Bir gece yarısı arkadaşlarıyla birlikte bardan sarhoş halde çıkan ve arkadaşının yağmurun altında kullanmış olduğu aracın içinde ağır yaralanıp komaya düşen Kıvanç'ın yanına bir genç kız girer. Genç kızın anlattığı hikayeyle karşısında uyuyan yaralı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
On Dördüncü Bölüm |Sarhoş Geçen Zaman
Otobüs sitenin önündeki durakta durduğu gibi Yağmur'la birlikte otobüsten indik. Önden hızlı adımlarla yürümeye başlarken arkamdan beni takip eden Yağmur kolumdan sıkıca tuttu.
Sırtım ona dönük şekilde sırıttım. Onun elinden kolumu çekip başımı omzumdan ona çevirdim. "Daha fazla hakaretlerini duymak istemiyorum. Kusura bakma." Başımı öne çevirip sakin adımlarımla ilerlemeye devam ederken arkamdan sinirli bir şekilde nefesini verdiğini duydum.
"Kıvanç!" Yağmur arkamdan bağırır bağırmaz yerimde durdum ve sırıtarak arkamı döndüm, ona baktım. Yağmur hızlı adımlarla karşıma geldi ve başını kaldırıp gözlerini bana dikti. "Özür dilerim!" Başını üzgünmüş gibi yere eğdi ve yanımdan hızla geçip yürümeye başlarken elimle onun kolunu tuttum.
Bana gözlerini devirdi. "Cevabı beklemiyor musun?"
Yağmur'a gözlerimi dikip konuşmasını bekledim. O vermeyince ben konuşmaya başladım. "Niye özür diliyorsun? Neden yani? İlla dilemen mi gerekiyor? Sonuçta şurada iki gün boyunca seninle vakit geçirdim. Bana hemen güvendin mi?"
Yağmur burnundan nefesini verdi. "Hem ben senin okulda da bana söylediğin cümlelerin ta kendisiysem?"
Yağmur'un önüne geçtim ve göz kırpıp güldüm.
"Çünkü özür dilemem gerekiyordu!" Yağmur hafif yüksek sesle konuştuğu an gülerek başımı yere eğdim.
"Yani sevdiğin çocuğun yanında güçlü durmaya çalıştın, anladım. Ama var ya sen tam bir aptalsın, güçlü değilsin. Soyadının hakkını zerre veremiyorsun. Herkesin içinde kendini rezil etmeyi başardın. Neden utanıyorsun? Asansörde öpüştüğümüzden mi?"
Yağmur'un gözleri dolup hızlı hızlı nefes almaya devam etti.
"Ama var ya sen o işi Ediz'le veya Sertan'la da hallediyormuşsun. Bana ihtiyacın yokmuş, onlar seni korurmuş. Aptallık bende, ne diye seni koruyorsam?"
Yağmur birden bana yanağıma sertçe tokat attı. Hiçbir şey söylemeden öylece başımı çevirdiğim yere baktım. O aramızdaki mesafeyi kapatıp gözlerini yüzüme dikti. "Doğru konuş! Ben senin, o kızla sevgili olmana bir şey demedim. Ama sen, sevdiğim çocuğun Sertan olmasını duyduğundan beri sinirini benden çıkarıyorsun. Sürekli bana laf atıyorsun. Yoksa seni sevdiğimi falan mı düşünüyorsun? Her şeyi seni kıskandırmak için yaptığımı falan mı zannediyorsun?"
Aniden gözlerimi yüzüne çevirip hiçbir şey anlamadan kaşlarımı çattım.
Madem beni sevmiyordu o zaman niye ona iki gün boyunca sevdiği çocuğu sorduğum zaman benim hayatımı bana söylüyordu?
