YAĞMURUN ALTINDA (TAMAMLANDI)

Yağmurun Altında |Teşekkür🌧️💙

SELAMLAR ^^
YAĞMURUN ALTINDA 1K OY KAZANDI! 🎉

💖 İlk kurgum ve benim ilk göz ağrım. Yağmurun Altında hakkında fazla konuşamadım sizinle. Belki de benim içimde hep özel kalmasını istediğimden de olabilirdi bu düşüncem. Eğer beni İnstagram'dan takip ediyorsanız veya yeni edecek olursanız bio'dan sayfama ulaşabilirsiniz. İnstagram'da bahsettiğim gibi, (genelde watt.pad_yazari sayfamdayım- orada kurgularım hakkında duyurularımı paylaşıyorum.) Yağmurun Altında benim için çok özel ve önemli bir yere sahip.

🥺 Size bunu anlamak isteyip istememekle içimi yiyip bitiriyordum. Yağmurun Altında'nın final kısmında da bahsettim kısa bir şekilde. Bu kurgumu yazmaya başladığımda konusu farklıydı ve bu kadar ayrıntılı anlatmamıştım -halen daha anlatamıyor olabilirim, yazım hatalarımın olduğunu biliyorum ve bunun için kurgularımla haşır neşir oluyorum- eğer beni eskiden tanıyan bir okuyucularım varsa benim ne kadar fazla bu kurgumla birlikte değiştiğimi görebilirler.

🦋 Size şimdi finalde bahsettiğim melekten bahsedeceğim. İsmi Yağmur ve bende Yağmur ismini severim. Bu kurgumun ismi de onun adından ve benim bu ismi küçükken severek oyunlarda takma isim olarak kullanmamdan geliyor. 'Ben Yağmur öldükten sonra onun altında kaldım...' Bu cümleyi ben o öldükten birkaç ay sonra kendime söyledim ve onu içimde iyileştirmeye çalıştım. Yapamadım, onu içimde iyileştirmenin türlü yollarını denedim ve kitap okumamı daha da fazlalaştırdım. O da kitapları severdi, her çocuk kitapları sever; okumayı sevmeyen çocuk bile bir kitabın kapağı dikkatini çeker ve ona da öyle kitap okuma alışkanlığı kazandırılır.

🤍 Benim de önceden kitaplarla aram olmazdı, bende arkadaşlarım sayesinde kitap okumaya başladım. Mesela onlar sürekli okudukları kitapların konularından bahsederlerdi ve bende içten içe kıskanırdım. Bir gün dedim kendime 'bende onların okuduğu kitaplardan alacağım' aldım... Ve benim ilk 2. aldığım kitap İlk Şarkım'dı, açıkçası kapağı dikkatimi çekmişti ^^ Sonra o kitabın Yağmur'da olduğunu gördüm o vefat ettikten sonra. İlk Şarkım kitabı benim için ayrı bir yerde böylelikle. Ve size buradan Rüzgarın Esintisi Anka'dan da spoi vereyim 4N1K kitabını da Yağmur severdi.

Neyse konudan sapmayalım şimdi ^^

💙 Okuma listemde '12' diyerek ona yer ayırdığım kısım var ve onun yazıp yarım bıraktığı 1 kurgu ile okul için tavsiyeler verdiği kurgusu var. 'Neden var?' diye sorarsanız da açıklayacağım : ))

✨ Öncelikle aklınıza takılan 12'yi açıklayayım, Yağmur 12 yaşında hastalığı nedeniyle vefat etti ve melek oldu. 1 ay sonra ise ölümünün 3. Yılı olacak. Şimdi bana, bu kısımlara 'ne güzel bir arkadaşsın, dostsun' gibi cümleleriniz olacak. Ben Yağmur'la uzaktan arkadaştım. Yüz yüze görüşmedim onunla, sadece kuzenimin İlkokul arkadaşı diyerek tanıyordum onu taa ki o öldükten sonra öğrendiğim güne kadar... Yağmur'la ben bebekken aynı kreş sınıfındaymışız fakat okulun bir sebebi yüzünden Yağmur'u ailesi okuldan almış.

😇 Şimdi söyleyeceğim cümleyi unutmayın çünkü onunla ilgili bir şey daha yazacağım. Ben küçükken kuzenimin gösterisine gittiğimde Yağmur'u gördüğümü hatırlıyorum ve aradan 1 yıl kadar zaman geçti. Yine karşıma çıktı ve bu sefer boyu uzamıştı ama o sarı saçları yoktu. Sarı saçlarının yerine kısa koyu saçları çıkmıştı ve bir farkla da sağ bacağında demir protez vardı.

