Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yirmi Dördüncü Bölüm |Bulanık Zihin
Hastaneye geldiğimde danışmaya Yağmur'un kaldığı odayı sordum. Kaldığı odayı öğrendiğimde koşar adımlarla boş koridorda ilerledim. Odanın kapısına geldiğimde elimi kapının koluna uzatıp tuttum, yavaşça kapıyı açtım ve içeri girdim. İçeride Ali Amcalar ve bizim çocuklar varken Yağmur'da gözlerini bana dikmiş gülüyordu. Hızlı adımlarla ona doğru ilerleyip yatağa oturdum. Yağmur'a kollarımı açıp sarıldığımda gözyaşlarıma engel olamadım.
Yağmur, "Kıvanç!" dediğinde sesi de korkmuş bir şekilde çıkmıştı. "Ne oluyor? Bak ben iyiyim."
"Biliyorum iyisin, ben sadece seni çok özledim." Boynundan öptüm. Kollarımla bedenini sıktım. "Sana çok pis ihtiyacım var."
"Tamam," dedi anlamsız bir sesle.
Burnumdan derin bir nefes aldım.
Çocuklarla Ali Amcalar'ın odadan çıktığını kapının geç kapanmasından anladım.
Yağmur'un neredeyse üstüne çıkmış, boynuna başımı gömmüş gözlerim kapalı ağlıyordum. "Ben çok yorgunum. Sıkıntı olmazsa burada, yanında uyuyabilir miyim?"
"Uyu." Yağmur kollarını sırtıma dolayıp başını omzuma koydu. "Ben de uyumak istiyorum, hâla kendimi halsiz hissediyorum."
Yağmur'un soluduğu sıcak nefesleri alnıma çarpıyordu, nefesini her hissedişimde biraz daha da rahatlıyordum.
🌧
Gözlerimi araladığımda Yağmur'un boynunu gördüm ve burnumun içine teninin kokusunu çekerek gözlerimi tekrar kapattım.
Gözlerimi açtığımda odanın ışığının hala yandığını gördüm, pencereye başımı çevirip baktığımda hava kararmıştı.
Başımı kaldıracak gücüm yoktu. Yağmur'un hafif bedeninde uyuduğumu anladığımda belli belirsiz güldüm. Sırtımda duran ellerini hissettiğimde keyfim yerine geldi. Tüm olanları unutmuş sadece kendimi Yağmur'u düşünmeye vermiştim. Yağmur'un kulağına yaklaştım. "Seni o kadar çok özledim ki bu sevgimin de üstüne geçti."
"Hi!" diyerek Yağmur yerinden sıçradığında ani bir şekilde üstünden kalktım, yanına oturarak avuçlarımı yanaklarına yerleştirdim. Kabus görmüş olmalıydı çünkü yüzü korkudan bembeyaz olmuştu ve terlemişti.
