Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
On Birinci Bölüm |Asansör
Omuzuma birden bir el dokunduğunda ürkerek omuzlarımı silktim ve başımı arkaya çevirip bana dokunan kişiye baktım. Yağmur kahve gözlerini benim korkumdan dolayı irice açmış, yüzümü izliyordu. "Korkma!" Gözlerimi kırpıştırıp elimi ağzına götürüp kapattım, Ediz'in bizim sesimizi duymaması gerekiyordu. Yağmur gözlerini kırpmadan yüzüme bakmaya devam ederken kaşlarını hafifçe çattı.
"Ediz, Furkan nerede?" dedim, onunla sakin bir şekilde konuşmaya çalışıyordum. O hala telefonda benimle eğlenirmiş gibi kahkaha atıp duruyordu. "Lan anırmasan da konuşsana!"
Ediz telefonun diğer ucundan ses tonumun şiddetiyle susup boğazını temizledi. Bir süre susup kaldığında arkadan Furkan'ın sesini duydum. "Onlara bir şey yapamazsın! Sen Yağmur'u sevmiyorsun bile. Sen sadece gönlünü eğlendirmek için kızlarla uğraşan insansın bense bir zamanlar sana benzemeye çalışan ve sonradan senin ne mal olduğunu anlayıp seninle düşman olan biriyim!"
Furkan bağırarak Ediz'le konuşuyordu. Yağmur bu sırada birden kaşlarını çattı. Yağmur'un ağzından avucumu çekip Ediz'in konuşmasını bekledim ama o konuşmadı.
"İzin vermeyeceğim! Benimle ne kadar kavga edersen et ama gücün Kıvanç'a ve onun arkadaşlarına yetmeyecek! Anladın mı beni?"
Ediz telefonda büyük bir kahkaha attı. Furkan'a, "Sen öyle san!" diye bağırarak telefonu yüzüme kapattı.
Furkan'ın yanına gitmem gerekiyordu. Onun yanında olmam lazımdı. Ona bugün kızgın olsam dahi onun yanında olmam gerekiyordu.
Yağmur'u uyarıp gözlerine derin bir şekilde baktım. "Yağmur benim gitmem lazım, tamam mı? Sakın bizimkilere bir şeyden bahsetme. Kıvanç'ın işi çıktı de sadece, tamam mı?"
"Bende geleceğim!" diyerek itiraz etti.
Başımı hayır dercesine salladım.
O başını tekrar sağa sola salladı, gözlerime korkuyla baktı. "Biliyorum, telefonda Ediz'le konuştun. Furkan şu an sırf benim yüzümden onunla kavga ediyordur!"
Kaşlarımı çattım. "Merak etme, Furkan'ın derdi Ediz'le başka bir konudan dolayı öyle. Yani seninle alakası yok."
"Ediz kötü birisi. Onunla tanıştığım güne her gün lanet okuyorum!" Gözlerimin önünde açık kahve gözleri dolmuştu, kirpiklerindeki siyah rimel gözyaşlarıyla beraber yanaklarına doğru süzüldü. Tam tamına çaresiz halde duruyordu, onu böyle görmeye tahammül edemiyordum.