🤍 Ben yine unutmamışım onu, fark etmeden güvenmişim bile. İçimden de o gün dedim. 'Ben bu kızla konuşacağım.' Konuştum, mesaj yazdım. Beni tanıdı... Kim olduğumu öğrendi, İlkokul arkadaşının kuzeni... 'Tamam' dedim ama beni unutacağından korktum. Tekrar yıllar geçti, onun öldüğü yıl geldi ve -Nisan Ayı- doğum günüsü olduğu geldi telefonuma sonra ona son kez mesaj yazdım. 'Yağmur doğum günün kutlu olsun' Yaz Aylarında canlı yayınında sınıf arkadaşım ona 'Gülce'yi nereden tanıyorsun Yağmur?' diye sordu. Ve Yağmur'un cevabı şu oldu. 'Zeynep'in kuzeni.' Arkadaşım da onayladı.

🌧 Unutmamıştı beni. Ama o gün nasıl sevinmiştim, anlatamam.

♾ 4 Ay sonra ise vefat haberini duydum. Aralık Ayı... Okula gittim, sınıfa girdim. Ders işlemiyordu hoca. Çantamı sıraya bırakırken canlı yayında Yağmur'a, beni nereden tanıdığını soran arkadaşım ağlıyordu. Aklıma geldi ama gelmemesi için kendimle savaştım o gün. En sonunda arkadaşım ağlayarak, 'Bir daha parkta...' derken ben içimden 'Yağmur'a bir şey mi oldu?- Yağmur mu?' demeye başladım. O sırada beni ve Zeynep'i tanıyan yakın arkadaşım kolumdan tuttu. 'Zeynep'in kanser hastası arkadaşı...' demeden ben başımı iki yana salladım tabii. Söylememesini istedim o an. 'Yağmur vefat etmiş.' Ağlamadım. Kendimi zor tuttum ve o gün kötü olduğum için okuldan ayrıldım.

🙏🏼 İşte ben o zaman Yağmur'a kanseri yeneceği için güvendiğimi fark etmiştim. İnsanlara olan güvenimi kaybettim onunla belki ama o şu an gittiği yerde mutlu. Artık acı çekmiyor. O kanseri kazandı.

🌧 Yağmur'a:

Cennettesin, meleklerle beraber bizi izliyorsun. Burada hiç unutulmadın ve unutulmuyorsun melek. Yerinde rahat uyu. Burada hala kuşlar uçuyor ve seni hatırlatıyor. Bu kurgum senin içindi ve en kısa zamanda devam edeceğim kardeşim.

Ve ben o günden sonra parklardan nefret ettim. Gözlerim onu arıyor parklarda*

Ve ben bebeklik arkadaşımı o toprağa koyamadım ama insanlar onu toprağa gömdü.

*

Anlatabildim mi onu, bilmiyorum. Kendim bu kurgumu nasıl yazmaya başladığımı da anlatmak istedim. Aslında bu bölüm en fazla da Yağmur içindi. Onu tanımanızı istedim. O hayatımda gördüğüm en güçlü kanser savaşçısıydı benimle sevdiği insanlar için. Onun acı çektiğini bilmezdim çünkü gülümsemesi yüzünden hiç düşmezdi. Hep o mavi gözleri kısılır ve dudaklarında hiç bitmeyecekmiş gibi bir tebessüm oluşurdu. O durumunu kabullenmişti ama kanser, onun bedenini ele geçirmeye kararlıydı. Şimdi ne mi oldu? O maviş savaşını kazandı, gittiği yerde acı çekmiyor sanki.

Teşekkür ederim buraya kadar okuduğunuz için.

Siz güveninizi kaybetmeyin ve hep umut dolu olun.

Eğer parklarda Yağmur gibi bir kız çocuğuna rastlarsanız onu tanımasanız bile sarılın çünkü eğer sarılmazsanız içinizde ukte olarak kalacaktır. Bunu da Rüzgarın Esintisi'nden hatırlayacaksınız. : )

Parklardan nefret etmeyin, asıl çocukluk anıları orada yaşanmıştır. ^^

Kanatlarım Var Ruhumda... Yağmur söylemiş bu şarkıyı ve o yüzden bölümde bu şarkıyı kullanmak istedim.

Bu bölümü yazarken bolca gözyaşı dökülmüştür yazar tarafından, teşekkürler Yağmurun Altında...

Ve siz okuyucularım, canlarım... Yağmur'u mutlu ettiğiniz için teşekkür ederim.

---