim bu dünyada yaşama sebebim gerçekleri öğrenmekmiş. Ailemin kim olduğunu, sevgilimin dibimde olup arkadaşlarımın her daim yanımda olduğunu görmüştüm.
Babam, annemle Aylin'i her yerde 1 aydan beri sürekli arıyordu polis arkadaşlarıyla. Bize de eve geldiğinde sürekli haber veriyordu. Şu ana kadar henüz onlardan bir haber alınamıyordu fakat babam sürekli durmadan her yerde onları arıyordu.
Dün Atakanlar ve kızlar bizim eve toplanıp Yağmur'un bugün kutlayacağımız doğum günü partisini konuşmuştuk. Yanımızda dün Yağmur'da vardı fakat o kızlarla birlikte mutfakta sohbet etmişti. Bende Atakanlarla birlikte salonda doğum günü hazırlıkları için evi nasıl süslememiz gerektiğini anlatmıştım.
Yağmur salona yanımıza geldiğinde dizlerime başını koyup uyuya kalmıştı ve daha sonra Atakanlar da saatin geç olduğunu anlayıp kalkmışlardı. Yağmur'u uyandırmak istemeyip babama Ali Amca'nın numarası verdim ve onu arayıp durumu anlatmasını istemiştim. Ben Yağmur'u kucağıma alıp odama çıkarmıştım ve yatağıma yatırıp üstünü örtmüştüm, ben de yanına sokulup uyuya kalmıştım.
Yağmur'un karnı gün geçtikçe biraz daha da büyüyordu sanırsam bu ay 2. ayıydı. Yürümesi daha da yavaşlıyordu. Çabuk yoruluyordu ve nefesi hemen kesiliveriyordu.
Gözlerimi açtığımda Yağmur'u bana iyice sokulmuş kollarını boynuma sarmış uyurken gördüğümde güldüm. Dağınık dalgalı ve salık kahve saçlarını kulağının arkasına koydum. Alnına doğru eğilip öpücük kondurdum. Yağmur kaşlarını çatarak nefesini sesli verdi ve adımı birkaç kere mırıldandı.
"Güzelim..." diyerek kapalı gözlerine gülerek baktım.
Yağmur güldü ve gözlerini açtı. Bana yaklaşıp başını omzuma koydu ve bende ona sarılıp saçlarından öptüm.
"Bu kaçıncı sizde uyuya kalışım?" diye sordu uykudan yeni uyanmış bir sesle.
